Dinsdag 10 juni 2014.

Net als de laatste keer dat we in Nistelrode waren, krijgen we ook vandaag een chocolaatje bij de koffie, bij de plaatselijke bakkerswinkel, schuin tegenover de sportzaak van Van Tilburg. Vandaag zullen we op onze wandeling weinig of geen dorpen tegenkomen, had ik Leo verteld. Vinkel is het grootste dorp onderweg. Daarom beginnen we gelijk met een kop koffie in ons startdorp.

Als snel voert onze route over een pad wat normaal een zandpad is, maar vandaag een baggerpad. Gelukkig is dat maar een klein stukje. Afgelopen avond was het erg slecht weer in Nistelrode en omgeving. Dat was extra sneu, omdat er Pinksterfeesten waren. In het centrum van het dorp was een kermis opgebouwd.

Vóór Vinkel komen we langs varkenstallen en kippenboerderijen. Ergens wordt een nieuwe megastal gebouwd. Voorbij dit dorp wandelen we ongeveer tien km langs de Barriérewetering en de Grote Wetering. Het graspad is prima te belopen. Het doet hier lekker landelijk aan.

Omdat bij de Bossche wijk Hintham de Zuid-Willemsvaart wordt omgelegd, moeten wij ook een stukje omlopen. Pas als we echt in de stad zijn begint het pijpenstelen te regenen. We hebben niet voor niets een regencape meegenomen en stappen lekker verder.

Bij het station hoeven we niet te haasten. De trein naar Oss komt pas over 20 minuten. Vanaf Oss gaan we verder met de bus naar Nistelrode. Tegenover ons in de bus zit een jongeman, die met een kameraad ooit het Pieterpad ging lopen. Door onervarenheid en jeugdige overmoed hebben ze die tocht niet uitgelopen. Omdat de kermis van Nistelrode vandaag wordt afgebroken rijdt de buschauffeur niet door het dorp, maar moeten we aan de doorgaande provinciale weg uitstappen. Die twee kilometers lopen kunnen er nog wel bij.

‘Jacobswegen in Nederland’. Traject Nijmegen-’s Hertogenbosch. Vandaag het derde stuk van Nistelrode naar Den Bosch, 23 km. Vanaf 2012 liep ik tot nu toen 48 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 1.161 km.

Dinsdag 6 mei 2014.

“Agressieve roofvogel. Pas op”. Niet ver uit het dorp Escharen – in de volksmond Esteren – staat dit op een bord aan de rand van een bos. We zien de vogel niet.

We komen wel twee honden tegen die bij een boerderij lopen met veel spullen in de tuin, die jaren niet zijn gebruikt en ook de komende jaren waarschijnlijk nooit meer zullen worden gebruikt. De honden, het zijn goede sullen. Ze lopen gezellig een stukje met ons mee, heel anders dan de twee honden die bij onze vorige wandeling deden alsof ze Leo wilden opeten.

Het dorp Zeeland is niet bepaald een dorp dat je gezien moet hebben. Aan het begin van de Kerkstraat staat een blauw bord dat aangeeft dat hier de bebouwde kom begint. Het onderschrift ‘Gemeente Landerd’ is gekladderd of deels afgekrast. Er is een kerk, een gemeentehuis en een grote C1000. Verder is er nog wat horeca. Voor de kerk staat een moderne beeldengroep.

In het natuurgebied De Maashorst leven dassen. Wij komen geen dassenburchten tegen, laat staan dassen. Het was een productiebos voor de Limburgse mijnen. Hier en daar zijn stukken bos gekapt om te worden omgevormd als heidestroken.

In Nistelrode met een mooi raadhuisplein zonder auto’s, staan in de winkelstraat meerdere grote winkels naast elkaar. Ze hebben allemaal de naam Van Tilburg. Hier worden kledingstukken, meubels, sportartikelen, enz. verkocht. Voor een van de winkels staat een beeld van een kleermaker. Aan de overkant op een hoek is een bakkerswinkel. Vanmorgen dronken zwager Leo en ik hier een kop koffie, toen we tijd over hadden voordat we met het openbaar vervoer, twee keer overstappen, naar onze startplaats konden gaan.

