1e week van de zomer in de duinen
Maandag, 23 juni 2008
Gisteren en vannacht stond er een stevige wind. Ook nu is het nog niet rustig. Maar het is wel de eerste maandag van zomer 2008. Het leven gaat ze gangetje in de Amsterdamse Waterleiding Duinen.
Roodbonte koeien genieten van de nieuwe dag.
Een zwanenfamilie deint op het onstuimige water
Een groepje schapen kijkt de andere kant op
De nieuwe plattegrond van de AWD, onlangs geplaatst door Waternet
Gré en Kees in Rusland
Zondag 22 juni 2008
Gré en Kees kwamen vandaag thuis van een cruise langs noordoost Duitsland (Travemünde) , de Baltische staten (Estland, Letland en Litouwen) en Rusland (St. Petersburg).
Hier alvast een paar foto’s:
*
*
Gré en Kees kwamen in Talinn een jongeman uit Polen tegen. Eerst dachten ze dat het een Nederlander was. Hij was onderweg voor een lange trip met zijn fiets met aanhanger. Hij staat hier bij de VVV. Gré en Kees waren daar voor hun gratis stadsplattegrond.
Reinaerdt de Vos
Maandag, 16 juni 2008
Vandaag heb ik een persoonlijke primeur. Voor het eerst van mijn leven leg ik een vos duidelijk op de gevoelige plaat vast in de Amsterdamse Waterleidingduinen. De eerste vos zie ik vandaag aan de 1000-meterweg vlak bij een schaftkeet van Waternet.
Vanaf ingang De Zilk ga ik vandaag over het betonnen pad dat evenwijdig aan de kustlijn ligt. In de verte zijn de rookpluimen van de Hoogovens van IJmuiden te zien. De hemel is getekend met een prachtig wolkendek.
Niet alleen bij de auto van Waternet maar ook een stuk verderop staat een vos me aan te kijken. Als ik dichterbij kom gaat hij achter een bosje staan.
Bern, Nederland – Italië
Bern, 9 juni 2008
[Foto’s van Bas]
Op uitnodiging van een zakenrelatie was Bas in Bern om te kijken naar de wedstrijd Nederland Italië. Maandagmorgen stapte hij op Schiphol op het vliegtuig naar Bern om dinsdag in de namiddag weer terug te vliegen.Hij verbleef in hetzelfde hotel als de voetballers. ’s Middags mochten ze niet op het terras van het hotel zitten, omdat de Oranjespelers rust nodig hadden op hun kamers.
*
*
’s Avonds feestte hij mee op het Oranjeplein in de hoofdstad van Zwitserland.
Alleen in de duinen
Donderdag, 12 juni 2008
Het is vroeg dag. Kwart voor acht loop ik al in de duinen bij De Zilk. Er staat nog maar één auto op het parkeerterrein. Aan de hemel staan wat donkere wolken. Het mooie weer van de afgelopen dagen zou voor een tijdje weer over zijn.
Het wemelt van de konijnen in de duinen. Er is vooral erg veel jong spul bij. Ik denk dat er dit jaar veel konijnen in de AWD zijn geboren. Overigens, ik weet niet of het er iets mee van doen heeft; ook de varens staan er dit jaar erg goed bij.
Het is nog stil. Ik loop dwars over het gedempte kanaal richting het strand. Op dit moment ben ik nog geen mensen tegengekomen. Op het strand loopt een vrouw met een jas aan en barrevoets richting Noordwijk. Ze lijkt in zichzelf gekeerd. Ik vraag me af waar ze haar wandeling is gestart. Is ze gewoon gestart bij de Langevelderslag en is op haar terugweg of komt ze al helemaal uit Zandvoort aangelopen? Ik vraag het haar niet. Ik laat haar verder genieten van de rust en het idee dat ze alleen op het strand loopt. Misschien heeft ze me niet gezien.
Bij de winkeltjes van de Oase zit een man bij de ijskraam op de grond. Misschien wacht hij totdat de winkel opgaat. Volgens mij kan hij lang wachten.
Bij het kruispunt met het fietspad van Noordwijk naar Zandvoort staat een jonge man met een bepakte fiets. Die maakt een grote tocht. Dat kan je zo zien. Ik spreek hem aan. Hij antwoord in gebroken Engels. Hij vertelt me dat hij onderweg is van Italië naar de Noordkaap in Noorwegen. Hij moet nog een aardig stukje rijden. Ik kijk naar zijn uitrusting achterop zijn fiets en vraag hem of hij in Noordwijk op een camping heeft geslapen. “Nee”, zegt hij. “Daar heb ik geen geld voor. Ik sliep in de duinen”.
