S

Dag 17. Per trein terug vanuit Mâcon, zondag 1 augustus 2010.

Het hele verhaal met foto’s van deze fietstocht kan je zien via deze link

https://dickwalraven.blog/category/2010-fietsen-naar-macon/

Nog even de voie bleue naar Mâcon over het fietspad dat boven het water van de Saône is gebouwd en onder de Pont St. Laurent doorgaat. Even zitten op een stenen zetel aan de promenade langs de rivier en daarna een jus d′orange in de schaduw op een terras met uitzicht op de Saône.

Ik neem een trein twee uur eerder dan de planning van de Treinreis- winkel. Op station Lyon kom ik een boze Nederlandse fietser tegen. Hij gaat niet verder, maar neemt nu de trein naar Spanje. Hij is genaaid door een fietsenmaker in Beaune en heeft diverse keren veel meer km′s moeten fietsen dan gepland omdat onderkomens inmiddels niet meer bestaan. Hij maakte gebruik van hetzelfde  routeboekje (Benjamins, Van Eindhoven naar Barcelona) als ik en verwijt de schrijver veel onvolkomenheden. Ik wens hem toch nog een prettige reis.

In Genève heb ik nu ruim twee uur overstaptijd. Daarom even naar het Meer van Genève. Als ik de fontein zie spuiten, herinner ik me een eerdere keer dat ik hier was samen met Joke. Dan het lastige van de Zwitserse frank. Je kunt hier wel met euro′s betalen, maar dan krijg je van die stomme franken terug. Toch maar wat eten, wat drinken en drinken mee voor in de trein. Op een groot scherm staat dat het hier 28 graden is en in Basel zelfs 30 graden.

De treinreis van Genève naar Basel laat een mooi stukje Zwitserland zien. Er is veel ‘meer’ te zien, eerst een stuk langs het Meer van Genève, later het Meer van Neufchateâu en dan de Bielersee. We gaan door een spoortunnel van 8,5 km lang en komen daarna in Moutier. Dan zitten we op een hoogte van 535 m. Hier vandaag gaat de trein verder omhoog, regelmatig door tunnels.

Als de trein na een stop weer optrekt halen we langzaam een andere trein in, die dezelfde richting op rijdt. De machiniste van die trein heeft de twee deuren van de locomotief opstaan.  We rijden door verschillende taalzones, eerst Frans, daarna Duits, daarna weer Frans en tenslotte weer Duits. Het valt me op dat op de display in de trein het volgende station wordt aangegeven in het Frans in de Franssprekende delen als ‘dernière arrêt’ met plaatsnaam en in Duitstalige delen als ‘naechste Halte’ met plaatsnaam. Het zelfde geldt voor de ingeblikte stem die het komende station aankondigt. Ik zou het logischer gevonden hebben als het gebruik van Frans en Duits na enkele minuten zou verspringen naar de andere taal en dat de stem het volgende station tweetalig zou weergeven.

In Basel spreek ik met een stel uit Zutphen. Ze waren op fietsvakantie met een tweejarig kind. Terwijl Leonor voorop de fiets bij haar moeder zat, kwamen moeder en kind ter val en moest het kind voor enkele dagen worden opgenomen in een Frans ziekenhuis. Nu gaan ze zo snel mogelijk naar huis. Familieleden zullen de fietsen later ophalen.

De treinreis vanuit Basel door Duitsland naar Nederland wordt vooral in het donker afgelegd. Na een halve dag en een nacht treinen neem ik op maandagmorgen om half tien een kop koffie op Utrecht Centraal

Het was weer een mooie fietsvakantie. Montmédy Mâcon