S

Donderdag 3 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van St. Florentin naar Gravant, 75 km. Tot en met vandaag 350 km.

Mijn oudste kleindochter, 3 jaar, zei: ‘Opa is op fietsvakantie. Hij heeft een fiets met drie tassen. Papa heeft een foto van de fiets van opa op zijn telefoon.’ Nu heb ik geen drie tassen, maar vijf tassen aan mijn fiets. Een kniesoor die daar op let.

Vandaag is het droog en de zon komt door. Als snel verlaat ik het pad langs het kanaal om op boerenweggetjes en D-wegen te gaan rijden. Er liggen nog te veel plassen en het is te baggerig langs het kanaal.

In Brienon-sur-Amançon doe ik wat boodschappen in een mini-supermarkt. De hypermarchés zijn alleen te bereiken door heel ver om te rijden en eerlijk gezegd trekken ze me ook niet zo.

Migennes is een knooppunt van water- en spoorwegen. Het is gezellig druk in de bar-café vlak bij de markt. Op deze markt zijn net als in Nederland op de markt overhemden en broekriemen te koop zijn.

Van Migennes naar Auxerre is redelijk goed te rijden. Dat had ik niet verwacht, gezien de uitbundige regenval van gisteren. Nu gaat de tocht niet meer lang het Canal de Bourgogne maar langs de rivier de Yonne.In Auxerre steek ik in de Cathédrale St. Etienne een kaars op. Eén van mijn vrienden doe ik daar een groot plezier mee. Daar alle toeristen op de Place de l’Hotel de Ville in de zon zitten , kies ik voor de schaduw. Zo warm is het nu midden in de stad.

In Cravant vind ik onderdak bij Hostellerie St. Pierre. Hier zijn nog meer Nederlanders neergestreken.

S

Woensdag 2 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Tonnerres en St. Florentin, 48 km. Tot en met vandaag 275 km.

Het was al weer twee jaar geleden dat ik in een tentje lag. Het ding was gisteren snel  opgezet en ingeruimd. Vanmorgen gaat het allemaal een stuk minder vlot. Vanaf 7.00 uur regent het. Ik ben net wakker. Dan nog maar een tijdje blijven liggen. Ik heb geen haast. Rond 8.00 uur toch maar het tentje uit. Bij de ingang van de camping is een zitruimte voor tv en wifi-internet. De bedrijfsleider van de gemeentecamping is bezig om zijn oude dikke televisie te vervangen voor een moderne platte.

Een paar uur later ga ik toch maar eens mijn spullen inpakken en de tent afbreken. Douchen sla ik over. Ik heb al water genoeg gezien. De tent gaat drijfnat de tentzak in. Een stel uit Rotterdam komt aanlopen als ik de tent aan het opvouwen ben onder het afdak van het sanitairgebouw. Ik was toch niet de enige kampeerder. Hun tent staat helemaal aan de andere kant van de camping. Zij zagen mijn tentje gisterenavond laat staan toen ze een wandelrondje over het campingterrein maakte. Ik maak gezellig een praatje met ze.

Om 11.30 uur overweeg ik een museum te gaan bezoeken in de stad, maar als ik eenmaal op de fiets zit, trotseer ik de regen en ga op pad langs het kanaal.

Het kasteel van Tanlay

Als ik drie kwartier onderweg ben op een pad, dat aardig lijkt op dat ik gisteren aan het eind van de middag kom ik aan in het dorpje Tanlay. Gisteren passeerde ik dat dorp toen ik kilometers aan het maken was. Ik ben de verkeerde kant opgereden. Hoewel het slecht weer is het niet verkeerd dat ik dit dorpje bezoek. Er is een fraai kasteel en daarnaast een restaurantje. Hier lunch ik op mijn dooie gemak terwijl de fiets onder het zonnescherm in de tuin staat. Er zitten vandaag geen mensen op het terras..

Dan weer terug richting Tonnerre en verder. Het regent nu minder hard. Bij Épineuil wordt het pad langs het kanaal te slecht op te fietsen. Er zijn veel plassen en flinke stukken zijn erg drassig. Ik ga daarom op de D905 rijden. Het signaaljack gaat aan, evenals de voor- en achterlichten van mijn fiets. Het regent inmiddels weer flink als ik in Dannemoine aan de thee ga. Ik besluit om tot Sint Florentin te fietsen en er dan mee te stoppen voor vandaag.

Drijfnat kom ik het stadje binnen en schrijf me in bij hotel Het Oosten. 

S

Dinsdag 1 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Venarey-les-Laumes naar Tonnerres, 94 km. Tot en met vandaag 227 km.

