Donderdag, 13 augustus 2015.

Daar waar de route linksaf gaat over een smalle brug en verder over een pad naar Sint-Jacobiparochie, kunnen we het pad niet op omdat een stevig tijdelijk hek ons de doorgang verhindert. In plaats van deze Griene Dyk te nemen rijden we door tot de volgende afslag linksaf. Na zo’n 500 meter komen we op het erf van een boerderij. Twee honden begroeten ons met stevig geblaf en kwispelende staarten. Goed volk.

Het lijkt alsof we een doodlopende weg zijn ingereden. Na de schuren loopt de weg toch door. Wat we nu nog niet kunnen zien is dat het asfalt een stuk verder ophoudt en uitkomt op een grasveld/ een weide. We besluiten niet terug te gaan maar over het gras te fietsen. We kunnen altijd nog terug. Verder komen we uit bij een hekje wat de grasvlakte scheidt van een doorgaand pad. Met enige moeite tillen we de fietsen over de bescheiden afrastering. We zijn weer op de route.

Harlingen doet levendig aan. Het heeft wel iets weg van Muiden, waar ik vorige week was met Joke. Boten, bruggen, mensen op straat en op terrassen, winkels en andere bedrijvigheid. Na koffie en een broodje gaan we door over de dijk richting de Afsluitdijk. Hier is het zaak zo links mogelijk te blijven fietsen, omdat de dijk schuin afloopt en er rijkelijk split is gestrooid.

De Afsluitdijk zelf is een eitje met een stevige noordooster wind in de rug.

Na Den Oever komen we op het eiland Wieringen. Een paar jaar geleden maakte ik hier een wandeling met zwager Leo. Menig Nederlander kent dit stukje Holland niet met verspreid liggende kleinschalige boerderijen en kleine dorpjes. Hippolytushoef is de grootste plaats hier.

Via Anna Paulowna en Oudesluis steken we Noord-Holland dwars over. We rijden een stuk door een heuvelachtig duingebied over grindweggetjes en komen daarna in Petten aan. In Schoorl zetten we onze tentjes neer op de camping. Er wordt slecht weer verwacht voor de komende nacht.

Van Oudebildtdijk naar Schoorl, 126 km fietsen met broer Piet. Het is een onderdeel van Rondje Nederland