Woensdag 17 september 2008

Fietsen van Breda naar Chartres, terugweg fietsen in Parijs 7 km

Omdat we ruim de tijd hebben, nemen we een bak koffie bij een bakkertje tegenover het station van Chartres. Op het station staat op een scherm aangegeven, dat onze trein vanaf spoor 1 B zal vertrekken. Dat is direct achter de ontvangsthal. Omdat op perron 1 B nog niet staat aangegeven dat hier een trein zal vertrekken, vragen we het nog maar even aan een medewerkster van de SNCF (de Franse spoorwegen). Ze zegt dat de trein van spoor 2 zal vertrekken. Onder escorte van deze dame in een geel veiligheidsvestje mogen we met onze fietsen over de rails naar spoor 2 lopen. Er is geen lift op het station van deze beroemde stad.

Louvre aan de Seine

Onze eerste treinrit gaat van Chartres naar station Parijs Montparnasse. Vandaar fietsen we dwars door het hart van Parijs naar Gare du Nord.

We gaan onder meer over de Boulevard de Vaugirard, langs St Germain des Pres, over de Seine, daarna een stukje langs de Seine, dwars door de tuinen van het Louvre. We hebben uitzicht op de Opera aan de Avenue de l′Opera. We wandelen door de Rue de Richelieu, omdat daar eenrichtingsverkeer is.

.

Verder fietsen we over de Rue de la Fayette naar Gare du Nord.

We zien niet erg veel fietsen in het centrum van Parijs. Die we zien, zijn dikwijls leenfietsen van het Parijse fietsenplan. Dat lijkt een geslaagd concept te zijn.

.

.

Onderweg hebben we broodjes en beleg gekocht voor ons avondeten. Op het plein voor het station eten we nog een snelle warme hap, voordat we in de TGV naar Lille gaan. We boemelen langs de westkust van België naar Antwerpen. Daar stappen we op een intercity naar de randstad.

Op station Nieuw Vennep ontvangen Frits en ik bloemen van onze vrouwen. Het was weer een geslaagde fietstocht.

We reden in totaal 700 km.

Frits, gefeliciteerd met je eerste meerdaagse fietstocht door weer en wind en heuvel op en heuvel af.

Dinsdag 16 september 2008

Fietsen van Breda naar Chartres, dag 10, 43 km

We mogen ontbijten in de eetkamer van het schitterende huis van de eigenaar van de Chambres d′Hote. Het is een splitlevelwoning met een moderne binnenhuisarchitectuur. 

Eenmaal op weg gaan we door en langs bossen en mooie dorpjes. We zien twee bevers over een veldje lopen waar paarden staan. Als wij dichterbij willen kijken zijn ze snel in de sloot verdwenen.

Maintenon is een stad met een mooi kasteel. Op het hek van het kasteel staat het woord ′bienvenu′  (welkom). Heel in de verte zien we door het hek ook nog een glimp van resten van een oud aquaduct. Het hek is echter dicht en het kasteel is ook niet op een of andere manier via een achterom of zijkant van het landgoed  te bekijken. Jammer.

.

.

In het routeboekje lazen we dat in de kerk van het dorp St Piaf een marmeren sarcofaag uit de 5^e eeuw moet zijn. De kerk is rond het middaguur op slot en in de buurt is niemand te bekennen die de deur voor ons zou kunnen of willen openmaken.

Als we vijf kilometer van Chartres zijn verwijderd zien we de torens van de kathedraal al boven het veld uitsteken. Na een pittige klim zijn we al om 14.00 uur bij de Auberge de Jeunesse, de JH,  van Chartres. Die gaat pas om 15.00 uur open. We zetten een paar stoelen in de zon en genieten van het mooie weer. We hebben uitzicht op de kathedraal van Chartres.

.

.

