Maandag 25 maart 2013.

De Duitser Maximilian Semsch is een half jaar lang per fiets door Australië gereden. In een interview met Carolin Gasteiger vertelt hij in de Süddeutsche Zeitung wat Australiërs ervan vonden en waar hij banger voor was dan voor giftige dieren.

16.000 Kilometer ver fietste Maximilian het afgelopen jaar door Australië. Het was niet de eerste keer dat hij per fiets zulke verre afstanden aflegde. In 2008 reisde hij al op twee wielen van München naar Singapore. Door Australië reed de 29-jarige evenwel met een E-bike. Hij werd begeleid door zijn vriendin Marion en een cameraman.

Je bent helemaal rondom Australië gefietst. Wat deed je bewegen om zo’n reis te maken?

Op de fiets beleeft men iedere individuele kilometer. Je rijdt niet met 110 km per uur door het land, hoort geen motorgeruis, maar kan altijd nog ieder geritsel in het struikgewas waarnemen. Het is een eenvoudige en zeer intensieve manier om een land te leren kennen.

Hoe reageerden de inwoners van Australië op je?

Australiërs hebben alleen auto’s en surfplanken. Fietsen doen ze helemaal niet. Als ze ons zagen schudden ze met hun hoofd, alsof ze wilden zeggen: Jullie zijn niet goed snik.

Dus ben je helemaal geen andere fietsers tegengekomen?

Slechts enkelen. In West-Australië was er een Nederlander die vanuit zijn vaderland in anderhalf jaar het hele stuk naar Singapore had gefietst, daar was hij per boot overgestoken naar Darwin. Maar in het algemeen zijn fietsers in Australië zeer zeldzaam.

Vijf jaar geleden fietste je al een keer de wereld over van München naar Singapore. Hoe kwam je op het idee?

Bij mijn eerste wereldreis van 2004 tot 2007 ging ik nog met bus en trein onderweg. Al snel had ik het gevoel dat ik aan van alles voorbij raasde. Maar juist deze vrijheid overal te kunnen stoppen waar ik maar wil is voor mij op reis heel belangrijk. Daarom zocht ik een vervoermiddel waarmee je heel individueel van A naar B komt.

Heb je eigenlijk wel eens vakanties zonder fiets?

Een enkele keer, maar juist op langere reizen is het voor mij inmiddels het perfecte vervoermiddel.

Waarom nu op een E-bike?

Ik wilde geen afstand doen van het reizen per fiets, maar tegelijk iets nieuws uitproberen. In de fietsbranche wordt nu veel gesproken over E-bikes, elektrische mobiliteit en trapondersteuning. Dat is de toekomst. Daarbij wilde ik uitproberen hoe taai zo’n E-bike eigenlijk is en of hij zo functioneert zoals velen zeggen. Daar rijdt je in je eentje.

Je bent nu in Sydney gestart en reed met de klok mee een rondje Australië…….

Dat was achteraf gezien een fout, omdat we 7.000 km tegenwind hadden. Daar hadden we geen rekening mee gehouden. We kozen de route zo dat we in de Australische zomer in het zuiden onderweg waren. In het noorden is het dan regentijd en is het daar tropisch heet.

Bron: Süddeutsche Zeitung 25 maart 2013.