Woensdag 24 april 2013.

Vandaag hebben we een reünie in het Openluchtmuseum. De oud-collega’s zijn net als ik weer een jaartje ouder geworden. Het is leuk om met deze en gene een babbeltje te maken. Vorig jaar waren we in Ouwehands Dierenpark. Prachtig weer is het vandaag. Gelukkig zijn er niet alleen opgeknapte oude gebouwen maar ook veel terrassen in het park. We maken daar dankbaar gebruik van.

Heel vroeger waren we eerder in het Openluchtmuseum. Dat was nog met de kinderen toen ze klein waren. Veel kan ik me er niet meer van herinneren. Nu valt me op dat alles er goed onderhouden en verzorgd bij staat. Voor een deel zal het te maken hebben met de start van een nieuw seizoen. In de wintermaanden zullen verschillen zaken opgeknapt en aangeharkt worden.

Zaterdag 20 april 2013.

Vandaag kijken we in Lisse op de Heerenweg naar de jaarlijkse corso. Door het late begin van het voorjaar moesten er hyacintenbloemen uit Frankrijk worden ingevoerd, omdat er in Nederland niet genoeg waren. Het is hier het smalste deel van de route, die loopt van Noordwijk naar Haarlem. Een stukje verder bij ons aan de overkant staat een auto in een parkeervak. Voordat de stoet langs komt is de auto door medewerkers van een sleepbedrijf een stukje verder naar de kant gezet.

Eén corsowagen raakt vlak bij ons een poot van een afzethek. Een aantal hekken gaat kruien. Het loopt allemaal goed af.

Er zijn vandaag op deze zonnige dag ongeveer 1 miljoen aanwezig in de Bollenstreek om te kijken naar het grootst opgezette bloemencorso van Nederland.

Vrijdag 19 april 2013

Gisteren hadden we vrienden uit Brabant over. Eén van de zaken die we deden was bolbloemenvelden bekijken. Vanaf de Van Lyndenweg, een kronkelige weg langs het Keukenhofbos, kijk je op de sky line van het dorp Lisse, dat wil zeggen: Je ziet de torens van de twee kerken die in het centrum van Lisse staan.

Narcissen

Er zijn in de Bollenstreek deze week volop narcissen in bloei op de velden te zien, maar ook hyacinten beginnen volop te komen. Nu is het tijd voor een bezoek aan onze streek. Na een paar aarzelende koude weken is het inmiddels iedere dag behoorlijk druk bij de Keukenhof.

Vrijdag 12 april 2013.

Villa Casparus in is wellicht het mooiste huis van Weesp. Casparus van Houten jr (1844-1901) liet deze kolossale Jugendstilwoning met maar liefs 99 kamers en een lichtkoepel voorzien van gebrandschilderd glas voor zichzelf bouwen. De architect was A. Salm. De bouw duurde van 1887 tot 1901, het jaar dat Casparus overleed.

Zijn grootvader, Casparus sr (1770-1858) opende in 1815 een chocoladefabriek in Amsterdam. Die zijn zoon Coeraad de vader van Casparus jr, verplaatste de fabriek in 1850 naar Weesp.

Rond 1950 werd na een verbouwing in de reusachtige woning fietsenfabriek De Magneet gevestigd. In 2002 werd het pand in ere hersteld en verbouwd tot een sjiek appartementencomplex. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

Donderdag 11 april 2013.

De Vrede van Utrecht is een reeks van verdragen waarvan de eerste op 11 april 1713 werd gesloten in Utrecht. Er kwam een einde aan de Spaanse Succesieoorlog en Queen Anne’s War en daarmee een periode van anderhalve eeuw twisten en godsdienstoorlogen. Bij de Succesieoorlog ging tussen aan de ene kant Frankrijk en Spanje en aan de andere kant een coalitie van Groot-Brittannië, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, de hertog van Savoie en de koning van Portugal.

Bijzonder was dat de historische gebeurtenissen destijds gepaard gingen met kunst- en cultuuruitingen. Er werden grote bals en banketten georganiseerd.

Vandaag worden precies 300 jaar later weer  allerlei festiviteiten georganiseerd, zoals een concert op de A2-tunnel, een optreden van violiste Janine Jansen in de Domkerk en een lichtspektakel in de binnenstad. Ook koningin Beatrix komt vandaag even langs in Utrecht. Vanavond is er om 23.00 uur een tv-uitzending op Nederland 2 vanuit Utrecht.