‘Jacobswegen in Nederland’. Traject Nijmegen- s-Hertogenbosch. Vandaag het tweede stuk van Escharen naar Nistelrode, 20 km. We komen door de gemeentes Grave, Landerd en Bernheze. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 47 etappes uit de twee boekjes, dat is in totaal 1.138 km. 

Donderdag 17 april 2014.

De Nijmeegse kunstenaar Gerard Koek heeft de letters in een andere volgorde gezet op de Castella-toren aan de Graafseweg. Biotex, een inweek- en voorwasmiddel, werd gemaakt in zeepfabriek Dobbelman in de oudste stad van Nederland. Wij vertrokken vanmorgen voor onze wandeling vanaf het Centraal Station van Nijmegen. Eerst gingen we in de richting van het Keizer Karelplein, bekend van de omkleedruimtes voor de Zevenheuvelenloop in de parkeergarages van de verschillende banken; verder over de Graafseweg.

We wandelen door het Goffertpark en het stadion van NEC. In de buurt van het Maas-Waalkanaal worden we tegengehouden door medewerkers van Dura-Vermeer die een ‘gevaarlijke’ klus doen met gasleidingen aan de Oostkanaaldijk. We moeten terug en een stukje om.

We gaan nog door de wijk Wezenhof en over de snelweg. Daar is een boerderijwinkel. Nu lopen we door een natuurgebied in lichte lentegroentinten, Heiveld en Bullenkamp. De lucht is blauw en hier en daar hebben vliegtuigen witte strepen in het blauw getrokken. Bij Buurtschap Lunen steken we de provinciale weg over en gaan naar de Wijchense woonwijk, waar Martien en Nelleke wonen. Hier krijgen we een kop thee en praten wat bij. We gaan daarna terug naar de Graafseweg en de Oude Graafseweg.

Als we aan de andere kant van de Maas komen zijn we niet alleen in een andere plaats, Grave, maar ook in een andere provincie, Brabant. In Grave wandelen we langs de jachthaven en door het oude centrum. Escharen is niet ver meer. Het voormalige gemeentehuis staat hier te koop. Wij stappen in de auto, die wij hier vanmorgen hadden achtergelaten om vandaar met het openbaar vervoer naar onze start in Nijmegen te gaan.

‘Jacobswegen in Nederland’. Traject Nijmegen-’s-Hertogenbosch. Vandaag het eerste stuk naar Escharen met onderweg een ommetje naar Wijchen, 25 km. Met zwager Leo. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 46 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 1.118 km.

Donderdag 10 april 2014.

Na een ontbijt met door onze gastheer zelf gebakken brood gaan we op stap. Kalmthout is vooral een dorp van vrijstaande huizen en villa’s. Naast gewone Belgen wonen hier ook nogal wat Nederbelgen.

Voorbij Station Heide volgen we een kaarsrechte weg en later een fietspad langs de spoorlijn naar Kapellen. Het laatste deel naar die plaats gaan we nog een stuk door een bos. In Kapellen, een groot dorp zijn verschillende winkeltjes en koffiezaakjes. In één daarvan nemen we om half twaalf een uitgebreide koffiepauze.

In Ekeren is een grote begraafplaats. Op een deel van de grasstenen staat de Belgische driekleur. Dit is waarschijnlijk het militaire deel. De ingang is voorzien van een imposante poort, verder ziet het er allemaal sobertjes uit. Na dit dorp komen we natuurgebied de Oude Landen, om daarna voorbij een knooppunt van snelwegen in Antwerpen-Luchtbal aan te komen. Er staan flats die worden afgebroken en verderop worden weer nieuwe gebouwd. Ook gaan we door een gebied met bedrijfsgebouwen en weidewinkels.

Kastanjeboom in bloei in De Oude Landen 

Schilderij op flat die wordt afgebroken in Antwerpen-Luchtbal

Antwerpen-Luchtbal, schouwburg.

Later lopen we over straten met kasseien in de buurt van de oude dokken. Dit is het echte Antwerpen. Via hartje binnenstad komen we aan bij het een paar jaar geleden drastisch verbouwde Centraal Station. Op de gevel staat Midden Statie, de oude benaming van het station. Binnen zijn sporen op drie verdiepingen.

