Donderdag, 16 maart 2017.

Een buurtbus brengt ons van Lage Zwaluw naar Moerdijk. Bij verschillende haltes stappen scholieren voortgezet onderwijs in. De chauffeur kent zijn klantjes. Ze krijgen allemaal een goedemorgen en regelmatig een persoonlijk woordje. Aan één jongedame vraagt hij waar ze vorige week was. Hij had haar gemist. Ze reageert licht geschrokken, maar geeft de chauffeur geen antwoord op zijn vraag, anders dan ‘Uh, uh, ik weet het niet meer’.

Bij de bushalte tegenover de protestantse kerk nemen we onze eerste bak koffie uit eigen thermosfles. Achter de ramen van de kerk staan schaalmodellen van oude zeilschepen. Al snel lopen we in het groen. De Appelzak is een natuurgebied aangelegd als compensatie voor het industriegebied Moerdijk. De bomen zijn nog kaal maar de struiken beginnen uit te lopen.

Over het fietspad van de Zuidelijke Randweg aan de rand van het industriegebied, parallel aan een spoorbaan,  lopen wij westwaarts. Het is vandaag een fraaie lentedag. Vrachtwagens, de meeste met containers, rijden af en aan. Het eerste dorp voorbij het immense complex heet Klundert. Eigenlijk is het geen dorp maar een vestingstadje. Er is een prachtig oud stadhuis en een winkelstraat. Het valt hier niet op dat het zo dicht bij een groot industriegebied ligt.

Over de buitendijk van het Hollands Diep vervolgen wij onze weg. Rechts zijn weilanden aan de kant van het brede water en links liggen akkers op vette klei. Hier en daar staat een boerderij en er zijn ook een paar minidorpjes en een camping. Vóór Willemstad staat een monument op de dijk, als een soort minipiramide van Austerlitz. Het is gemaakt ter gelegenheid van de voltooiing van de dijkverzwaring na de watersnoodramp.

In Willemstad doen wij een terrasje en kuieren nog even door de toeristische straatjes voordat wij met het openbaar vervoer terug naar de Bollenstreek gaan.

Wandelen van Moerdijk naar Willemstad, etappe 17 van het Maaspad.