Het is vanmorgen erg rustig langs het Canal de Bourgogne op deze 1^e mei. Net als gisterenmiddag zitten hier en daar aardig wat mensen te vissen (hengelen). Dat doen ze dikwijls niet met één hengel maar met een stuk of vier, vijf. Die staan dan in een rek op de oever. Soms blijven ze zelfs in de auto zitten met de autoportier open.

Na tien kilometer verlaat ik het kanaal om naar de Abdij van Fontenay te fietsen. Net als gistermorgen bij het kasteel kijk ik hier wel rond maar koop geen toegangskaartje om een uur zoet te zijn. Het weer is vandaag beter dan gisteren, lijkt het. Dit werd vanmorgen ook op de televisie gezegd toen ik in het deftige chambre d’hôtes van een grote boerderij was.

Wasplaats in Cry

Om 11 uur doe ik een bakkie in een PMU-café, op zijn Frans in een heel klein kopje en fiets daarna weer naar het kanaal om de route het Rondje Bourgondië weer op te pakken. La Grande Forge de Buffon, de grote smidse van Buffon, moet een attractie zijn volgens het boekje van Luc Oteman. Alle hekken zijn dicht. Of het gesloten is omdat het nog geen seizoen is of omdat het 1 mei is weet ik niet.

In het dorpje Cry kijken Sarkozy en Hollande vanaf twee evengrote posters uit op een lading houten pallets die op een grote stapel voor het plaatselijke bar-restaurnant liggen. Is dit café in de ban gedaan door de dorpsgenoten? Ik zal het waarschijnlijk nooit weten. Op deze Dag van de Arbeid lijkt het dorp uitgestorven. Met een heerlijk zonnetje in mijn gezicht ga ik aan de lunch van stokbrood en vis uit blik, die ik een vorig dorp net voor 12.00 uur kon scoren bij een bakkertje.

Verderop bezoek ik de dorpjes Nuits links van het kanaal met een kasteel en Ravières een groter dorp aan de rechterkant van het kanaal. Het kasteel van Nuits ziet er mooi uit, verder is alles gesloten in deze dorpjes. Het valt me op dat veel gebouwen verpauperd zijn. Zes kilometer verderop direct langs het kanaal is een soort fietscafé in Chassignelles. Dat is wel open. Hier neem ik dagelijkse theepauze.

Vanaf hier ga ik nog zo’n 30 kilometer langs het kanaal zonder plaatsjes te bezoeken. Er liggen veel plassen in de wagensporen, waarover ik m’n weg vervolg. Het is zaak om zoveel mogelijk deze plassen te omzeilen. Dat lukt meestal goed, maar al met al ziet mijn fiets er niet uit door de baggerspetters.

Tonnerre is een wat grotere plaats, een echte stad. Je komt de stad binnen over drie á vier bruggen. De VVV die vandaag gesloten is is gevestigd in Hôtel Dieu. Dit gebouw werd in 1293 door Margareta van Bourgondië gesticht. Ook in deze stad zou er nodig wat opgeknapt kunnen worden. Het hotelletje dat in het routeboekje staat is gesloten, zonder dat dat op een stukje papier is aangegeven. Op de gemeentecamping is genoeg plek.

S

Maandag 30 april 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Veuvey-sur-Ouche naar Venarey-les-Laumes, 82 km. Tot en met vandaag 133 km.

Kasteel Châteauneuf gezien vanaf het kanaal

Bij de haven van Vandenesse-en-Auxois verlaat ik het kanaal en fiets naar het kasteel van Commarin. Je kunt dit 14^eeeuws kasteel bezoeken. Eén keer per uur loopt er zelfs een gids mee. Een aardig tijdverdrijf voor als het regent. Nu is het bewolkt maar droog.

Kasteel Commarin uit de 14e eeuw

Het stuwmeer van Panthier ligt niet ver van hier. Ik fiets één zijde langs dit meer en kom uit bij de camping. Het is koffietijd en hier kan ik internetten.

Om  bij het kasteel Châteauneuf te kunnen komen moeten aardig wat kilometers worden geklommen. Vlak bij het kasteel zijn enkele mooie straatjes en een stuk of wat horecabedrijven. Bij ‘Le Grill du Castel’ ga ik voor een dagmenu, zoals Fransen dit doen. Alleen neem ik in plaats van wijn water met prik. Na het toetje neem ook op zijn Frans een kleine koffie.

Bij Pouilly-en-Auxois gaat het kanaal ruim drie kilometer door een tunnel. De fietsroute verlaat een stukje de loop van het kanaal. In het stadje neem ik een kannetje thee in een zaak waar je kunt gokken. Onder een glazen overkapping staat verderop de allereerste elektrische sleepboot. Er staat op een bord geschreven; ‘Don’t touch the boat’.  Zal de boot stuk gaan als iemand die Engels kan lezen de boot aanraakt?