Antwerpen

Godshuis Lantschot Antwerpen, fragment van een deur

We nemen de trein naar Roosendaal. Daar gaan we verder in een buurtbus naar Zundert, waar we gisteren onze tweedaagse wandeltocht zijn gestart.

‘Jacobswegen in Nederland’. Traject Hasselt (NL) – Antwerpen (B). Vandaag wandelen zwager Leo en ik van Kalmthout (B) naar Antwerpen (B), 27 km. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 45 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 1.093 km. 

Woensdag 9 april 2014.

Om acht uur ’s morgens zijn we in Zundert. Er is een mooi gemeentehuis. Cafés zijn nog niet open, wel de winkel waar snoep, gebak, verjaardagskaarten en mokken met bijzondere teksten erop verkrijgbaar. Aan het raam staan een paar eenvoudige tafels. Hier drinken we onze eerste koffie van vanmorgen. Omdat we twee dagen achtereen wandelen hebben we geen thermos meegenomen.

In het landelijk gebied rond Wernhout komen we langs huizen waar bewoners 50 jaar zijn geworden. Niet één maar een stuk of acht poppen uitgedost in aftandse kleren versieren de voortuin. Op een spandoek staat: ‘Van jonge roos naar oude doos’. Het rijmt wel.

In Achtmaal gaat het café pas om half elf open. We zijn te vroeg. We maken gebruik van de stoelen op het terras in de zon om wat van onze meegebrachte spullen te drinken en te eten. Vandaag wandelen we vooral vandaag langs akkers, stukjes bos en langs veeteeltbedrijven. Hier en daar staan grote stallen. Soms lopen koeien in de wei, op andere plaatsen staan ze binnen en zijn de graslanden niet meer voorzien van hekken. We zien nu overal elektriciteitskabels aan palen langs de weg: We wandelen in België. We lopen door gebieden met de namen Begijne Moeren en Chartose Moeren.

Bij de kerk in Achterbroek, gemeente Kalmthout, worden door gemeentewerklieden verkiezingsborden aangebracht. Samen met de Europese verkiezingen zijn er hier gelijktijdig ook andere verkiezingen.

Er staat in Kalmthout een monument op de plek waar jarenlang een pelgrimskapel stond. Voordat we naar ons Vrienden-op-de-Fietsadres gaan, eten we eerst bij Restaurant De Pyramide, vlak op het kruispunt van twee N-wegen. De mensen van VodF zijn aardige mensen van onze leeftijd, die vroeger diverse marathons liepen.

‘Jacobswegen in Nederland’. Traject Hasselt (NL) – Antwerpen (B). Vandaag wandelen we, zwager Leo en ik, van Zundert (NL) naar Kalmthout (B), 22 km. Vanaf 2013 liep ik tot nu toe 44 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 1.066 km. 

Maandag 31 maart 2014.

In Breda op de Grote Markt staan tussen 9.00 en 9.30 uur de terrassen klaar voor de bezoekers die nog moeten komen. Eigenaren zijn hier en daar in de weer om dingen klaar te zetten. Café ‘De Heeren van Breda’ is al open. Als de cafébaas in overhemd met korte mouwen onze koffie op tafel zet, zegt hij: ‘Op het terras is het nu nog net even te fris. Ik hoop dat het publiek zo wel komt, want ik heb vanaf 10 uur drie extra krachten ingehuurd. Ja, de meeste winkels gaan hier op maandag pas na de middag open. We zullen het zien’.

Ginneken een dorpje dat helemaal is opgeslokt door Breda heeft ook een centrum met een terrassen. Hier op de Ginnekenmarkt staat een groepje mensen voorzien van rugtassen te wachten om te vertrekken voor een wandeling.

In het landelijk gebied ten zuiden van de stad komen we al snel langs het riviertje de Mark te lopen. We draaien onze thermosfles open op een bankje. Een ouder stel raakt met ons in gesprek en zegt dat wij op hun bankje zitten. Het blijkt dat zij dit bankje hebben gekocht toen de gemeente het vorige bankje had verwijderd omdat dat versleten was. Kennissen van hen maakten iedere dag een wandelingetje tot het (vorige) bankje, rustten uit en liepen terug. Om gezondheidsredenen hadden zij dit rustpuntje tijdens hun wandeling nodig.