Als we ons omgekleed hebben, gaan we de prachtige binnenstad bezoeken.  Niet alleen de kathedraal maar ook de omgeving is erg mooi. De kathedraal barst van de beelden, zowel aan de buitenkant als binnen in de kerk. We genieten van de zon op een terras. Vanachter een tafeltje verderop kijkt een blinde man ons aan met vreemde blauwe nep-ogen.

.

Chartres, mediatheek, voorheen postkantoor

.Als de zon later achter de gebouwen verdwijnt wordt het snel fris. De man van het Turks restaurant vraagt ons of we uit Duitsland komen. ′Nee, uit Holland′, zeggen we.  Hij: ′Oh, PSV′.  Frits zegt: ′Nee, Ajax′. 

’s Avonds hebben we in de JH een gesprek met een Fransman, die samen met zijn vrouw en hun kind deze zomer een fietstocht maakten in het Franse Centraal Massief. Hun kind zat daarbij in een aanhanger achter zijn fiets. Om onverklaarbare redenen komen we niet in contact met onze kamergenoot. Of hij is er even niet, of hij ligt te slapen of hij hij ligt voor pampus op zijn bed uit te rusten.

Maandag 15 september 2008 

Fietsen van Breda naar Chartres, dag 9, 50 km

Rueil

Zo nu en dan komen we in een ander departement in Frankrijk. Zo waren we in Val d′Oise en komen nu in Oise et Seine.  Onderweg zien we regelmatig stickers op palen met het opschrift Route St Jacques Haarlem-Santiago , St. Jacob, met een fietsje en een schelp erop getekend. Vandaag zien we er minder dan op andere dagen.

By the way: Het is vandaag weer een zonnige dag met schapenwolken, net als gisteren. Zo nu en dan rijden we door stukken bos.

Als we in de buurt van de Seine komen gaat de weg behoorlijk omlaag. Eerst op het land en later in iets mindere maten dwars door de stad met de naam Gargenville. Het heeft toch niets met de smurfen te maken? Voorbij de Seine is het een ratjetoe van opritten, rotondes en snelwegen. Je voelt je hier als fietser niet echt op je gemak. Eigenlijk is er geen infrastructuur voor voetgangers en fietsers. Bij sommige stukken vangrail staat een klein bordje met het woord PIETONS en een pijltje naar rechts, waarmee waarschijnlijk bedoeld wordt dat voetgangers (en fietsers) het beste rechts van de vangrail kunnen lopen.

.

.

Als we het camion- en autogeweld achter ons hebben gelaten rijden we weer heerlijk landelijk, afgewisseld door dorpjes met namen, zoals Gousonville, Arnouville, St. Martin en Osno.

In Bourdonné is er plek bij een Chambre d′Hote. De fietsen zetten we in een keurig opgeruimde garage, waarin wellicht nooit een auto wordt gezet. De kamer is boven de garage. We slapen pal aan de straatkant. Bourdonné is een dorpje met beperkte voorzieningen, zoals een café, een broodwinkel, een gemeentehuis, een kerk en een pizzarestaurant. Gemeentewerklieden halen onkruid van de trottoirs. Als we een biertje nemen in het café, zien we dat hier nog gebruik wordt gemaakt van ouderwetse vliegenmoordenaars: uittrekrollen met een dikke lijmlaag.

′s Avonds eten we bij de Italiaan. Het is een mooi oud gebouw. Frits en ik zijn de enige eters. Er worden wel diverse pizza′s afgehaald. Ze worden gemaakt in een echte houtoven.  De drukke doorgaande weg langs onze slaapkamer is ′s nachts redelijk rustig.

Zondag 14 september 2008 

Fietsen van Breda naar Chartres, dag 8, 67 km

Saint Felix, Chambre d’Hote

De zon schijnt als we opstaan. We hadden het petit dejeuner besproken voor 9 uur. Het is vandaag immers zondag. Een prachtig ontbijt in een deftig herenhuis. De prijs viel ook niet tegen. Wij hebben een flinke klim te maken. 