Zondag 7 april 2013.

Wij hebben een jaarkaart van de Amsterdamse Waterleidingen. Vandaag wandelen van ingang De Zilk naar ingang Panneland bij Vogelenzang. Daar nemen we een glas thee op het terras. Wat een heerlijk weer vandaag. Veel mensen zitten er zonder jas. Na een half uur wandelen we via een andere route terug naar ons beginpunt bij De Zilk.

Café-restaurant Panneland.

Zaterdag 6 april 2013.

Met Joke, Dosanne en Roel naar Noordwijk geweest. Onder meer de zon onder zien gaan aan het strand bij paviljoen De Branding. De foto is genomen met m’n telefoon.

Maandag 1 april 2013, tweede paasdag.

Afgelopen week is er een vosje geboren in de vossenburcht in de Oostvaardersplassen, waarin camera’s zijn opgehangen. Moeder en kind zijn te volgen via internet.

http://volgdevos.nl/

De geboorte kan nog worden bekeken op you tube.

http://www.youtube.com/watch?v=mjPvRIEZ8aQ

Maandag 25 maart 2013.

De Duitser Maximilian Semsch is een half jaar lang per fiets door Australië gereden. In een interview met Carolin Gasteiger vertelt hij in de Süddeutsche Zeitung wat Australiërs ervan vonden en waar hij banger voor was dan voor giftige dieren.

16.000 Kilometer ver fietste Maximilian het afgelopen jaar door Australië. Het was niet de eerste keer dat hij per fiets zulke verre afstanden aflegde. In 2008 reisde hij al op twee wielen van München naar Singapore. Door Australië reed de 29-jarige evenwel met een E-bike. Hij werd begeleid door zijn vriendin Marion en een cameraman.

Je bent helemaal rondom Australië gefietst. Wat deed je bewegen om zo’n reis te maken?

Op de fiets beleeft men iedere individuele kilometer. Je rijdt niet met 110 km per uur door het land, hoort geen motorgeruis, maar kan altijd nog ieder geritsel in het struikgewas waarnemen. Het is een eenvoudige en zeer intensieve manier om een land te leren kennen.

Hoe reageerden de inwoners van Australië op je?

Australiërs hebben alleen auto’s en surfplanken. Fietsen doen ze helemaal niet. Als ze ons zagen schudden ze met hun hoofd, alsof ze wilden zeggen: Jullie zijn niet goed snik.

Dus ben je helemaal geen andere fietsers tegengekomen?

Slechts enkelen. In West-Australië was er een Nederlander die vanuit zijn vaderland in anderhalf jaar het hele stuk naar Singapore had gefietst, daar was hij per boot overgestoken naar Darwin. Maar in het algemeen zijn fietsers in Australië zeer zeldzaam.

Vijf jaar geleden fietste je al een keer de wereld over van München naar Singapore. Hoe kwam je op het idee?

Bij mijn eerste wereldreis van 2004 tot 2007 ging ik nog met bus en trein onderweg. Al snel had ik het gevoel dat ik aan van alles voorbij raasde. Maar juist deze vrijheid overal te kunnen stoppen waar ik maar wil is voor mij op reis heel belangrijk. Daarom zocht ik een vervoermiddel waarmee je heel individueel van A naar B komt.

Heb je eigenlijk wel eens vakanties zonder fiets?

Een enkele keer, maar juist op langere reizen is het voor mij inmiddels het perfecte vervoermiddel.

Waarom nu op een E-bike?

Ik wilde geen afstand doen van het reizen per fiets, maar tegelijk iets nieuws uitproberen. In de fietsbranche wordt nu veel gesproken over E-bikes, elektrische mobiliteit en trapondersteuning. Dat is de toekomst. Daarbij wilde ik uitproberen hoe taai zo’n E-bike eigenlijk is en of hij zo functioneert zoals velen zeggen. Daar rijdt je in je eentje.

Je bent nu in Sydney gestart en reed met de klok mee een rondje Australië…….

Dat was achteraf gezien een fout, omdat we 7.000 km tegenwind hadden. Daar hadden we geen rekening mee gehouden. We kozen de route zo dat we in de Australische zomer in het zuiden onderweg waren. In het noorden is het dan regentijd en is het daar tropisch heet.

Bron: Süddeutsche Zeitung 25 maart 2013.