Home » 2010
Jaarlijks archief: 2010
[2] Zachte berm
Donderdag 30 december 2010
Verlengd Floris V-pad van Schagen naar Bergen op Zoom. Dag 2, wandelen van Akersloot naar Pont Buitenhuis met Leo en Sophie 22 km. Tot en met vandaag 40 km.
Voor vandaag sprak ik af voor een etappe met Leo. Sophie besloot vlak voordat Leo van huis ging dat ze ook mee wilde wandelen.
We komen vandaag langs verschillende forten van de Stelling van Amsterdam. Er ligt op veel plaatsen nog sneeuw. Op de foto zie je dat er ook weer groene vlakken in het landschap komen.
Vandaag komen we twee fraaie molens tegen. Eén heet de Tweede Broekermolen. Deze molen in Uitgeest stamt uit 1631, maar is later een aantal keren verbouwd en gerestaureerd.
Dinsdag zag ik aan de Westfriese Dijk een fiets in het ijs staan. Vandaag komen we langs een of andere wagen op een dammetje bij een woning aan de Noorder IJ- en Zeedijk. Wordt deze kar aangedreven door een motortje, is het een trapauto of moet hij aangeduwd worden? Heeft het bordje iets van doen met een band uit Friesland met de naam ‘Zachte berm’ ? Ik weet het niet.
Het noordoostelijke deel van de Noorder IJ- en Zeedijk staat op de provinciale monumentenlijst. De dijken in de buurt van Assendelft nog niet. Er staat hier een grenspaal uit 1718 die de verdeling aangeeft van het onderhoud van de dijk tussen het Hoogheemschap Assendelfterdijk en het Hoogheemschap St. Aagtendijk. Deze hoogheemraadschappen bestaan niet meer.
We komen langzamerhand in de buurt van het Noordzeekanaal. Een groot zeeschip torent uit boven het sneeuwlandschap.
Route: Akersloot, Klein Dorregeest, Groot Dorregeest, Uitgeest, Busch en dam, Krommeniedijk, Assendelft, Pont Buitenhuizen.
[1] Tuitjehorn
Dinsdag 28 december 2010
Verlengd Floris V-pad van Schagen naar Bergen op Zoom. Wandelen van Schagen naar Schoorl 18 km
Het wordt om 8:30 uur langzaam licht in Schagen. Winkels en andere gebouwen in het centrum zijn in deze week tussen kerst en oud en nieuw versierd met kerstlampjes. Er ligt hier nu geen sneeuw.
In de buurt van het Schagerwiel en Valkoog zijn veel reigers te zien. Ik zie d’r één met een visje tussen zijn snavels aan de kant van een sloot, waar een stukje geen ijs is.
In de muur van de kerk van Tuitjenhorn is een afbeelding van een Jacobsschelp (het symbool van de pelgrimage naar Santiago de Compostela) ingemetseld; het is een Sint Jacobuskerk.
Vlak bij Eenigenburg staat een door vrijwilligers van het dorp opgeknapt daglonershuisje uit 1877.
De Hollanders en de Kennemers hadden het destijds zwaar te verduren met de plunderende West-Friezen. Floris V probeerde daar een stokje voor te steken. Een overstroming kwam Floris goed uit. De West-Friese dorpen kwamen geïsoleerd te liggen. Er werd rond 1300 een dijk aangelegd om de West-Friezen tegen het water te beschermen en om de Hollanders toegang te verstrekken. De West-Friezen verloren hun zelfstandigheid.
Verheven boven het landschap wandel ik een aantal kilometers op de West-Friese Omringdijk. Niet ver van de dijk ligt de ruïne Huys te Nuwendore van Floris V, 1254-1296.
In Schoorldam serveert café-restaurant het Hof van Schoorl mij een kop snert voordat ik met het openbaar vervoer naar huis ga. Tijdens de wandeling kwam er geen winterse neerslag uit de hemel. Die kwam pas later op de dag.
Route: Schagen, Valkoog, Groenveld, Stroet, Tuitjenhorn, Eenigenburg, Krabbendam, Schoorldam en Schoorl.
Nota bene: Het Floris V-pad loopt van Amsterdam naar Bergen op Zoom. Het stuk van Schagen naar Amsterdam past m.i. ook goed bij dit pad. De routebeschrijving staat in ‘Van Wad tot IJ’, een uitgave van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob.
