Dag 5. Naar Jesteburg
Stade/Jesteburg, zaterdag 25 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Vandaag heb ik mijn ontbijt op een vlooienmarkt.Als ik net tien minuten onderweg ben, is de weg geblokkeerd door een groots opgezette rommelmarkt in Plönjeshausen. Het is om 8.30 uur al berendruk. Ik koop een koffie met een broodje kaas en laat een foto van me maken door een kraamhoudster.
Plönjeshausen, op de vlooienmarkt
Onderweg kom ik een eekhoorn tegen. Hij klimt snel een boom in. Ook in Duitsland zijn er hunebedden. Ik maak ook maar een foto van een Duitse stenen graf. Dan kan ik later de verschillen opzoeken met de Drentse.
Een uur later zit ik weer aan de koffie. Ik zie een leuk lifestyle boerderij-café. Ze zijn eigenlijk gesloten maar na wat heen en weer gepraat, zegt de eigenares: Ik zet toch koffie voor het gezin. Ik zal voor u ook een bakkie maken.
Oldendorf, op terras bij boerderijcafé
Als ik het centrum van Stade inrijd, ziet het er mooi en toeristisch uit. Ik maak weer wat foto′s. Van Stade ga ik langs de Elbe in zuidoostelijke richting. Dit dijklandschap doel heel anders aan dan de akkers en bossen de afgelopen dagen. Er worden veel appels geteeld. Het is dus een soort Betuwe. Bij Grünendeich ga ik weer van de Elbe weg. Juist op die plek, waar het pont is naar de weg naar Hamburg staat een grote groep motorrijders. Een soort motortreffen?
Een man staat In Mittelkirchen gebukt naast zijn vrouw, lijkt wel, bloemetjes te plukken. Tussen zijn benen door kijkt hij naar achteren naar mij. Hij heeft klavertjevier geplukt. Ik krijg ik er ook één. Hij adviseert me die tussen bankbiljetten te leggen in mijn portemonnee. Dat is heel fortuinlijk. Hij zegt aan mijn uitspraak te horen dat ik geen Duitser ben. Hij vraagt naar mijn van-waar-naar-waar verhaal. Hij wenst me een goede reis en zegt dat ik verder kan genieten van die vervelende Duitsers. Hijzelf is geen Duitser meer maar een Hesser, zegt hij met een lach op zijn gezicht.
Motoren bij Grünendeich
In Buxhude maak ik een foto van de Zwinger, een middeleeuwse verdedigingstoren. De deelnemers aan een avondrun begin september worden welkom geheten op een groot spandoek.
Om half zeven ben ik in Rade met 105 km op de teller. De camping is echter opgeheven. Na ampele overwegingen besluit ik om door te rijden naar Jesteburg. Daar is de volgende camping. Om 20 uur kom ik daar aan. De campingbaas een klein mannetje met een Poolse achternaam, veronderstelt dat ik de Hanzeroute doe. Hij heeft regelmatig dergelijke gasten, zegt hij.
Er staat vandaag 123 km op de teller. Wel wat veel. Ik ga snel douchen. Toen ik me aanmeldde zag ik vooraan het campingterrein een soort café met brandende lantaarns voorzien van een biermerk. Als ik daar een kijkje ga nemen om iets te eten en te drinken, blijkt de zaak op slot te zitten, dicht dus. Ik heb geen zin meer om naar het dorp te lopen of te fietsen. Gelukkig had ik brood, kaas, enz. ruim ingeslagen. Het is zaterdag brooddag bij huize Walraven.
Dag 4. Naar Deinstedt
Deinstedt, vrijdag 24 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Gisteravond, toen ik terugkwam uit de binnenstad van Bremen, was het al pikkedonker. Naast mijn tent staat op nog geen twee meter een andere kleine tent met een motor erbij. Aan de persoon te zien is hij er nog maar net. Ik zeg: Zo je bent mijn buurman. Hij zegt in het Engels. Ja sorry. Het is nogal vol en ik zag geen ander plaatsje.
Ik besluit vanmorgen wat langer te blijven liggen. Pas om 7.30 uur sta ik op. Ik spreek nog even met mijn buurman met de motor. Het is een Engelsman. Hij kwam gisterenavond vanuit Wales met een oversteek bij Dover. Hij was nogal moe gisteravond, verontschuldigt hij zich. “Ik was een beetje een sombie na die grote rit”.
Gisteren was ik helemaal enthousiast om deze grootse camping. Dat wordt al wat minder. De receptionist zou vanaf acht uur aanwezig zijn. Ik moet er wel langs want ik heb 25 euro borg betaald voor het pasje van het sanitairgebouw. Om negen uur ben ik bij het kantoortje van de camping om met af te melden. Als om 9.45 uur er nog niemand van het personeel is te zien, ga ik een wandeling maken rond het bosmeer [Waldsee] en laat de andere wachtenden zonder mij bij de receptie wachten. Tegen elf uur ben ik weer bij de receptie – ik heb een mooi meer gezien met gescheiden gebieden voor hondenuitlaters, gewone zonnebaders en textielvrije recreanten. – is de receptie zojuist bemand. Ik dank de man (de manager?) voor zijn aanwezigheid. Hij komt met duizend excuses. Hij is gebeld en is meteen naar de camping gekomen. De computer werkt niet; hij moet alles handmatig uitrekenen en niets kan uitgeprint worden. Overigens zo kan je nog steeds werken.
Sluis ten noorden van Bremen
Het is mooi weer. Inmiddels komt de zon door de ochtendnevel. Ten noorden van Bremen lijkt het landschap op Waterland ten noorden van Amsterdam. Ook lijkt het wel wat op de Ooijpolder bij Nijmegen.Verderop is een veengebied (Wilstedter Moor). Bij ons is er meestal gras op veengronden, de zgn veenweidegebieden in Noord- en Zuid-Holland. Hier groeit graan en mais.
Voorbij Tarmstedt wijk ik van de route af in verband met slechte bospaden. Dit kost met uiteindelijk 2 en een half uur, omdat ik verkeerd rijd. Ik fiets abusievelijk een soort rondje. Niet zeuren. ik wil toch graag fietsen!
Met behulp van een boer zoek ik een route, ver om de bossen heen. Nu rijd ik op fietspaden langs doorgaande wegen. De volgende dorpen ga ik door: Breddorf, Hanstedt, Rhade en Rockstedt. Aan de thee in Breddorf ontvang ik een sms van Roel. Hij meldt zijn thuiskomst van vakantie uit Frankrijk. Bij Selsingen wordt de Hanzeroute weer opgepikt. Om 6 uur ben ik bij de camping in Deinstedt. Op het passantenveldje ben ik de enige. Mijn natte was van gisteren mag ik van de buurvrouw van een vaste caravan met schuurtje onder een afdakje hangen.
Na het douchen en het dagelijkse telefoongesprek met Joke ga ik naar de kantine met terras. Ze hebben patat met curryworst in de aanbieding. Dat wil zeggen dat hebben ze. Op het terras is het uitzicht op een vijver en een bosrand schitterend. Als de zon onder is gegaan wordt het fris op het terras. Ik moet me nog officieel bij de campingbaas aanmelden en betalen. Mijn naam moet ik schrijven in een groot boek, een ouderwets boekhoudboek met tabellen. Eergisteren was er ook een passant uit Nederland. Als ik de NAW-gegevens doorkijk zie ik dat de meeste uit Nederland komen. ′Hanzeroutefietsers′ zegt de campingbaas.
Afstand vandaag 80 km.
Gezien 