Dinsdag 26 november 2012.

Als we uit de trein zijn gestapt gaan we eerst richting het centrum van Wijhe. Vorige week kwamen we niet verder dan Stegeman en het stationnetje. Bij de bakker in de Langstaat nemen we rond 9 uur een kop koffie. Deze straat eindigt bij een kleine supermarkt en de Wijhese Molen.

We komen langs verschillende kleinschalige boerderijen. Eén heeft zelfs een boerderijautomaat, waar je brood, uien en eieren kan kopen. Als kroketten in een automatiek liggen ze achter glazen deurtjes verpakt in zakken en trays te wachten op kopers. Op een bordje staat het verzoek aan de klanten om lege zakken en eierbakjes weer in te leveren voor hergebruik.

In Den Nul staat dit beeld van een neerslager. In vroegere steenfabrieken was de taak van de neerslager de met klei gevulde steenvormen neer te slaan op ‘de baan’. Daar moesten de nog natte bakstenen beginnen aan het droogproces.

Olst, Ga’k, ga’k nie. Volgens het bijschrift bij dit beeld vraagt de figuur zich af of hij zich wel of niet door de rivier laat meestromen. 

Het Olsterpont vaart net weg als we aan komen lopen. Het veerpont die langs een kabel loopt, om hem niet te veel te laten meevoeren met de vrij sterke stroming in de IJssel, is al weer snel terug om ons samen met enkele auto’s naar de andere kant te brengen. Hier ligt Welsum.

Welsum is tijdens de mond- en klauwzeeruitbraak van 2001 zwaar getroffen. Honderdduizenden stuks vee werden in Nederland geruimd. Welsum en omgeving hoorde toen tot één van de brandhaarden. Er is een beeldje gemaakt en neergezet bij een parkje met banken en een jeu-de-boulebaan. Een boer heeft op de grond hier een plant in een pot neergezet. Er is kaart geseald in plastic aan vastgemaakt. De tekst is al een beetje vervlogen, maar nog wel te lezen. Het verwijst naar het afmaken van zijn vee meer dan 10 jaar geleden. Zijn nog steeds voelend verdriet is hieruit af te leiden.

Daar waar Welsum aan de westkant van de IJssel deel uitmaakt van de provincie Overijssel, ligt Terwolde in Gelderland. In het routeboekje staat iets over muurschilderingen in de protestantse kerk van dit dorp. Omdat tegenwoordig door de weeks bijna alle kerken zijn gesloten, kunnen wij de kerk helaas niet bezichtigen. Voorbij het dorp wandelen we over een dijk, waar we regelmatig worden gepasseerd door auto’s. Later gaat dit over in een fietspad, dat verder loopt naar Deventer. We komen de stad binnen over het voetpad langs de spoorbrug.

De gezellige smalle winkelstraatjes in Deventer zijn opgesierd met schoenen. Bij alle winkeldeuren staat minimaal één paar. Dikwijls meer dan een paar. Het zijn geen kinderschoenen maar gebruikte dames- of herenschoenen. Het zijn veel schoenen met hoge hakken, soms opgesierd met strikjes. Een leuk initiatief zo in de weken naar 5 december.

Deventer

Jacobswegen in Nederland, traject Hasselt (Ov)-Maastricht. Vandaag met zwager Leo de derde etappe van Wijhe naar Deventer, 25 km. In totaal liep ik in 2012 en 2013 tot nu toe 30 dagetappes op verschillende trajecten uit het boekje.