Düsseldorf, Hofgarten
S
Vrijdag 3 december 2010
Middenin Düsseldorf ligt Hofgarten, een soort Vondelpark, veel groen (vandaag wit), bomen, vijvers en uitzicht op mooie panden rondom het park.
Tussen Hofgarten en de Rheinufer, niet ver van de Oberkasseler Brücke, ligt aan de Ehrenhof museum het Kunstpalast. Hierop ligt een beeld van een naakte vrouw.
Omdat er op zaterdag langlaufwedstrijden worden gehouden zijn er vrachtwagens sneeuw aangevoerd op het parcours bij de Rijnoever. Er staan diverse tv- en radioauto’s en er is heel veel bewaking. Op het Burgplein staat een enorme hoogwerker voor tv-opnames van bovenaf. Uitzending 4 december Duitsland 1, 13.15 uur.
Ook vandaag lopen we een stukje over de Königsallee. Er is hier een prachtig inpandig winkelcentrum. Op de bovenste verdiepingen zit een grote luxe vestiging van Saturn.
We doen een kopje thee in de roodbakstenen Johanneskerk (evangelische Begegnungstätte) aan het Martin Lutherplein en bezoeken daarna nog de Japanse wijk in de buurt van de Immermannstrasse.
Voordat we de koffer bij het hotel ophalen en weer naar het treinstation gaan, hebben we een gezellige maaltijd bij een Italiaans restaurant aan de Wehrhahn.
Pas in de kleine uurtjes zijn we weer thuis. Joke, Corrie en Frits, bedankt voor de gezellige dagen.
Düsseldorf in de sneeuw
S
Donderdag 2 december 2010
Eerst een goed ontbijt in ons hotel. Het sneeuwt vandaag weer. Daarom gaan we goed ingepakt, dik gekleed en met wandelschoenen aan, weer richting de binnenstad. We hebben geen tram of metro nodig. Het is allemaal makkelijk te belopen.
De kerstkraampjes bij de schouwburg, das Schauspielhaus, zijn op dit uur van de dag nog vrij rustig. We drinken koffie in een café-restaurant met een studentiekoze uitstraling. Veel betrekkelijk jonge mannen in pak zitten hier aan de huisgemaakte maaltijdsoepen.
Aan de Rijnoever en op het Burgplein is veel afgezet, omdat hier komend weekend langlaufwedstrijden worden gehouden. Dit wordt uitgezonden op de tv. Ook zal er een ‘Wedden dat’ uitzending plaatsvinden.
Op de Köningsallee zijn winkels van bekende en van voor ons onbekende dure merken. Het is een soort PC Hooftstraat. We zien horloges van 30.000 euro’en gouden hangers van 300.000 euro.
Zo nu en dan duiken we een warenhuis in. Het is daar vergeleken met binnen lekker warm. Verder doen we veel leuke zijstraten, ‘Gassen’, aan.
’s Avonds eten we in een restaurant aan de Bergerstrasse, niet zo ver van het stadhuis en de Rijnoever. Een muzikant speelt gitaar en zingt daarbij Spaanse evergreens.
Düsseldorf in de winter
S
Woensdag 1 december 2010
Met de ICE-trein vertrekken we vanaf Amsterdam Centraal naar Düsseldorf. ICE staat voor Intercity-express, witte treinstellen met speciale aerodynamische neus De trein zoeft als het ware of de spoorrails.
Onderweg van het station, Hauptbahnhof, naar het hotel, zien we deze muurschildering. Je zou zweren dat het een echte trap is, waar deze mevrouw in zomerjurk, naar boven gaat.
Etalages zijn al vanaf half november in de kerstsfeer. We drinken glühwein op straat bij een speciaal daarvoor ingericht stalletje. Je moet statiegeld betalen voor je beker. De mijne neem ik mee in mijn koffer. Een Duits stel raadt ons aan om ook de omgeving van het stadhuis, das Rathaus, te bekijken.
’s Avonds eten we bij Flamenga, een Spaans restaurant aan de Schneider-Wibbel-Gasse. Reuze gezellig hier. We drinken er Altbier bij, dat is biersoort van deze streek.
(17) Met de trein terug naar huis
S
Dag 17. Per trein terug vanuit Mâcon, zondag 1 augustus 2010.
