S

Woensdag 9 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Ecuisses bij Montchanin naar Meursault, 52 km. Tot en met vandaag 758 km.

Op deze 11^e dag van mijn rondje Bourgondië staan anders dan op eerdere dagen de nodige klimmetjes en afdalingen op het programma. Vanaf het hotel fiets ik eerst nog een paar km langs het Canal du Centre om daarna kuitenbijters te krijgen. Dat wordt weer beloond door zo nu en dan flinke stukken af te dalen. Het is best zwaar maar het is een mooi landschap, er zijn prachtige vergezichten en leuke dorpjes, zoals Nuit en Moray.

In St.-Léger-sur-Dheune kom ik in het eerste dorpscentrum van vandaag dat zo’n aanduiding mag hebben. Er is een kleine kruidenier, een apotheek en wat andere winkels en een paar restaurantjes waar je alleen maar kunt eten. Aan een mevrouw met kinderwagen vraag ik waar hier een café is. Die ligt over de brug net aan de andere kant van het centrum. Hier heb ik mijn koffiepauze. Straks wordt het weer langs het kanaal rijden tot Santenay.

Het gaat weer regenen. Als ik het dorpje Saint-Gilles passeer is het 12.00 uur. Er hangt een bord aan de brug met een tekst die aangeeft dat het plaatselijk restaurant een dagmenu serveert. Ik geef aan dat ik geen wijn wil bij het eten; er moet immers nog gefietst worden. Toch wordt er een karafje met dat rode spul neergezet. Als de kok langs kom zeg ik nogmaals dat ik geen wijn wil. Hij maakt een nonchalant gebaar maar laat de wijn staan. Waarschijnlijk bedoelt hij dat het gratis is. Even daarna neemt de serveerster het op mijn verzoek wel mee terug naar de keuken.

Na het middageten is het droog. Ik stop zelfs mijn jack in de achtertas van mijn fiets. Bij Santenay kom ik in een groot wijngebied. Alles staat in deze plaats in het teken van wijn. Het stadsplan geeft vooral de verschillende wijnchâteaux aan. Als je hier de wijn wegdenkt blijft er bijna niks over.

Ook de dorpen voorbij deze plaats staan in het teken van de druiventeelt. Op het land zijn veel werkers bezig met de nog zielige druivenplantjes. In Paligny-Monttrachet zie ik een beeld van druivenwerkers dat ik eerder in 2010 zag tijdens mijn fietstocht naar Mâcon.

Het is half vier als ik Meursault binnenrijd. De lucht wordt donkerder. Weer regen? Eerst breng ik hier een bezoek een café annex loten- en sigarettenwinkel. Hier ga ik voor mijn bakkie middagthee. De mevrouw van het café wijst met hoe ik bij de gîte d’étape van het dorp kan komen. Het is een soort ‘jeugdherberg’ in een (wijn-)boerderij. Er zijn hier vier stapelbedden, dus acht plekken. Boven zijn nog een stuk of 10 slaapplekken. Ik denk niet dat ze vanavond allemaal vol komen, maar je weet maar nooit.

Rond de Nederlandse etenstijd pik ik een terrasje in het centrum van dit stadje.