(3) Olifanten
S
Op de fiets naar Praag, dag 3, maandag 21 juni 2010, van Hünxe-Gartrop naar Hamm 110 km, t/m vandaag 350 km
Om 11 uur zitten we aan de koffie met rabarbertaart bij een boerenwinkel. Het is droog maar het weer valt ons toch wat tegen. We rijden nu in korte broeken, maar nog wel met een jack aan. Sinds vandaag is het landschap glooiend en het is erg landelijk.
Ergens ligt een grote stad aan de route met veel industrie die volgens het boekje ook nog eens erg druk moet zijn. Wij kiezen voor een alternatief een pad langs het doorgaande kanaal. Of het staat niet duidelijk in het routeboekje of ik las het niet goed, maar we moeten de fiets twee taluds omhoog optillen. Een hele klus.
In de loop van de middag zien we links een grote IKEA-winkel en rechts een enorme energiecentrale. Verder rijden we doorgaans langs kleinschalige akkerbouw met hier en daar een bescheiden dorpje.
We bezoeken Slot Cappenberg en gaan verder voor het laatste stuk naar Hamm. Eerst een flink stuk omlaag en daarna weer een stukje omhoog en een stukje omlaag, en dat meerdere keren achtereen.
In Hamm overnachten we in de jeugdherberg. Aan het centrum van deze 200.000plus stad is te zien dat deze stad aan het einde van de tweede wereldoorlog behoorlijk is vernield. Alleen een deel van de kerk is oud. Op diverse plaatsen staan op allerlei manieren geverfde beelden van olifanten in de stad, te vergelijken met vorig jaar in Amsterdam.
(2) Kangaroes
Fietsen naar Praag, dag 2, zondag 20 juni 2010, van Velp naar Hünxe, 110 km. Tot en met vandaag 240 km
We worden ′s morgens in Velp uitgezwaaid door mevrouw Van den Berg. De heer Van den Berg is naar de kerk. Buiten blijkt het toch aardig te regenen. Daarom doen we de regenkleding aan.
Het informatiebord bij de mammoet is inmiddels verwijderd door vernielzuchtige lieden. Op dit punt verdwijnt de Betuwelijn onder de grond om ergens aan de andere kant van het water weer boven te komen.
Voorbij Spijk fietsen we op een schapendijk Duitsland in. We komen diverse langeafstandsfietsers tegen, met sommigen maken we een praatje. Het wordt langzamerhand droog.
In Rees bestellen we thee met een gebakje. Als de serveerster wat gebakjes uit de vitrine wilt halen valt een hele aardbeientaart op zijn kop een verdieping lager op een chocoladetaart. Ze harken de boel een beetje bij elkaar en brengen het naar achteren. Waarschijnlijk is het niet meer te fatsoeneren.
Omdat het bij Wesel nog steeds droog is en we de wind mee hebben fietsen we door naar Hünxe-Gartrop. In het routeboek staat dat de camping hier een ′goede pers′ heeft. De eigenaar weet dat en vindt dat heel mooi. We hoeven voor onze kleine tentjes voor maar één tent te betalen. Het is een vriendelijke kerel en alles is erg schoon.
We vragen hem naar een eetgelegenheid in de buurt. Op twee km afstand is Toowonba′s, een Australisch café-restaurant
Voordat ik in slaap val hoor ik zo nu en dan een binnenschip op het Dattelkanaal varen. Onze camping ligt pal aan dit kanaal in het stroomgebied van de Lippe.
(1) Carpe Diem
S
Op de fiets naar Praag, dag 1, zaterdag 19 juni 2010. Fietsen van huis naar Velp 130 km.
Om 7.00 uur vertrekken Bert en ik uit ons dorp voor de eerste etappe naar Praag. Bij café-restaurant Mr. Ed, dat op dit moment nog dicht is, schuilen we op het overdekte terras voor een regenbui. Onderweg is het ene moment droog en het andere moment begint het te spetteren of meer.
Bij Intratuin in Loosdrecht gaat we voor de koffie. Als we onze tweede bak koffie nemen klettert de regen hard op het glazen dak en de glazen wanden van de koffiebar. Weer eens wat anders, een koffiebar in een plantenkas. We hebben de afgelopen jaren tijdens fietstochten al op allerlei plaatsen koffie gedronken, zoals bij een verpleeghuis, een dierenasiel en bij een koffiehuis gerund door mensen met een verstandelijke beperking.
In Woudenberg lopen de meeste dames in lange rokken. Bij een winkel staat een jonge vrouw in Bavariajurkje. Dat is een heel ander gezicht. Het is inmiddels rust in de voetbalwedstrijd Nederland – Japan. De dame in de oranje jurk van een biermerk weet ons te vertellen dat het 0-0 staat. Tussen Woudenberg en Ede horen we plotseling gejuich uit diverse huizen komen. Dan moet het nu 1-0 voor Nederland zijn.
Bij Ede kiezen we voor een route over de hei. Er staat een schaapskooi en wel zo’n 100 schapen.
Onze gastheer en gastvrouw van Vrienden van de fiets in Velp trakteren ons op een koel biertje voor ze ons de kamer laat zien.
Om 20.00 uur zitten we bij de plaatselijke Italiaan aan de Emmastraat met de naam San Gennaro. Hun lijfspreuk hangt boven de bar: Carpe Diem (Pluk de dag).
.
Gezien 