Dinsdag 29 oktober 2013.

Met broer Bert maak ik vandaag een wandeling door de Coepelduynen tussen Noordwijk en Katwijk. De Coepelduynen is een betrekkelijk smal stuk duin van 188 ha. Het is sinds 23 december 2009 een Natura-2000-gebied. Er loopt een fietspad door met een wandelpad ernaast. Het gebied aan de andere kant van het hek is ieder jaar vanaf half maart tot en met half september gesloten voor bezoekers.

We waren nooit eerder in het binnengebied. Het is bepaald niet gemakkelijk lopen, omdat er alleen maar vage paden zijn, die ook regelmatig een heuvel opgaan of in diepe zandgaten uitkomen. Overigens is er behalve het doorgaande wandelpad langs het fietspad ook een wandelpad aan de oostkant van het duingebied. Dit gaat achter de Estec en de Willem van den Berghstichting langs.

Regenboog bij ’t Soldaatje, ’s Gravendamseweg Voorhout

Onderweg naar Noordwijk zagen we ook nog een regenboog.

Donderdag 24 oktober 2013.

Bij Dekker Warmond in de buurt van de tennishal en de golfbanen parkeer ik de auto. Ik maak een wandeling langs de randen van de Leidse Merenwijk. De zon laat zich al vroeg zien. Sommige stukken zijn rustig, terwijl dichterbij de bebouwing hondenbazen en -bazinnen hun huisdieren uitlaten.

Daarna bezoek ik het natuurgebied Poelgeestpolders aan de andere kant van de spoorlijn.  ’s Zomers zijn daar veel vogels te zien, nu vooral eenden, ganzen, meerkoeten en reigers. Een loonbedrijf schept het riet uit de doorgaande sloten. Gezellig rondkuierende schapen hebben een rode veeg op hun achterste.

Het derde gebied waar ik vandaag geniet van het fraaie najaarsweer zijn de oevers van de Klinkenbergplas, een gebied op de grens van de gemeenten Oegstgeest en Teylingen. Teylingereind ligt hier vlakbij. Nog niet zo lang geleden was deze jeugdgevangenis weer in het nieuws. Over een smal pad en een bruggetje kom ik weer op de doorgaande weg naar het dorp Warmond.

Maandag 21 oktober 2013.

In de 17^e en 18^e eeuw brachten Duitse voerlieden uit het Graafschap Hessen in opdracht van handelshuizen en kooplieden linnen, garens en aardewerk naar de internationale markt in Amsterdam. De Hessen, veelal gebaarde mannen met een brede hoed, reden op vierwielige open wagens getrokken door een span paarden. De lading werd afgedekt door zeilen. Omdat de sporen van de hessenwagens breder waren dan de Nederlandse norm, mochten ze niet over de bestaande paden. De Duitse voerlieden kregen speciale routes toegewezen door woeste, onbewoonde gebieden. Omdat iedereen probeerde het slechtste deel van de weg te mijden, ontstonden soms brede banen van karrensporen. Om zich te beschermen tegen struikrovers werd in konvooien gereisd. Er verschenen langs de hessenwegen herbergen zoals Planken Wambuis. Bron: het niet meer verkrijgbaar NS- gidsje Wekeromse Zand, uitgave april 2007.

Planken Wambuisweg, een zandweg dwars door de Veluwe

Begraafplaats van missionarissen gelegen tussen het Missiehuis Mill Hill en Abdij Koningsoord

Café Planken Wambuis

Wandelen over de Veluwe met broer Bert van Station Wolfheze naar ’s Heeren Loo bij Roekel, 19 km.

Woensdag 16 oktober 2013.

In Meijendel hebben ze last van de zwarte engbloem, een uiterst giftige plant, en een aantal andere exoten. Omdat deze planten worteluitlopers hebben zijn ze moeilijk te bestrijden. Op sommige plekken zijn nu flinke stukken dicht grondzeil op de bodem gespannen om deze planten af te laten sterven.

Vandaag maak ik een wandeling vanuit Katwijk aan Zee bij de Soefitempel. Na dagen van veel regen is het vandaag droog en zonnig. Wat wil een mens nog meer?

In de duinen tussen Katwijk en Den Haag, Groot Berkheide en Meijendel liggen veel vennen. Soms zijn deze niet te zien door het ruim aanwezige struweel, maar op andere momenten loop ik er vlak langs of zijn ze goed te bekijken vanaf een hoger punt.

Terug wandel ik door villawijken van Wassenaar, langs Duinrell, Hotel Wassenaar, de Pan en gebouwen van het voormalige vliegkamp Valkenburg, bekend van het Soldaat van Oranjetheater.

Na 25 km kom ik weer bij de parkeerplaats in Katwijk aan Zee aan. Het was meer dan een half jaar terug dat ik zo’n soort wandeling maakte.

Zondag 6 oktober 2913.

Het was maanden geleden dat ik in de AWD was. Vandaag maken Joke en ik bij schitterend herfstweer een wandeling door de duinen van De Zilk naar Vogelenzang en terug. Heen over zandpaden en terug over harde paden.

Dit mannetjeshert staat aan de verkeerde kant van het hoge hek wat om de AWD is aangebracht. Of het voor hem nog mogelijk is om vóór de aanvang van de bronstijd binnen de hekken te komen, vraag ik me af.

Het houten bosrestaurant in Pannenland bij Vogelenzang is gesierd met heksen en kabouters. Ze hebben tegenwoordig ook weer een papegaai.

Deze boom heeft een erg grote dode tak. Leven en dood zitten hier aan elkaar vast.