Woensdag 30 juli 2008

We hebben op www.ns.nl een wandeling uitgezocht van Gorinchem naar Leerdam. We hebben van deze site een landkaartje van de route gedownload. Om onverklaarbare wijze was het niet mogelijk de brochure in PDF op te roepen.

Het moet vandaag een droge dag worden en wel de mooiste dag van de week. Als we met de auto onderweg naar Gorinchem, voorbij Breukelen zijn, wordt de lucht donker en kan de zonnebril worden vervangen voor de gewone bril. In Gorinchem begint het zelfs te regenen. Met een plu mee gaan we eerst maar even koffie drinken in de binnenstad. Verrassing nummer 1: regen in plaats van zon.

Op het station van Gorinchem vraag ik een routeboekje aan de balie van Ariva. De dienstdoende dame zegt dat ze op zijn en ze waarschijnlijk geen nieuwe zal krijgen van de NS. Verrassing nummer 2: geen routeboekje.

Daarna toch maar de plu in de auto gelaten en op pad door Gorkum en verder langs de Merwede en de Waal. We zien aan de overkant Woudrichem liggen en verderop Slot Loevenstein. We brengen een bezoek aan Fort Vuren. Er is een mooi terras en vanbinnen is het leuk opgeknapt met behoud van het oude. In het dorp Vuren gaan we van de rivier af over de Molenlaan richting De Linge, Aan de Spijkse Kweldijk nemen we een kop thee bij een uitspanning. Verrek, een paar maanden geleden waren we hier ook, toen we een rondje langs de Linge fietsen. Toen kwamen vanaf de andere kant in de tuin van het café.

Gorinchem – Leerdam, wandelen 22 km.

Vanaf de Nieuwe Zuider Lingedijk gaan we een bosachtig gebied in. Een patrijs schrikt en vliegt op. Joke schrikt ook maar vliegt niet op. Plotseling houdt het slecht onderhouden pad op. Als we goed kijken zien we een overwoekerd simpel bruggetje. Overgroeit met allerlei groen inclusief brandnetels. Verrassing nummer 3: de paden zijn hier een daar heel slecht onderhouden.

Een stuk verder begint een echte weg, de Tiendeweg. Als we een drukkere weg zijn overgestoken komen in een wederom slecht onderhouden moerasachtig gebied met wiebelende planken over stukjes water. Alleen aan de planken op de grond kan je zien waar het pad moet lopen. Verder is het allemaal planten voor, links , rechts en achter ons. Best spannend zo’n laarzenpad. Als we op zeker moment links af moeten volgens een routepaaltje is er geen brug die kant op en verder loopt alles dood. Na wat gezoek zie ik een plank in de sloot precies gelijk aan het wateroppervlakte liggen. Ik probeer erop te gaan staan. Hij zakt niet door, maar is wel vrij smal. Dus we kunnen erover.  Verrassing nummer 4: geen bruggetje maar toch een overloopplank.

Een stukje verder zien en horen we duizenden ganzen in een paar grote kunstmatig aangelegde plassen hemelsbreed ten zuiden van Asperen. Verrassing nummer 5: een ganzen experience. Joke ziet voor ons op ons pad honderden ganzen zitten. ‘Ik heb niet veel zin om daar langs te gaan’, zegt ze  Als we vlak bij deze ganzen zijn vliegen ze toch maar op met een hels kabaal. Verder lopen we een stuk op een talud met schapen. Als we daarna weer gewoon op straat lopen richting Asperen en Leerdam is dat ook wel weer een verademing. We zijn geen echte padvinders. Maar het is nu wel erg broeierig geworden.

En dan de laatste verrassing, nummer 6: Op het parkeerterrein bij het station blijkt mijn chipknip leeg te zijn. De oplader wil hem niet opladen. We vragen de dame van het station wat te doen. Die weet het ook niet. Toch nog maar eens geprobeerd. En ja. Nu doet ie het wel. Moe en voldaan rijden we naar huis.