Het hele verhaal met foto’s van deze fietstocht kan je zien via deze link
https://dickwalraven.blog/category/2010-fietsen-naar-macon/
Nog even de voie bleue naar Mâcon over het fietspad dat boven het water van de Saône is gebouwd en onder de Pont St. Laurent doorgaat. Even zitten op een stenen zetel aan de promenade langs de rivier en daarna een jus d′orange in de schaduw op een terras met uitzicht op de Saône.
Ik neem een trein twee uur eerder dan de planning van de Treinreis- winkel. Op station Lyon kom ik een boze Nederlandse fietser tegen. Hij gaat niet verder, maar neemt nu de trein naar Spanje. Hij is genaaid door een fietsenmaker in Beaune en heeft diverse keren veel meer km′s moeten fietsen dan gepland omdat onderkomens inmiddels niet meer bestaan. Hij maakte gebruik van hetzelfde routeboekje (Benjamins, Van Eindhoven naar Barcelona) als ik en verwijt de schrijver veel onvolkomenheden. Ik wens hem toch nog een prettige reis.
In Genève heb ik nu ruim twee uur overstaptijd. Daarom even naar het Meer van Genève. Als ik de fontein zie spuiten, herinner ik me een eerdere keer dat ik hier was samen met Joke. Dan het lastige van de Zwitserse frank. Je kunt hier wel met euro′s betalen, maar dan krijg je van die stomme franken terug. Toch maar wat eten, wat drinken en drinken mee voor in de trein. Op een groot scherm staat dat het hier 28 graden is en in Basel zelfs 30 graden.
De treinreis van Genève naar Basel laat een mooi stukje Zwitserland zien. Er is veel ‘meer’ te zien, eerst een stuk langs het Meer van Genève, later het Meer van Neufchateâu en dan de Bielersee. We gaan door een spoortunnel van 8,5 km lang en komen daarna in Moutier. Dan zitten we op een hoogte van 535 m. Hier vandaag gaat de trein verder omhoog, regelmatig door tunnels.
Als de trein na een stop weer optrekt halen we langzaam een andere trein in, die dezelfde richting op rijdt. De machiniste van die trein heeft de twee deuren van de locomotief opstaan. We rijden door verschillende taalzones, eerst Frans, daarna Duits, daarna weer Frans en tenslotte weer Duits. Het valt me op dat op de display in de trein het volgende station wordt aangegeven in het Frans in de Franssprekende delen als ‘dernière arrêt’ met plaatsnaam en in Duitstalige delen als ‘naechste Halte’ met plaatsnaam. Het zelfde geldt voor de ingeblikte stem die het komende station aankondigt. Ik zou het logischer gevonden hebben als het gebruik van Frans en Duits na enkele minuten zou verspringen naar de andere taal en dat de stem het volgende station tweetalig zou weergeven.
In Basel spreek ik met een stel uit Zutphen. Ze waren op fietsvakantie met een tweejarig kind. Terwijl Leonor voorop de fiets bij haar moeder zat, kwamen moeder en kind ter val en moest het kind voor enkele dagen worden opgenomen in een Frans ziekenhuis. Nu gaan ze zo snel mogelijk naar huis. Familieleden zullen de fietsen later ophalen.
De treinreis vanuit Basel door Duitsland naar Nederland wordt vooral in het donker afgelegd. Na een halve dag en een nacht treinen neem ik op maandagmorgen om half tien een kop koffie op Utrecht Centraal
Het was weer een mooie fietsvakantie. Montmédy Mâcon
km | acc | |||||||
1 | Eindhoven | Diest | 94 | Ca | ||||
2 | Diest | Namen | 96 | JH | ||||
3 | Namen | Houyet | 52 | Ca | ||||
4 | Houyet | Bertrix | 64 | B+B | ||||
5 | Bertrix | Montmédy | 85 | Ca | ||||
6 | Montmédy | Verdun | 63 | JH | ||||
7 | Verdun | St.Mihiel | 42 | JH | ||||
8 | St.Mihiel | Toul | 56 | H | ||||
9 | Toul | Nancy | 58 | JH | ||||
10 | Nancy | Sanchey | 88 | Ca | ||||
11 | Sanchey | Port-s-S | 78 | Ho | ||||
12 | Port-s-S | Lamache-s-S | 108 | B+B | ||||
13 | Lamache-s-S | Changny | 87 | Ca | ||||
14 | Changny | Cluny | 67 | B+B | ||||
15 | Cluny | Mâcon | 36 | Ho | ||||
16 | Mâcon | Mâcon | 48 | Ho | ||||
Totaal km | 1122 | |||||||
samenvatting | 5 x | Ca | ||||||
4 x | JH | |||||||
4 x | Ho | |||||||
3 x | B+B |
(16) Bloemenstad
S
Dag 16. Op de fiets naar Mâcon, zaterdag 31 juli 2010. Van Mâcon via Fleurville naar Mâcon, 48 km. Tot en met vandaag 1.212 km.