De mevrouw is een dochter van de tandarts uit Lisse, die in mijn jeugd ieder half jaar de tanden en kiezen van mij en mijn broers en zussen controleerde, en zo nu en dan gaatjes boorde. Zij is één van elf kinderen uit het tandartsengezin. Haar oudste broer is een BN-er.

Jacobskapel in Galder

Tussen Galder en Meersel-Dreef stopt een camper. De vrouw aan de passagierskant vraagt ons of ze wat mag vragen. Of wij te voet onderweg zijn naar Santiago. Wij vertellen dat we wel een route uit het boekje ‘Jacobswegen in Nederland’ wandelen, maar niet onderweg zijn naar Compostela. Wel vertel ik dat ik een paar jaar geleden die tocht op de fiets maakte. Zij hebben ooit het hele stuk van Nederland naar Santiago in Noord-Spanje gewandeld. De man zegt: ‘Dat blijft in je hoofd zitten. Dat raakt je nooit meer kwijt.’

We lopen een stuk over Belgisch grondgebied. Naast het dorp Meersel-Dreef is het vooral door bossen en langs akkers. Tegen half vijf komen we aan in Zundert, de geboorteplaats van Vincent van Gogh.

‘Jacobswegen in Nederland’. Traject Hasselt-Antwerpen. Vandaag wandelen met zwager Leo van Breda naar Zundert, 26 km. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 43 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 1.044 km.

Maandag 24 maart 2014.

In 1678 werd een groot stuk land teruggewonnen van de binnenzee in het gebied van de huidige Biesbosch. Tussen Nieuwendijk en Hank ligt een historische keersluis in de dijk. Deze beschermde de Zuid-Hollandse Polder. Zodra het water aan de kant van de polder hoger stond dan in de Biesbosch, gingen de sluisdeuren door de waterdruk open. Als het vloed werd sloten de deuren weer vanzelf.

Keersluis 

Net als vorige week valt ons nu weer op dat het houtwerk van woningen en schuren hier in dit rivierengebied meestal zwart is geschilderd, zoals je in de Zaanstreek groene en in Broek in waterland grijze houten huizen ziet. ‘

Gertruidenberg is een alleraardigst dorp. Wij zijn niet de enige gasten op het terras van de herbergier op de Markt tegenover de ingang naar de Koestraat. De Markt is omgeven met mooi gesnoeide nu nog kale bomen. Aan het eind heb je zicht op de koeltoren van de energiecentrale. In een parkje staat schijnbaar zinloos een hek. Een bordje vermeldt de naam van het kunstwerk en van de kunstenaar.

Geertruidenberg

De Koepoort, Ton Buijnsters

Geertruidenberg, energiecentrale 

Ter hoogte van Made loopt onze route een stukje evenwijdig aan een snelweg. We springen hier over een greppel om plaats te nemen aan een picknicktafel van een rustplaats bij een benzinestation. Op de tafel ligt een koffertje. Allerlei gedachten gaan door je hoofd: iemand heeft het per abuis laten liggen, er zit losgeld of iemand heeft de inhoud eruit gehaald en stelt verder geen belang in het koffertje dat niet in de prullenbak past. We drinken koffie uit onze thermos en raken het geheimzinnige koffertje niet aan.

Oosterhout

We naderen Breda vanaf de noordkant. Al van ver zien we de toren van de Grote Kerk. Ook in Breda wordt er gewerkt aan de stationsomgeving. Vanaf snoepfabriek De Faam gaan we met een steile trap omhoog over het station heen. Je moet geen hoogtevrees hebben. Aan de centrumkant van het station vertrekt de bus, die ons ruim een half uur later afzet bij de nieuwe bushalte van Nieuwendijk. Met de auto gaan we terug naar de Bollenstreek. We rijden een stukje om in verband met wegafzettingen voor de Nucleaire Top en de G7.