Ik wens hem nog een goede reis en hij vervolgt zijn weg over het fietspad richting Zandvoort. Ik ga weer verder met mijn loop, over de Langevelderslagweg, het fietspad langs het zweefvliegveld en ga vlak voor de Ruigenhoek weer het hek door naar ingang De Zilk van de AWD.
Fietsen naar Rotterdam
Dinsdag, 10 juni 2008
Vandaag maar weer eens op de fiets voor een tochtje. De komende dagen zal het wat minder weer zijn. De wind komt vandaag vanuit het noordwesten. Ik kies ervoor om richting het zuiden van de provincie te fietsen.
Wand in fietsviaduct in keukenruitjesmotief
Via de Braasemmermeer ga ik richting Alpen aan den Rijn. Daar haak ik aan bij de Stedenroute richting Brussel. De fietsrit gaat over rustige wegen en fietspaden.
Ook gaat hij een eind langs de Rotte, de rivier die naam gaf aan de stad Rotterdam. Tien kilometer voor Rotterdam houd ik de bordjes Rotterdam Centrum aan.
Willemsbrug
In het centrum ga ik over de Willemsbrug. Voorbij Feijenoord stap ik op de trein bij station Rotterdam-Zuid.
De Maas
Dit is mijn eerste ritje met mijn 60+ kaart van de NS. Hopelijk zullen er vele volgen.
Van huis naar Rotterdam Zuid 80 km
*
PS. Bert fietste afgelopen zaterdag ruim 100 km naar Amsterdam en terug. Ik wil hem nu niet overtroeven of evenaren. Dat is niet leuk voor hem.
Grietje de Berendokter
[Bericht van Martien]
Tijdens het teddyberenspreekuur op dinsdag 20 mei namen vijftig kinderen hun zieke knuffel mee naar het Radboud Ziekenhuis.
Terwijl de kinderen hun knuffel onderzoeken en opereren kijkt dokter Grietje of alles wel op de goede manier gaat. Angst voor de dokter wordt op een speelse manier weggenomen.
Martien
Dag 14. In Florence
Maandag, 2 juni 2008. Rustdag in Florence.
Onze fietsen in de Ostello Santa Monaca
Het is een raar idee dat we vandaag niet gaan fietsen en onze bikes gewoon aan de trap in de gang van de hostel kunnen laten staan. We hebben nog bronwater over van afgelopen avond. Het is goed water drinken in een warme stad. Ons ontbijt nemen we bij een cafeetje in de buurt van de Ostello. Italianen nemen meestal een betrekkelijk eenvoudig ontbijt: koffie met één of twee broodjes met boter en jam. Dat is overigens genoeg, zeker als je twee keer per dag warm eet, zoals de Italianen doen.
Terras koffiebar in Florence
De straten in de binnenstad worden schoon gespoten. Er is veel politie op de been. Het is immers een nationale feestdag, de Dag van de Republiek. Om 9.30 uur is de Duomo nog niet open voor publiek. Enige uren later zal blijken dat hij dan wel open is maar dat er dan een rij staat tot ver in de zijstraat.
Daarom bezoeken we de Duomo alleen even een heel klein stukje bij de uitgang. De bewaking houdt ons tegen.
Ponte Vechio
Florence is een schitterende stad. Je ziet er veel prachtige beelden en gebouwen. Op de straten lopen vanzelfsprekend veel buitenlandse toeristen, een beetje te vergelijken met Volendam, De Zaanse Schans, Rome en Venetië. Er is veel te kopen, zoals Italiaans ijs, kleding, schoenen. tassen. Er is daar ook een soort P.C. Hooftstraat met allemaal heel bekende dure zaken. Ik zag schoenen voor meer dan 1.000 euro per paar. Overigens zie je op straat ook veel Afrikaanse verkopers met een kleed met allemaal damestassen. Als de politie komt, vouwen ze alles snel op en verdwijnen in een zijstraat om tien minuten later hun plek weer in te nemen.
