Zondag 8 juli 2007. Harlingen – Dokkum – Leeuwarden (110 km)

Het is zondag. Om half zeven horen we al activiteiten rond onze buurtent. We besluiten ook maar te gaan douchen. Morgenstond heeft goud in de mond.

Op de dijk naar Franeker zien we talloze scholeksters. Twee hazen huppelen achter elkaar aan. Als deze in de gaten hebben dat we ze zien blijven ze stil zitten en denken dat we niet weten waar ze zijn.

Kaatsen in Franeker

In Franeker gaan we een bakkie doen bij de kaatsvereniging. Kaatsen is van oorsprong een oude Nederlandse sport, die in Friesland veel wordt beoefend.

Beeldje van Rembrandt van Rijn in St. Annaparochie

Sint-Annaparochie heeft een beeldje van Rembrandt, omdat deze schilder hier een keer getrouwd is. Verder stelt het dorp niet veel voor.

Oude Bildtzijl, vierkanten kerktoren met logement

In Oudebildtzijl ontmoeten we een echtpaar, waarvan de man gisteren, op 7-7, 77 jaar was geworden. Hij vierde dat in het dorp waar hij geboren is, namelijk in Oudebildtzijl. Zijn kinderen hadden deze festiviteiten betaald. Hij wacht op een taxi die hem naar zijn woonplaats elders in Friesland moet terugbrengen. We maken een gezellig babbeltje met hem. Hij verwacht dat we verderop weinig cafés tegen zullen komen. ‘Je gaat daar de zwarte hoek in. Je weet wel van de zwarte kousen’.

Vijf kilometer verderop is iemand zijn haag aan het snoeien. Zeker niet van de zwartekousenkerk. Bij hem laten we onze bidons vullen met water. Ook praten we met hem nog wat over de Elfstedentochten voor schaatsers. In Ferwerd gebruiken we een lichte lunch. De twee dames die serveren zien er niet uit alsof zij zelf dikwijls fietstochten maken. Ze zijn nogal ‘stevig’ gebouwd. Het is heerlijk zonnig en er staat geen wind achter het glas van het terras.

Dokkum

Dokkum is een vestingstad, te vergelijken met Naarden of Willemstad. Vandaar gaan we langs de Dokkumer Ee naar de hoofdstad van Friesland. In Leeuwarden zoeken we ons mottig naar de camping. Als we hem uiteindelijk gevonden hebben blijkt hij eigenlijk niet meer in gebruik te zijn. De eigenaar, een gepensioneerde boer, woont nu in een flat in Leeuwarden. Er staan nog enkele, vooral zeer oude, caravans. Er is nog plek voor onze tent. We moeten wel wat brandnetels weghalen en het sanitair is ook niet je van het, maar het kost ons niets. ’s Avonds eten we bij de Ier.