Ik ben al in Mâcon. Daarom vandaag een toegift, omdat mijn trein pas zondag vanuit deze stad vertrekt. Er gaat een fietsroute naar Fleurville. genoemd de voie bleue. Die gaat langs de Saône noordwaarts.
Het is niet druk op het fietspad op zaterdagmorgen. Evenwijdig loopt op een behoorlijke afstand een brede en drukke N-weg en een spoorbaan, en nog verder de tolweg. Als je goed luistert hoor je het verkeer, maar het geluid van vogels en van niks overheerst gelukkig.
Zo nu en dan passeert me een racefietser en soms mensen op een gewone fiets. Op de rivier is ook niet veel activiteit. Aan de kanten wordt hier en daar gehengeld (of heet dat vissen), en zo nu en dan gaat een enkele boot langs.
In Fleurville houdt de fietsroute op. Er is in dit dorp een hotel-restaurant wat een kasteel heet te zijn. Heel veel is er niet aan te zien. Niet Fleurville maar St-Martin-Belle-Roche kan voor mij opgaan voor het fleurigste dorpje van de regio Mâcon. De twee rotondes die het dorp rijk is, zijn voorzien van prachtige bloemenornamenten. Verder hebben veel burgers letterlijk de bloemetjes buiten gezet en het dorp ziet er on-Frans opgeruimd uit.
Na de middag maak ik een stadswandeling en koop een biertje op een terras. Het is eigenlijk te warm voor wat voor activiteiten dan ook. Ik fiets terug naar het hotel en ga mijn zwembroek opzoeken. Het hotel heeft een zwembad in de tuin.
(15) Langste fietstunnel van Europa
S
Dag 15. Op de fiets naar Mâcon, vrijdag 30 juli 2010, van Cluny naar Mâcon, 36 km. Tot en met vandaag 1.164 km.
Belangstellend vraagt de kwieke 81 jarige madame van de chambre d′ hote , waar ik vandaag naar toe ga fietsen. Ik ze ′Mâcon′. Ze waarschuwt me dat het die kant op behoorlijk ‘de heuvel op’ is. Ik zeg dat ik via de fietstunnel ga. ′Desalniettemin geen kattenpis′ zegt ze in net Frans.
Bij de fietstunnel zie ik een groep leden van de plaatselijke ren- en toervereniging allen hun fietsjack weer uittrekken. Ze komen zojuist uit de tunnel. Aan ik één van hen vraag ik of het koud is in de tunnel, is zijn antwoord: ′Niet koud, maar fris.′. Ik trek toch maar even mijn jack aan.
In een voorstadje ten zuiden van Mâcon wip ik even de VVV binnen, gelegen aan het eind van de Voie Verte (fietsroute) . De dame van de VVV wijst me hoe ik volgens haar het beste in het centrum van Mâcon kan komen. Misschien is het wel de korste of de makkelijkste weg maar vast niet de stilste. Ik rijd een stuk op een fietspad langs de snelweg, de A6/E15. Op een bord staat daar: Dijon 126 km en Parijs 395 km.
Ik boek een kamer voor twee nachten in Best Hotel aan de noordkant van Mâcon. Geen aanrader voor andere fietsers. Alles hier in de nabije omgeving is ingesteld op de automobilisten.
Vlakbij dit hotel is een McDonald’s. Carlos, een jongeman uit Barcelona, is met zijn fiets onderweg richting Noord-Frankrijk, Belgë, Nederland en Berlijn. Hij besteedt gemiddeld euro 5 á 6 per dag. Daarom kampeert hij meestal wild. Bij de McDonald’s houdt hij zijn blog bij. Hij koopt dan een koffie met melk om zijn kosten laag te houden.
Ik ga voor een terrasje binnenstad in. Mijn fiets ligt aan de ketting vlak bij de VVV. Ik zit op verschillende terrassen in de wandelwinkelstraat. Er stappen aardig wat mensen langs. Als ik een rondje loop langs de straat aan de Saône, valt me op dat daar ook heel wat terrassen zijn in de herrie en de stank van langsrijdende auto’s. Dat liever niet. Het is wel leuk om even op het voet/fietspad langs de rivier te wandelen. Die gaat ook een stukje onder de Laurentiusbrug door.
