(11) Bandijk
Marskramerpad wandelen, dag 11, van Klarenbeek naar Deventer, 18 km
Vrijdag 27 november 2009
De muziek uit de MP3-speler schelt in mijn oren. De “S” op de ramen van de trein betekent dat ik in een stiltecoupé zit. Buiten trekken de kale zwarte natte boomstammen de trein achterwaarts voorbij.
Een jongedame, gekleed in een nette korte rok, hijst zich in een zwarte regenbroek. De regenbroek gaat om de minirok heen. Ze stift haar lippen. Nadat ze straks in Amersfoort uitstapt, wil ze droog en verzorgd op kantoor of in de winkel aankomen.
Martien komt op station Klarenbeek vanuit de richting Zutphen en ik vanaf Apeldoorn. We zijn er op hetzelfde moment. Daar haken we aan op de route van het Marskramerpad.
De ondergrond van de Appense bossen is nat van de regen van de afgelopen nacht en vroege morgen.
Vanaf het schouwpad langs een kanaal kwamen we bij dit hek. Er zit een bordje op met het verzoek het hek te sluiten. Een heel stuk lopen we over de bandijk door bossen en velden. We spreken onderweg een Marskramerstel dat op pad is van Deventer naar Klarenbeek. Ze verblijven een paar dagen in een hotel in Deventer en hebben het Marskramerboekje van huis meegenomen. Eerder liepen ze al een stuk van het “pad”, georganiseerd door De Volkskrant.
In Wilp nemen we een broodje kroket bij de plaatselijke snackbar. Twee stucadors uit Eibergen eten daar ook hun vrijdagse lunch. Hun werk zit er voor deze week weer op. Ze gaan straks weer terug naar de Achterhoek.
Richting de Hanzestad Deventer gaan we onder de A1 door en wandelen we een stuk betrekkelijk dicht langs de IJssel.
Deventer vanaf het pont over de IJssel. De kerk wordt gerestaureerd en is daarom ingepakt.
Een steegje in Deventer
Klarenbeek, Appen, Gietelo, Bussloo, Wilp, Bolwerksmolen, Deventer, 18 km
In de buurt van Duivendrecht komt de trein in een flinke regenbui terecht. Ik realiseer me dat wij, op een paar spatjes na, een droge dag hadden. Martien had vandaag de cowboyhoed niet veel op zijn hoofd.
(10) Muziektent
Markramerpad wandelen, dag 10, van Hoenderloo naar Klarenbeek, 22 km
Vrijdag 20 november 2009
Op 12 oktober 2009 liep ik samen met Joke de eerste etappe van het Marskramerpad. We begonnen bij het Kurhaus in Scheveningen. Nu ben ik al aan de oostkant van de Veluwe aangekomen.
Muziektent van Hoenderloo
Van Hoenderloo naar Beekbergen is het vooral bos wat de klok slaat. Het is er erggg rustig, maar wel heerlijk zonnig en droog. Ideaal wandelweer. In Beekbergen kom ik langs de muziektent. Hier kwam ik meerdere keren langs tijdens fietstochten met Bert en ik geloof ook met Piet. De laatste keer was ik hier samen met Martien en Leo. Ik houd een traditie in stand en ga hier op een bankje voor een bakkie koffie uit de thermoskan.
Boerderij uit 1740 in het gehucht Oosterhuizen
.
De Verloren beek
Wandelen van Hoenderloo via Beekbergen en Oosterhuizen naar Klarenbeek, 22 km
………………………………………………………………..
Vanuit Klarenbeek ga ik met het openbaar vervoer via Apeldoorn terug naar Hoenderloo. Dit kunstwerk, de kus, is een geschenk van de gemeente Apeldoorn aan prins Willem-Alexander en prinses Maxima. Het staat op het stationsplein van Amersfoort. Ik zie het op de dag dat het prinselijk paar bekend maakt dat ze hun vakantiewoning in Afrika gaan verkopen.
(9) Mutsenweer
Marskramerpad wandelen, dag 9, van Stroe naar Hoenderloo, 27 km
Zondag, 8 november 2009
Met de auto gaan Piet en ik naar de Ravenweg, zo’n twee km buiten het centrum van Stroe. We zetten de auto op de grasstrook pal naast de bushalte van lijn 105.