Het Giardino di Boboli, de mooie tuin aan de zuidkant van de Arno, zou blijkens een mededeling op een poster vanaf 8.30 uur open zijn op deze feestdag, maar is echter toch de hele dag niet open. We pikken een paar terrasjes om cappuccino te drinken en naar de mensen te kijken. Aan de zuidkant van de rivier zie je minder toeristen en is het daarom gezelliger tussen de echte mensen. Natuurlijk lopen we ook een paar rondjes door de stad en zitten op een stenen rand rond een beeldengroep en verbazen ons over de soms erg dikke Amerikanen. Overigens zien we ook broodmagere typetjes.
De was hangt uit aan de Via Maffia
We vonden vanavond een leuk restaurantje aan het Piazzo Santo Spirito (Het Heilge Geestplein). Het is hier niet zo erg toeristisch en het ziet er erg gezellig uit. Vooraf krijg je stukjes stokbrood in een oud klein vergiet. Meestal nemen we bij het avondeten een liter water en een flesje wijn. Vanavond kiezen we rode wijn van het huis. De duurste wijn op de kaart is € 200. Die verkopen ze vast niet zo vaak.
Verderop op het plein zitten wat zwervers. Ze maken lol met elkaar en schreeuwen tegen elkaar. Eén heeft een hond. Die loopt zo nu en dan op eigen houtje over het plein. De lijn bungelt achter hem aan. Als de politie langs komt, zijn de zwervers ineens verdwenen.
In de hostel praten we nog even met een rugzaktoerist uit Argentinië. Gisteren hadden we in de JH contact met een backpacker uit Amerika en één uit Mexico. In de hostel kan je gratis internetten. Van je gebruik moet een registratie worden gemaakt, zoals overal in Italië. Je ziet ook veel gasten met een eigen laptop. Die hebben ze mee in hun rugtas. In de Ostello kan je draadloos internetten.
Morgen gaan we weer met de trein richting huis eerst naar Milaan en daarna vandaar naar Amsterdam met de nachttrein.
Dag 13. Naar Firenze
Zondag 1 juni 2008. Fietsen van Monte di Fo naar Florence
Pleintje in San Piero a Sieve
Om half acht zitten we aan ons ontbijt van een chocoladebroodje met cappuccino. Vandaag gaan we meer omlaag dan omhoog. De eerste kilometers is het nog druk met motorrijders in verband met de Motor-GP in Mugello. Op diverse kruispunten regelt de politie het verkeer. Sommige binnenwegen zijn afgezet voor motorrijders.
Om tien uur nemen we ons eerste bakkie onderweg met een appelgebakje. Het ontbijt was vanmorgen immers wat sober. Het is vandaag prima weer. We hebben om 12 uur lunchpauze op een terras van een dorpsbar in Mulinaccio, vlak voor het hoogste punt van het midden van de etappe. Aan de overkant tapt een vrouw zo’n 40 flessen bronwater uit een kraantje aan de kant van de weg. Ze kan er weer tegen voor een week.
Fiésole met in de verte Florence
Om half een wordt het wat rustiger op de weg. De ruime middagpauze begint voor de Italianen. Als we in Firenze binnenrijden is het erg rustig in de buitenwijken. Het is zondag vandaag. Pas in de buurt van het station Santa Maria Novelle lopen veel toeristen in de straten.
We hebben vooraf geboekt voor de Ostello Santa Monaca aan de zuidkant van de Arno. Dat is niet te ver van het station SMN. De hostel zit in een nogal oud gebouw. De fiets mogen we binnen met het kettingslot aan de trap naar de eerste verdieping vastzetten.
Tekening op straat in Florence
Daarna gaan we een biertje drinken in het centrum. We zien daar op tv een deel van de individuele tijdrit van de Giro d’Italia. Na vandaag is de Giro afgelopen.
De Duomo in Florence
De Duomo, de kathedraal, is niet meer open voor bezoekers. Alleen hen die de mis van 18.00 uur willen bijwonen worden binnengelaten. We lopen wat straatjes door en gaan o.a. over de Ponto Vechio, de brug met de winkeltjes. De brug is niet zo mooi als je er over loopt, maar wel als je er vanaf een eindje verderop van de zijkant naar kijkt.
De hostel is Spartaans: dikke muren, stenen vloeren, stalen deuren, aftandse stapelbedden, douches met smalle plastic gordijnen, maar verder prima. Er heerst een vriendelijke ontspannen sfeer en er is ook een living room, waar je kunt lezen, je meegenomen zaken kunt opeten, water, frisdrank en koffie uit een automaat kan trekken en kunt babbelen met anderen. Er zijn veel verschillende nationaliteiten, zoals Amerikanen, Duitsers en Spanjaarden.