De volgende 30 kilometer zijn veel van hetzelfde langs het Canal de Bourgogne. In Venarey-les-Laumes kom ik rond 18.00 uur aan bij een alleraardigst chambre d’hôtes in een grote luxe boerderij (Monique Dubois). Om een tweetal redenen ga ik ’s avonds niet te voet het stadje bezichtigen. De eerste reden is dat er naar uitziet dat het straks flink gaat regenen. De tweede reden is de omschrijving van deze plaats in het routeboekje. Luc Oteman schrijft: ‘Het is een treurig stemmend industriestadje, dat tegenover het verloederde stationsgebied wel een hypermodern winkelcentrum rijk is —–‘ De eerste reden is voor mij doorslaggevend.

S

Zondag 29 april 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Dijon naar Veuvey-sur-Ouche, 51 km.

′Verboden te roken’ staat er op de deur van het ouderwetse kleine café in Fleurey-sur-Ouche. Het ruikt binnen duidelijk naar sigarettenrook. De eigenaar, een forse man met brede schouders, rookt diep over zijn longen.

Buiten het café ligt een herdershond op een tafeltje vlak bij de ingang. Als ik tien minuten binnen ben, komt er een andere klant binnen. Hij geeft alle bezoekers een hand en zegt daarbij bonjour (goedemorgen), te beginnen bij mij.

Gisteren kwam ik vanuit Nederland per trein aan in Dijon. Ik overnachtte in een soort jeugdherberg. Vanmorgen loopt mijn wekker om 7 uur af. Ik wil de dag bijtijds beginnen.

Als ik bij Ste.Marie-sur-Ouche een foto wil maken van een oude stenen brug komen twee zwanen met veel kabaal naar mij toe. Ik doe lelijk terug. Dat schrikt ze toch een beetje af. In het volgende dorp, Gissey, is een klein restaurant. De tafels zijn volgens een vierkante opstelling gedekt. Hier  ben ik echter niet welkom. De eigenaresse zegt tegen mij. ‘ We zijn wel open maar vol’. Geen probleem, dan eet ik onderweg wel het notenbrood van AH, dat ik bij me heb.

In Veuvey ga ik aan de thee in een ouderwets café. ‘Pas op voor de hond’, staat op een bord. Deze goede lobbes doet geen kip kwaad. Ze verkopen hier ansichtkaarten met postzegels. Ik mors thee op het tafeltje als ik deze uitschenkt uit  het zilverkleurige kannetje. Ik snap niet hoe andere mensen dat doen zonder te morsen. Omdat het weer gaat regenen als ik van plan ben te vertrekken, blijf ik nog wat langer en bestel een broodje kaas. Na zo’n 50 minuten ga ik toch maar weer op pad. De lucht ziet er niet erg prettig uit.

Als ik in Pont-d’Ouche, het volgende dorp, bij een soort café/winkel sta te schuilen, komt de regen echt met bakken uit de lucht. Ook valt er hagel en onweert het  zo nu en dan. Ik heb hier een gezellig gesprek met een echtpaar uit Apeldoorn. Als het een beetje opklaart overleg ik met de eigenares van de café/winkel. Het meest dichtbij zijnde hotel is ‘Bar de la Vallée, waar ik vanmiddag een tijd aan de thee zat. Er is daar plek. Daarom ga ik weer 3 kilometer terug. Het alternatief is geen optie. Het volgende hotel de andere kant op is meer dan 20 km verderop. Het weer is nu niet te vertrouwen. De man van ‘Bar de la Vallée’ vraagt of ik uit Engeland of Duitsland komt. Ik zeg dat ik uit Nederland kom. ‘Dan kan je toch gewoon Frans spreken.’ ‘Zeker weten’, zeg ik in mijn beste schoolfrans. De mevrouw van de café/winkel had hem door de telefoon verteld dat ik geen Frans spreek en hij is vergist zich wellicht tussen België en Nederland.

Mijn foto’s zijn op de pc gezet en een verhaaltje voor mijn weblog is gemaakt. In het café aan de voorzijde van het hotel hoor ik dat ze geen wifi hebben maar dat ik hier wel kan eten. Het dagmenu is Boeuf Bourgonge met kaasplankje toe. Dat wordt gereserveerd vanaf half acht. Ik bestel al vast een bier en maak een Zweedse puzzel. Er hangen in dit  café meerdere posters van Johny Hallyday, een Franse popster van lang geleden. De zon schijnt en het regent. De cafébaas roept zijn hond naar binnen en de voordeur die de hele dag openstond gaat dicht. Het eten is hier prima.