Het is nog mistig en rond het vriespunt als we wandelend op pad gaan. Gisteren vertelde ik Piet dan het vandaag mutsenweer zou zijn. Daarmee doel ik op het hoofddeksel dat ik vanmorgen opheb. In Stroe gaan de spoorbomen naar beneden. Wij blijven aan de zuidkant van het spoor en lopen een stukje verder al op de hei. Aan het pad is te zien dat hier zoëven nog reeën liepen. Overal zijn pootindrukken te zien op de paden.
In Kootwijk zijn twee café’s en ze zijn beide open. Wij steken op bij ‘De Brinkhof’ dat twee jaar geleden het 70 jarig jubileum van zijn bestaan vierde. De erwtensoep is niet vies maar ook niet echt je-van-het. Hij krijgt van mij een 6.
We komen in de buurt van Radio Kootwijk en nemen nog even plaats op een bank bij de schaapskooi van Hoog Buurlo. Daar is het druk met wandelaars en fietsers. Veelal mensen met kleine kinderen. Een kilometer verder is het weer rustig in de bossen en dwars over de heidevelden.
We komen zo nu en dan mountainbikers tegen. Er is aardig wat zon de uren rond de middag. Er liggen op sommige plaatsen nog behoorlijke plassen op de paden. Gisteren heeft het immers flink geregend. Wij knopen een gesprekje aan met een Marskramerstel. Dat stel heeft onlangs een oude druk van het routeboekje gekocht. Ze wisten niet dat er deze zomer een vernieuwde uitgave was uitgekomen.
Als we Hoenderloo binnenlopen zien we de bus, die slechts één keer per uur gaat, al wegrijden van de halte. We gaan aan de overkant van de weg lopen en steken toch maar even de hand op. De buschauffeur is zo vriendelijk nog even voor ons te stoppen. Zes strippen en 25 minuten later zijn we weer bij de auto in de buurt van Stroe.
Stroe, Kootwijk, Hoog Buurlo, Hoenderloo, 27 km
(8) Den Olden Florus
Marskramerpad wandelen, dag 8, Amersfoort-Huinen, 29 km
Woensdag 4 november 2009
De route vanaf het station leidt eerst door de binnenstad, De Varkensmarkt en de Langestraat en gaat verder langs de muurwoningen. De eerste druppels komen naar beneden. In park Randenbroek komt de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig heb ik een regencape meegenomen.
Aan het begin van de Engweg staat een bordje ‘Verboden toegang’ vergezeld van het wit-rode embleem van de langeafstandroutes. Aan de wolken is te zien dat er wellicht nog wat meer regen zal gaan vallen.
Aan de weg bij het pad naar de boerderij, achter molen Den Olden Florus, hangt een bordje ‘Senseo-koffie zelfbediening. Alle dagen open, zondag gesloten’. Ik ga maar eens kijken en zie de boer aan het werk. Ik vraag hem of de koffiebar open is. Hij moet even nadenken en wijst mij het prulariawinkeltje dat in een hoek van de boerenschuur is gemaakt. ‘Ik zal even de Senseo halen. Het is eigenlijk het werk van mijn vrouw, maar die is naar de kapper. Neem gerust je tijd. Ik ga weer aan het werk’. Ik eet hier mijn meegenomen boterhammetjes op. Er staat een spaarvarken waar de euro 0,50 voor een kop Senseo in kan.
Het eerste en enige dorp waar ik vandaag doorheen kom is Ter Schuur. Het beeld in een parkje vooraan in het dorp heet: ‘De voerman leidt het paard ter schuur’. Verder is er over dit dorpje niet te vertellen. Volgens de aanwijzingen op de kaart in het routeboekje zouden er nog twee café′s zijn en een bushalte. Ik heb niet gecontroleerd op de café′s vandaag op dit uur open zijn.
Het laatste stuk gaat weer langs akkers door kleine bossen en over heidevelden. De landgoederen Appel en Gerven zijn niet gemarkeerd met de bekende wit-rode aanwijzingen. Hier is het helemaal zaak de beschrijvingen in het boekje goed te lezen. Vandaag ben ik geen Marskramers tegengekomen. Dat was ook wel te verwachten, omdat de weersvoorspellingen niet erg positief waren.
Gezien 