Dinsdag 10 juli 2007. Sloten – Elburg (100 km)

Om kwart voor acht zitten we bij Super de Boer in Lemmer aan de koffie met ouwe wijvenkoek. De klapstoeltjes zijn wat gammel, maar verder mankeert er niets aan de service. Het gammele stoeltje wordt toch maar achter gezet. Waarschijnlijk staat het er nu weer.

Verderop onderweg naar de Weerribben zien we enkele grote roofvogels (buizerds?) in de lucht vliegen en op hekken vlak bij de weg zitten. Ze zullen het toch niet op ons gemunt hebben?

Bij Ossenzijl vinden we dat we niet hoeven te klagen over het weer. Ik zeg nog tegen Bert: ‘Eén ieder krijgt het weer dat hij verdient.’  Dat had ik beter niet kunnen zeggen. Even later om 10 uur wordt bij het café, vooraan het smalle pad bij de sluis richting Kalenberg het schoolbord buiten gezet, ten teken dat de zaak opengaat. Tien meter verder vallen de eerste vette druppels regen uit de lucht en begint het te rommelen aan de hemel. Vlak vóór de wolkbreuk zijn we schielijk het café ingedoken. Het meisje van het café haalt nog even door de regen De Telegraaf van vandaag uit de brievenbus, nadat Bert geklaagd had dat de krant van gisteren nog op de stamtafel lag. Op de voorpagina prijkte namelijk Leotine van Morsel met haar baby. Dat had hij gisteren ook al op de voorpagina van de grootste krant van Nederland gezien.

Na een half uur gaan we weer op weg richting Kalenberg. De lucht is nog niet helemaal helder maar het is nu droog. Voor Bert zullen de Weerribben wellicht altijd geassocieerd worden met regen en donkere luchten.

In de havenstad Blokzijl voeren we de mussen met het brood van de vorige dag dat nog in de fietstas zat en kijken ondertussen de haven rond. Een paar weken geleden was ik hier nog met broer Piet.

Op het pont bij Zwartsluis staan twee jonge dames met een hond in de aanhanger achter de fiets. Ze fietsen via LF-routes. Ook gebruiken ze een Garmin, waarin ze alle camping van Nederland hebben ingeprogrammeerd.

Ganzen onderweg

Het station van Kampen ligt in IJsselmuiden. We gaan naar de stationsrestauratie, de Wizzle, omdat we tegoedbonnen hebben voor gratis koffie. Wat blijkt: De Wizzle is tijdelijk na 15.00 uur gesloten. Het is nu 15.30 uur en dus te laat, zodat we onze DE-bonnen nog steeds niet kunnen omzetten in lekkere dampende DE-koffie.

In hartje Kampen genieten we op een terras van de zon. Met het sanitair van het café-restaurant is het slecht gesteld. De mannen-wc is tijdelijk buiten gebruik en voor de vrouwen-wc staat een flinke rij. Het lijkt wel of we in Toscane zijn. Dat wordt weer verderop plassen achter een dikke boom.

We praten nog even met een stel met fietsen voorzien van aanhangers die ook de Zuiderzeeroute doen. Later zullen we deze nog meer tegenkomen maar dat weten we nu nog niet.

Tien km vóór Elburg begint het hard te regenen en horen en zien we onweer. Bij een boer mogen we schuilen in zijn schuur. Daar staan onder andere paarden en ook drie kalveren. In de hoek staat een oude Vicon kunstmeststrooier.

In hartje Elburg vragen we aan een Nederlands sprekende Duitse dame de weg naar de camping. Ze weet het ons feilloos uit te leggen. Net als we ingecheckt hebben krijgen we de derde bui van vandaag. Die duurt gelukkig maar tien minuten. Al met al mogen we vandaag toch niet klagen over het weer. We zijn niet echt nat geworden.

Elburg

Elburg is een mooi vestingstadje. ’s Avonds eten we in een sjiek Chinees restaurant aan de haven, net buiten het oude centrum.