.

Méru, Café des Sports

In het stadje Meru is er markt. Een Noord-Afrikaan  komt naar ons toe. ′Ik ben de eigenaar van Café des Sports′.  Ik denk: ′Nou en′.  Hij ziet ons routeboek tussen de spin zitten en zegt dat zijn café in het boek staat. We beloven straks een kop koffie bij hem te komen drinken. Als we bij zijn café zijn, tegenover de AXA hypotheekbank, laat hij ons foto′s en brieven zien van Santiagogangers. Ook heeft hij een stempel voor mijn stempelboekje. De koffie mogen we niet betalen. We groeten hem. Het valt ons op dat er in Meru erg veel zwarte (Afrikaanse) mensen op straat lopen.

.

Het pension in Théméricourt bestaat niet meer. Ook die in Avernes is al vier jaar geleden gesloten. We horen van een man met twee honden dat er in Avernes nog wel een boerderij-pension is. Als we daar komen, blijkt die vol te zijn. De eigenares geeft ons twee suggesties. We komen in een hotel in Rueil uit. Als ik daar naar binnen loop, vraagt de dame van het hotel even te wachten. Ze staat net haar blouse aan te trekken. De fietsen mogen in de bar worden gezet. Het is een oud dorpshotel met weinig klandizie. We zijn de enige gasten.

Als we om 20.00 uur het restaurant van het hotel binnenstappen, staat het voorgerecht, de wijn en het water, al klaar. Kort daarna wordt het hoofdgerecht, pasta in ovenschotel, ook alvast klaar gezet. ′Eet jullie maar rustig en laat de lichten en de tv maar aan. Die doe ik later wel uit′  zegt de mevrouw van het hotel.

Om 21.00 uur komt ze in ochtendjas en op pantoffels de vuile spullen ophalen. Wij zitten nog aan de koffie. Ze legt uit hoe we de lichten van het restaurant  kunnen uitdoen en wenst ons welterusten.

Zaterdag 13 september 2008 

Fietsen van Breda naar Chartres, dag 7, 95 km

De morgen begint vandaag mistig. Het voelt fris aan. Later komt de zon door als we door een groot bos fietsen. Door de auto’s wordt hier op deze zaterdagmorgen erg hard gereden.

Marter

Onderweg zien we een aangereden dode vos aan de kant van de weg. Verderop ligt een dode aangereden marter.

De laatste kilometers vóór Compiègne gaan we over een fietspad langs de l′ Oise. Aan de rand van de stad is een vestiging van DSM. Ook Golgate-Palmolive zit hier ergens.

.

Compiègne heeft net als de steden die we de afgelopen dagen bezochten een soort Vlaams stadhuis. De kerk is vernoemd naar Sint Jacob. In Remy eten we onze stokbrood met in de supermarkt gekocht beleg en drinken. Hier in de buurt is erg veel akkerbouw.

.

Voor vandaag hadden we Clermont als overnachtingsplaats gepland. We besluiten eerst naar de voorstad Agnetz te fietsen, om daar een bed te boeken in het Clermotel. Deze is echter vol, evenals het buurhotel Etap. Een derde hotel in deze plaats is alleen doordeweeks open. Dan maar weer terug naar Clermont. De VVV is gelukkig nog open. Na veel gezoek verwijst de VVV-medewerker ons naar een Chambres d′Hote in St. Felix, 8 km zuidwestelijk van de stad. Om 19 uur komen we daar aan. Het is inmiddels ook gaan regenen. Ons pension is een sjieke villa en de eigenaresse een oudere dame op hoge hakken. De eigenaar laat ons de fietsen in zijn garage plaatsen. Er ligt duur gereedschap. Dus zal hij de garage wel goed afsluiten. We nemen een kleine maaltijd met een fles rode wijn.