(14) In Cluny
S
Dag 14. Op de fiets naar Mâcon, donderdag 29 juli 2010. Van Chagny naar Cluny, 67 km. Tot en met vandaag 1.128 km.
Gisteravond was ik al even met de fiets zonder bepakking met licht op het dorp ingereden. Een leuk dorpje, waarvan er vele zijn in Frankrijk. Nu ga ik vanmorgen nogmaals het centrum in om een bakkie, koffie in een klein kopje, te doen bij Café de France, Franser kan het niet zou ik zeggen. Vanaf dit dorp is door de overheid een fietsroute (voies vertes) gemaakt helemaal naar Mâcon. Deze gaat deels (8 km) langs een kanaal, verder voor het grootste deel over oude spoorwegen en wat rustige weggetjes.
In Buxy, halverwege naar Cluny is er zelfs een VVV gevestigd aan het fietspad. Er is hier een coöperatieve cave. Het centrum ziet er aantrekkelijk uit. Ik kijk eens rond en maak een paar foto′s, dan ga ik weer door.
Bij Malay zie ik van de weg af een mooi kerkje, min of meer in het niks staan. Maar even van het fietspad af om een foto te nemen vanaf het erf van een boerderij. Hier vlak bij neem ik een pauze op een bank en luister naar muziek op mijn MP3-speler. Er staat al drie jaar dezelfde muziek op. Het verveelt nog niet.
Cluny is een stad. Het is gelukkig niet groot, maar heeft wel een gezellig centrum, zo op het eerste gezicht. Via de VVV kom ik bij een chambre d′ hote, niet in het centrum maar er wel erg dichtbij. Als ik het VVV-kantoor uitstap, zegt een Frans stel tegen mij in het Engels: ′Vertrouw je de Fransen, dat je je fiets hier zomaar laat staan?′ Ik zeg ′Ik moet wel, ik kan hem moeilijk mee naar binnen nemen′. We babbelen wat met elkaar. De Franse man kan behoorlijk goed Engels voor een Fransman.
(13) Op de neus
S
Dag 13. Op de fiets naar Mâcon, woensdag 28 juli 2010. Van Lamarche-sur-Saône naar Chagny 87 km. Tot en met vandaag 961 km
Na een prima ontbijt – ze hebben wel tien soorten huisgemaakte jam – ga ik het dorp in. Nu hoorde ik gisteren dat het dorp maar 1.200 inwoners heeft. Er is een slager, een bakker en een kleine Spar. Al met al ben ik het dorp zo weer uit. Eerst een stuk door het bos en dan langs zonnebloemen, rogge en mais. De tarwe is al geoogst. En later weer stuk
Om 12 uur ben ik St.Nicolas-les-Citeaux, een dorpje met een café -restaurant. Je kunt er voor in de zaak drinken. Een opgezette kop van een hert kijkt je aan vanaf de muur. In het restaurantgedeelte, langs de toog naar achteren, staan eenvoudige stoelen en er is gedekt voor een grote groep mensen, die er niet is. Er zijn maar weinig mensen. Een goedgeklede vrouw met hond met riem aan haar stoelpoot, in witte pully en zwarte overgooierjurkje en zwarte schoenen met zeker tien cm hoge, niet al te smalle, hakken en bandjes om haar voeten is aan tafel in gesprek met een man (haar partner, haar baas of een vage kennis?). Als ze haar tafeltje verlaat om naar de wc te gaan kust ze eerst haar hond boven op zijn neus.
De bezienswaardigheid van Beaune is het Hôtel Dieu met zijn vreemde architectuur. Ik heb de indruk dat de meeste mensen voor de talloze terrassen komen. In de stad kom ik Peter uit Heemskerk tegen. Hij is onderweg vanuit Zuid-Frankrijk en verblijft vandaag hier ergens op een camping.
Beaune is een drukke stad omgeven door grote akkers met Bourgogne-druiven, vooral aan de zuidzijde van deze stad. Ze groeien op langzaam stijgende hellingen. Een helikopter sproeit de druiven. Even later ruik ik de chemicaliën in het dorpje.
De dag begon met een beetje regen en eindigt met een Zuid-Europees zonnetje.