Home » 2008 (Pagina 8)
Jaarlijks archief: 2008
Zandkunst in Noordwijk
Woensdag 6 augustus 2008
Vandaag is het qua weer een pareltje. Eergisteren en gisteren was het minder en de komende dagen zullen we waarschijnlijk ook lagere temperaturen krijgen en nattigheid.
Dat is te merken aan de drukte op de boulevard en in de Dorpstraat van Noordwijk aan Zee. Ook zijn er veel mensen op het strand en op de strandterrassen.
Op de boulevard staan beeldengroepen gemaakt van zand opgesteld.
.
.
.
.
.
St Agatha
Maandag 4 augustus 2008
Lisse, voormalig Agatha-klooster aan de Heereweg
Agatha
[Bron: wikipedia]
De heilige Agatha van Sicilië (Catania, 225 – aldaar, 5 februari251) is een door de Rooms-katholieke Kerkheilig verklaardemartelares. Ze stierf in de christenvervolgingen ten tijde van keizer Decius. De heilige Agatha is een van de bekendste heiligen in Europa; haar naam staat samen met, onder andere, de heilige Agnes, de heilige Cecilia en de heilige Lucia in de oudste Rooms-katholieke lijst van heiligen. De naam Agatha betekent de goede.
Agatha werd geboren in Catania op het eiland Sicilië als dochter van welvarende christelijke ouders. Ze werd gedoopt en als vroom Christen opgevoed. In het jaar 251 had de Romeinse keizer Decius de landvoogdQuintianus het bevel gegeven de christenen te vervolgen. Deze Quintianus was verliefd op de mooie Agatha, maar zij wees hem af.
Hij haalde van alles uit de kast maar ze bleef hem afwijzen. Toen ze voor de rechter moest verschijnen vroeg deze haar hoe het kwam dat zij, die van adel was, slavin van Christus wilde zijn. Ze antwoordde: “Voor mij is ten dienste van Christus staan de hoogste adeldom. Mijn heil, mijn geluk is Christus.” Daarop werd ze gemarteld; haar beide borsten werden afgesneden en over heel haar lichaam verminkt werd ze in de gevangenis geworpen. Ze werd over een bed van glasscherven en hete kolen gerold.
Volgens het verhaal is het dan alsof God zelf ingrijpt via de natuur. Een aardbeving deed alle gebouwen op hun grondvesten schudden en een eruptie van de vulkaan de Etna dreigde Catania te verzwelgen. Toen sprak ze een kort gebed: “Heer, mijn schepper, sinds de wieg heeft U mij beschermd; U heeft mij genomen van de liefde van deze wereld, en gaf me het geduld om te lijden: Ontvang nu mijn ziel!” Hierna stierf Agatha aan de gevolgen van de marteling. Ze werd in Catania begraven en door de gelovigen ter hulp geroepen telkens als de Etna begon te rommelen. Sindsdien wordt ook tot haar gebeden bij brandgevaar, tegen brandwonden en lichaamskwalen als borstkanker. Ze stierf op 5 februari 251, op welke dag ze ook herdacht wordt door katholieken en orthodoxen.
Catania
De belangrijkste vereringsplaats van de heilige Agatha en tevens haar hoofdschrijn is de kathedraal van Catania. Hier rust haar gebeente en vele van haar relikwieën. Dit is ook het begin- en eindpunt van de Agathaprocessie op 5 februari rond Catania. Van 3 tot 5 februari wordt de grootse processie ter ere van Agatha gehouden in heel Sicilië. Duizenden mensen komen om mee te doen aan de processie. Vooral in Catania wordt dit feest uitbundig gevierd. De optocht begint aan de kathedraal, waar vier mannen de relieken van Agatha dragen (zie foto rechts) (het is een eer om deze relieken te mogen dragen). De processie wordt geleid door de plaatselijke clerus.