‘Jacobswegen in Nederland’. Traject Hattem-Antwerpen, vandaag wandelen met zwager Leo van Nieuwendijk naar Breda, 28 km. We komen door de gemeentes Werkendam, Geertruidenberg, Oosterhout en Breda. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 42 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 1.018 km.

Dinsdag 18 maart 2014.

Het eerste dorp na Meerkerk is Arkel. Bij de brug over het Merwedekanaal staat een bankje met zicht op een magnolia in bloei. Als twee ouwe mannetjes nemen we daar plaats om een bakkie koffie uit de thermos te scoren.

Arkel

Brug in het Merwedekanaal

In Gorinchem kwamen we eerder, onder andere voor de NS-wandelroute vanaf deze plaats richting Slot Vuren en verder. Gorkum is een mooi stadje om door te wandelen. Bij de Merwede wachten we samen met een groep losgelaten scholieren op het veer naar Sleeuwijk. De haven van deze Brabantse plaats toont een verzameling van oude schepen volgeladen met rommelige zaken. Van dit dorp zien we niet veel; we lopen langs de rand ervan. Of we veel missen weten we niet.

Museum Gorinchem, voorheen het stadhuis

Na de natuurgebiedje met de naam Zevenbansche Boezem lopen we op een leuk weggetje door buurtschap Schans, langs Fort Bakkerskil en de Papsluis met daarna het buurtschap Kille. In Nieuwendijk willen we op de bus stappen. Gewapend met een print van 9292.nl loop ik bij de groentewinkel naar binnen en vraag waar ik de bushalte aan de A27 kan vinden. De winkelmevrouw legt het ons goed uit.

De bushalte ziet er erg nieuw uit. Het voegzand voor de straatklinkers moet deels nog inwateren. Op het display staat dat deze halte pas 24 maart in gebruik zal worden genomen. Gelukkig loopt er een man met een hond langs. Hij weet ons te vertellen dat hier echt gen bus komt, ook niet ergens anders in het dorp. We moeten drie á vier kilometer over de parallelweg van de A27 lopen tot aan de Tol. Daar stopt de bus naar Gorinchem wel. Bij de Tol waren we eerder vanmiddag onderweg naar Nieuwendijk.

Vanaf Gorinchem moeten we een klein halfuur wachten voor de bus naar ons beginpunt in Meerkerk. Daar staat de auto.

‘Jacobswegen in Nederland’, Traject Hattem-Antwerpen wandelen met zwager Leo van Meerkerk naar Nieuwendijk, 28 km. We komen door de gemeentes Zederik, Giessenlanden, Gorinchem en Werkendam. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 42 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 990 km.

Maandag 10 maart 2014.

Als we het Amsterdam-Rijnkanaal over zijn, hebben we de stad Utrecht achter ons gelaten. Nu wandelen we in de gemeente Nieuwegein. Op het eerste gezicht spreekt wandelen door zo’n na-oorlogse stad niet tot de verbeelding. Onze route gaat echter langs een kanaal door een min of meer groen gebied.

Het dorp Jutphaas, nu een wijk van Nieuwegein, heeft nog een ouderwetse dorpse uitstraling. Wij nemen plaats op een terras van het dorpscafé, op vlonders boven het water van het kanaal. De zon is volop aanwezig. Aan de andere kant van het water staat landhuis Rhijnhuyzen enigszins verscholen achter winterse kale bomen. We gaan over de brug om te zien of we in de tuin van het landgoed kunnen komen met het doel het landhuis beter te bekijken. Het terrein is goed beveiligd, Dus dat lukt niet. Aan dezelfde zijweg staat verderop een fort van de Hollandse Waterlinie.

Stadhuis van Nieuwegein

Vianen 

Voorbij Doorslag, een gebied met deels oude fabrieken, komen we in een parkachtige omgeving bij de Kromme IJssel. We steken met een pont de Lek over en lopen nu in Vianen. Via een stadspoort lopen we het gezapige en zonnige oude stadcentrum binnen.

De weg langs het Merwedekanaal voert ons door een rustig polderlandschap. Hier en daar zien we pompgemalen. Bij een gemaal aan de overkant van het kanaal, niet ver vóór Meerkerk, komt een straal water van meer dan een meter doorsnee omhoog. Misschien moet daar een afsluiter of iets dergelijks worden gereviseerd. Er staan werkbusjes voor het gebouw.