Vrijdag 12 september 2008

Fietsen van Breda naar Chartres, dag 6, 69 km

We vertrekken in de regen. We rijden vanaf onze slaapverblijf terug over de landweg naar de drukke doorgaande weg. Ik kan op mijn Garmin zien, dat de weg rechtdoor ons naar de te volgen track richting het zuiden leidt. Er zitten hier gaten in de ongeplaveide weg en er liggen plassen. Verderop als we weer op een asfaltweg fietsen, gaat het al weer wat beter. In dit gebied lieten in de eerste wereldoorlog heel wat soldaten het leven. In Bony is een groot Amerikaans oorlogskerkhof.

.

Een gemeentehuis, zoals je er velen ziet. Bijna ieder dorp heeft een mairie. Dikwijls staat er ook een gemeenteschool bij en ligt het aan een dorpsplein.

Als we Sint Quentin binnen rijden is het inmiddels droog. De binnenstad met de basiliek ligt op een heuvel. We nemen een bak koffie bij café-restaurant Le Carillon aan de Grote Markt.

Sint Quentin, de Grote Markt

Nadat het even een half uur droog was, begint het weer te regenen. We verlaten de stad en rijden een stuk in het stroomgebied van het riviertje de Somme. Daarna gaan we door een min of meer saai akkerbouwgebied met rechte wegen.

Basiliek van Noyon om 21.00 uur

In Noyon, een stad met een enorme basiliek, vinden we het genoeg. Hier vinden we met behulp van de VVV een 3-sterrenhotel. De chambres d′hote zijn vol of liggen ver uit de stad.

′s Avonds drinken we op een gezellig terras een tapbiertje voordat we onze bedjes weer opzoeken. De fietsen staan vannacht in de kelder van het hotel. Ze moesten wel even over een trap naar beneden gedragen worden.

Woendag, 10 september 2008

Fietsen van Breda naar Chartres, dag 4, 67 km

Onderweg zien we een stier die behoorlijk staat te briesen en te graven in de grond. De boerin zegt dat hij rustig moet zijn. Hij gehoorzaamt haar. Zij zegt dat hij erg gevaarlijk is. Hij weegt 1000 kg.

Verderop gaan we langs vroegere kalkovens. In deze omgeving wordt sinds de Romeinse tijd al kalksteen gedolven. Het gemeentewapen van Rongy bevat drie Jacobsschelpen.

De OLV kathedraal is half romaans en half gotisch. Ze zijn nog volop bezig de kathedraal te renoveren. Stukken in de kerk zijn afgezet en een deel van de vloer is opengebroken.

Bronzen beelden bij de OLV kathedraal te Doornik

We nemen koffie op de Grote Markt van Doornik. Het is een mooi centrum. Om 14.00 uur passeren we de grens. We staan even stil bij een monument met een beeld van een Franse grenswacht.

Doornik, Madonne met kind, vlak bij de OLV kathedraal

Door het Fôret de Plaine Marchiennes hebben we bijna geen last van de gedurige zuidwester wind.

Frits en ik verheugden ons op een verblijf in een kasteel in Hélesmes. Hier blijkt al jaren geen pension meer te zijn, horen we van een mevrouw onderweg. Ze adviseert ons om naar Somain te fietsen. Een stukje voorbij de Intermarché is een niet al te duur hotel. Bij de Intermarché kunnen we het niet direct vinden. Een Franse man biedt aan ons voor te gaan met zijn auto. Het hotel blijkt achter een rotonde aan de andere kant van de snelweg te liggen., hemelsbreed achter de Intermaché.  De hauberge bestaat uit een aantal gelijkvloerse gebouwen. Onze kamer is in gebouw 3. De zon staat op het voorraam. Ons wasje kan daarom goed drogen. Het is in de namiddag heerlijk zonnig en 23 °. Op een terras van de Intermarché  nemen we een Affligem Abdijbiertje van de tap. We zitten hier als “goden in Frankrijk”.