Beverwijk
Agatha zou verschenen zijn in de 9e eeuw na Christus op de plek waar later Beverwijk gesticht zou worden. Een maagd uit Velsen zou vurig tot haar gebeden hebben omdat ze achterna werd gezeten door op seks beluste Noormannen, waaronder Rorik de hertog van Kennemerland. Agatha zou deze toen verjaagd hebben door de aarde te laten beven. Later werd op die plek een kerk gebouwd en aan haar gewijd. Rond die kerk is Beverwijk ontstaan. Sindsdien is ze de patroonheilige van Beverwijk. Al van in de Middeleeuwen gingen er pelgrims naar Beverwijk, meer bepaald Sint Aagtenkerke, om te bidden tot de heilige Agatha. De heilige Agatha kom je overal tegen in Beverwijk: de Heilige Agathakerk, een wijk (Het Sint Aagtendorp), een dijk (De Sint Aagtendijk) en een sporthal (De Aagtenhal). Ook het brandwondencentrum is hier op de goede plaats: St. Agatha is onder andere de patroonheilige van brandwonden.
Lisse
De eerste Aechtenkerk van Lisse is vermoedelijk in de 15e eeuw gebouwd en is nu bekend als de (hervormde) Witte kerk aan het Vierkant.
Wandeltocht met verrassingen
Woensdag 30 juli 2008
We hebben op www.ns.nl een wandeling uitgezocht van Gorinchem naar Leerdam. We hebben van deze site een landkaartje van de route gedownload. Om onverklaarbare wijze was het niet mogelijk de brochure in PDF op te roepen.
Het moet vandaag een droge dag worden en wel de mooiste dag van de week. Als we met de auto onderweg naar Gorinchem, voorbij Breukelen zijn, wordt de lucht donker en kan de zonnebril worden vervangen voor de gewone bril. In Gorinchem begint het zelfs te regenen. Met een plu mee gaan we eerst maar even koffie drinken in de binnenstad. Verrassing nummer 1: regen in plaats van zon.
Op het station van Gorinchem vraag ik een routeboekje aan de balie van Ariva. De dienstdoende dame zegt dat ze op zijn en ze waarschijnlijk geen nieuwe zal krijgen van de NS. Verrassing nummer 2: geen routeboekje.
Daarna toch maar de plu in de auto gelaten en op pad door Gorkum en verder langs de Merwede en de Waal. We zien aan de overkant Woudrichem liggen en verderop Slot Loevenstein. We brengen een bezoek aan Fort Vuren. Er is een mooi terras en vanbinnen is het leuk opgeknapt met behoud van het oude. In het dorp Vuren gaan we van de rivier af over de Molenlaan richting De Linge, Aan de Spijkse Kweldijk nemen we een kop thee bij een uitspanning. Verrek, een paar maanden geleden waren we hier ook, toen we een rondje langs de Linge fietsen. Toen kwamen vanaf de andere kant in de tuin van het café.
Gorinchem – Leerdam, wandelen 22 km.
Vanaf de Nieuwe Zuider Lingedijk gaan we een bosachtig gebied in. Een patrijs schrikt en vliegt op. Joke schrikt ook maar vliegt niet op. Plotseling houdt het slecht onderhouden pad op. Als we goed kijken zien we een overwoekerd simpel bruggetje. Overgroeit met allerlei groen inclusief brandnetels. Verrassing nummer 3: de paden zijn hier een daar heel slecht onderhouden.
Een stuk verder begint een echte weg, de Tiendeweg. Als we een drukkere weg zijn overgestoken komen in een wederom slecht onderhouden moerasachtig gebied met wiebelende planken over stukjes water. Alleen aan de planken op de grond kan je zien waar het pad moet lopen. Verder is het allemaal planten voor, links , rechts en achter ons. Best spannend zo’n laarzenpad. Als we op zeker moment links af moeten volgens een routepaaltje is er geen brug die kant op en verder loopt alles dood. Na wat gezoek zie ik een plank in de sloot precies gelijk aan het wateroppervlakte liggen. Ik probeer erop te gaan staan. Hij zakt niet door, maar is wel vrij smal. Dus we kunnen erover. Verrassing nummer 4: geen bruggetje maar toch een overloopplank.
Een stukje verder zien en horen we duizenden ganzen in een paar grote kunstmatig aangelegde plassen hemelsbreed ten zuiden van Asperen. Verrassing nummer 5: een ganzen experience. Joke ziet voor ons op ons pad honderden ganzen zitten. ‘Ik heb niet veel zin om daar langs te gaan’, zegt ze Als we vlak bij deze ganzen zijn vliegen ze toch maar op met een hels kabaal. Verder lopen we een stuk op een talud met schapen. Als we daarna weer gewoon op straat lopen richting Asperen en Leerdam is dat ook wel weer een verademing. We zijn geen echte padvinders. Maar het is nu wel erg broeierig geworden.