Merwedekanaal

Meerkerk

We zagen vandaag al aardig wat molens. Ook vlak voor het centrum van Meerkerk staat nog een mooi exemplaar. De smalle weg met woonboten komt uit bij het voormalige postkantoor. Hier is drukke dorpsstraat versmald in verband met bouwwerkzaamheden. Er zijn tijdelijke verkeerslichten geplaatst. We gaan naar het plein waar we vanmorgen onze auto hadden neergezet. Ruim vijf kwartier later zijn we weer thuis.

‘Jacobswegen in Nederland’, traject Hattem-Utrecht-Antwerpen. Vandaag met zwager Leo van Utrecht naar Meerkerk, 25 km. We wandelen in de gemeentes Utrecht, Nieuwegein, Vianen en Zederik. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 41 etappes uit de twee boekjes. Dit is in totaal 962 km.

Dinsdag 4 maart 2014.

In Leusden-Zuid aan het begin van de Buurtweg staat een tank. Twee militairen uitgerust met automatische wapens, groene en bruine strepen op het gezicht, praten in een microfoon die aan hun oor of helm is bevestigd. Een stukje verder ligt er een met een geweer in aanslag in de berm langs de weg.

Leusden Zuid

Pyramide van Austerlitz

Wij beginnen hier aan de rand van het dorp onze wandeling op de eerste dinsdag van de meteorologische lente. De velden zijn nog wit van de matige nachtvorst. De zon piept tussen de bomen door en laat lichte strepen zien op de weg. Landhuis De Treek is nog niet zolang geleden voorzien van een nieuw degelijk hekwerk. De lage perkplanten voor het hek aan de straatkant hebben een bijzondere glans die is ontstaan door enerzijds de lichte vorst van afgelopen nacht en anderzijds de zon die er lustig op staat te schijnen.

De Leusderheide is een militair oefenterrein. Hier gaat de weg met vals plat omhoog. We komen een man tegen die een 4-wheeldrive auto met aanhanger bij zich heeft. Hij vertelt dat hij een hoge boom, die door de storm tegen een andere boom is gevallen, gaat wegzagen. Ik zeg: ‘Doe maar voorzichtig”. Hij antwoord: ‘Het is m’n werk’. Wij blijven niet staan kijken. Door een zijpad hebben we zicht op de Pyramide van Austerlitz.

Als we in het bos een huis zien met het opschrift ‘Het Witte Huis’, zegt Piet tegen mij: ‘Hier waren we eerder met een wandeling.’ Dat klopt. Ook staan er bijenkasten op een veld aan de andere kant van het pad.

Fragment uit het monument ‘Rijwielvereniging Utrecht Met Omstreken’

We wandelen een stuk dwars door het centrum van Zeist. Het lijkt hier wel zomer. We genieten op een bank van het zonnetje. Door een landelijk gebied lopen we naar de Uithof. Hier staan de gebouwen van de Universiteit van Utrecht en van de Hogeschool. Wij komen langs gebouwen waar veeartsen worden opgeleid. Ook zien we een paar complexen studentenwoningen. Een oude huiskamerbank staat buiten tegen de muur. Het lijkt of hij er al weken staat.

Utrecht

Utrecht, de Dom

In Utrecht kruisen we de Maliebaan, het Spoorwegmuseum is hier niet ver vandaan. Bij de Oude Gracht hebben we zicht op de Domtoren. Er zitten nog weinig mensen op de terrassen aan het water. We lopen langs winkels in Hoog Catharijne voordat we het stationsgebouw inkomen.

“Jacobswegen in Nederland”:, traject Hattem-Utrecht-Antwerpen. Vandaag met zwager Leo en broer Piet van Leusden-Zuid naar Utrecht, 27 km. We wandelden in de gemeenten: Leusden, Scherpenzeel, Zeist, De Bilt en Utrecht. Vanaf 2012 liep ik tot nu toe 40 etappes uit de twee boekjes. Dat is in totaal 937 km.