En dan de laatste verrassing, nummer 6: Op het parkeerterrein bij het station blijkt mijn chipknip leeg te zijn. De oplader wil hem niet opladen. We vragen de dame van het station wat te doen. Die weet het ook niet. Toch nog maar eens geprobeerd. En ja. Nu doet ie het wel. Moe en voldaan rijden we naar huis.
De Kapel in Heemstede
Dinsdag 29 juli 2008
Vanaf de Leidsevaart heeft het eerste huis aan de rechterkant de naam De Kapel. Ik ben op Internet eens gaan zoeken of hier wellicht een schuilkerk geweest is. Onder www.leidsevaart.nl/manpadt.htm vind ik hierover het volgende:
De naam zou duiden op een schuilkapel, maar mevrouw J.M. Sterck-Proot stelde al in 1935 vast dat dit pand omstreeks 1700 geen heilig huisje is geweest, eerder een herberg van twijfelachtig allooi. Een schuilkerk lag namelijk al aan de overzijde van de Leidsche Treck Vaert in Koekoeksduin tussen Aerdenhout en Vogelenzang. Het huis De Capel zou daarentegen als illegale kroeg en hoerhuijs gefungeerd hebben, mogelijk het enige bordeel aan de Leidsche Treckvaert, al is de situatie bij Leiden (ons) niet bekend.
.
.
Rondje fietsen Vogelenzang – Cruquius, 33 km.
Kuchend lam
Zondag 27 juli 2008
Het gebeurt aan de Nieuwe Weg in de gemeente Leiderdorp, in Polder Boterhuis vlak bij de gemeenten Alkmade en Teylingen.
Ik fiets daar en hoor een lam kuchen, hoesten, hoe moet ik het noemen. Ik stap af om te kijken wat er aan de hand is. In de sloot van minder dan een meter breed,vlak voor het lam zwemt een zwanenpaar samen met wat jongen. De zwanenouder die het dichts bij het lam is staat uitgebreid te sissen, zoals zwanen dat kunnen doen als ze onraad vermoeden of hun kinderen willen beschermen.
Het werkt niet afschrikwekkend op het jonge schaap. Nee, sterker. Het bootst het geluid van de zwaan na, zoals alle jonge dieren, dingen nadoen van hun ouders of wie ze daar op dat moment voor aan zien.
.
.
Als ik dichterbij kom om een foto te maken loopt het lam weer terug naar zijn broertjes en zusjes, nadat hij nog even een plas doet. Als ikzelf het geluid van de zwaan nadoe tegenover de zwanenouder houdt de zwaan even op met sissen en vraagt zich af wat hij nu weer ′aan zijn of haar fiets heeft hangen′.
Teringzooi
Boekbespreking Teringzooi.
Mijn waardering: drie sterren * * *
‘Marseille is geen stad voor toeristen. Er valt niets te bezichtigen. Zijn schoonheid valt niet te fotograferen. Je wordt erdoor gegrepen. Hier moet je stelling nemen. Je inzetten. Voor zijn, tegen zijn. Zijn, heftig zijn. Alleen dan geeft het zich bloot. En dan, te laat, beland je midden in het drama. Een antiek drama waarin de dood de held is. In Marseille moet je zelfs om te verliezen nog kunnen vechten’.
Het boek geeft een ruig beeld van de smeltkroes Marseille met maffia, jeugdbendes en racisme. De hoofdpersoon heeft daarbij een zwak voor mooie vrouwen maar zijn verhoudingen hiermee zijn moeizaam. De hoofdpersoon houdt van lekker eten met een goed glas wijn en drinkt zo nu en dan ook een stevige hoeveelheid whiskey. Wat mij opvalt is dat in het boek noch mobiele telefoons voorkomen noch e-mail en internet. Overigens is wel sprake van (het Franse) Minitel in het verhaal.
Jean-Claude Izzo werd in 1946 geboren als zoon van een Italiaanse vader en een Spaanse moeder. Vanaf zijn jeugd schrijft hij gedichten en is hij politiek geëngageerd. Zijn literaire doorbraak komt met het boek Teringzooi. In 1996 en 1998 verschijnen nog twee boeken met dezelfde hoofdpersoon, Fabio Montale.






































