S

Fietsen naar Santiago. Dag 16, dinsdag 19 mei 2009. Van Logrono naar Santo Domingo de la Calzada, 64 km

In een stad als Logrono is de camino op veel plekken aanwezig. Diverse zaken zijn ernaar vernoemd en je ziet heel wat schelpen in de weg en op aanwijsborden. Op het platteland (wat overigens zelden plat is) zie je veel lelijke met verfkwast aangebrachte gele pijlen die de weg wijzen voor de wandelende pelgrim.

In Navarrete zit ik op het pleintje voor de La Asuncionkerk uit de 16e eeuw. Heel veel bladgoud is er in deze kerk verwerkt. Je kijkt je ogen uit. Naast mij zit een Canadees in een Spaanse krant te lezen. Ik vraagt of hij Spaans kan lezen. Hij zegt: Nee, ik kijk naar de weerberichten en eigenlijk kocht ik deze krant voor de beurskoersen. Ik: Dat past toch helemaal niet bij de camino. Hij: Zo spiritueel ben ik er niet mee bezig. Het is voor mij alleen maar lekker wandelen.

Van Navarrete naar Najera moeten er een paar ommetjes gemaakt worden, omdat op de oude route nu een snelweg ligt. Hier betekent een ommetje een stuk omhoog naar een dorpje en vandaar weer omlaag. Om 12 uur kom ik langs een aardig klein dorp, Venteso. Er staat een bordje vooraan het dorp met het opschrift: Restaurant San Anton 250 m. Ik wil me laten verrassen. Erop af voor een dagmenu. Van buiten ziet het er eenvoudig uit, maar van binnen is het erg leuk en netjes. In de serre zit je bijna in de tuin met uitzicht op het dorpskerkje. In dit dorp is een kleine albergue. De hele rij rugtassen staat al bij de deur. Op straat zitten en hangen wandelpelgrims. Ze wachten totdat ze binnengelaten worden. Dit zijn de mensen, die redelijk vroeg vertrekken en rond het middaguur klaar zijn met hun wandeling.

Vandaag waag ik me ook een paar km op het Santiagowandelpad. Het eerste stuk is goed te doen, maar later moet ik een stuk lopen omdat het pad vrij smal is met veel gleuven ontstaan door waterstromen. Daar waar ik weer op de harde weg kan, maak ik een einde aan dit uitstapje.

Ik heb vandaag weer een schitterende zonnige dag. Half vijf kom ik in Santo Domingo aan. De pelgrimsherberg is net een week oud, hoor ik zeggen. Nu, het ziet er allemaal ook erg keurig uit. Natuurlijk nog steeds redelijk grote slaapzalen. Je mag je eigen bed kiezen. Ik kies een bed vlak bij het raam niet zo ver van de deur. Dan hoef ik ´s nachts niet zo ver te lopen.

De stad heb ik nog niet bekeken. Ik ben eerst maar eens gaan douchen. In deze stad speelt het verhaal van de kip en de haan die ze hier in een hokje in de kathedraal hebben. Iedere internettende pelgrim schrijft hierover. Er zou een verhaaltje (sage) aan zijn verbonden. De kip wordt onderhouden van de toegang die je voor die kerk moet betalen. Wellicht houden ze er nog wel flink aan over.

Op straat hoorde ik van een Nederlands stel dat de kerk nu nog open en zo gaat sluiten. Ik ga toch ook maar even naar de kip en de haan kijken. Ze zitten in een heel hoog hok en volgens mij zijn het twee kippen. Dat geeft meer rust in de kerk. Verder is het ook hier weer veel bladgoud achter het altaar. Er is ook nog een crypte onder de kerk. Die laat ik maar voor wat het is. Ik hoef niet alles te zien. Op het terras op een pleintje scoor ik een Amstelbiertje. Ze hebben niks anders.

Al met al is vandaag niet zo’n spannende dag, maar voor de criticasters onder mijn lezers. Ik heb het nog steeds prima naar het zin. Mijn fiets staat hier in een speciale fietsenkamer. Er is hier ook een keuken in deze albergue. Sommige mensen maken hun eigen potje klaar. Zelf ben ik van plan om straks om 20.00 uur iets in de stad te gaan eten. Voor achten is nog niks open om te eten. Met natte handdoek heb ik buiten op een rek gehangen. Er hangt hier aardig wat wasgoed. Dat kan ook omdat het nog zo zonnig is op dit uur van de dag (19:30 uur).

’s Avonds eet ik in een klein restaurant niet ver van de albergue. Hier spreek ik met twee Duitse en een Limburgse. Die slapen vannacht in een duur hotel. Zij hadden elkaar onderweg ontmoet en liepen daarna samen. Een van hen gaat morgen met de trein naar huis. Vandaar dat sjieke hotel, om afscheid te vieren. Ook spreek ik hier met een Nederlandse man van 64, die blijft werken na zijn 65e (in zijn eigen bedrijf), en zijn dochter van 34. Samen fietsen ze naar Santiago. Ze begonnen vandaag in Logrona. Ze hadden bij hun VVV in Nederland, een fietsboek besteld, maar kregen een wandelboek. Kwart voor 10 weer terug naar de albergue, want om rond 10 uur gaat de deur dicht en om 10:30 uur de lichten uit.

Santo Domingo heeft een speciale betekenis voor mij. In 1980 was ik voor enkele dagen in Sto Domingo in de Dominicaanse Republiek. Toen maakte ik een uitstapje naar Santiago op dat eiland. Nu ben ik weer in Santo Domingo en op weg naar het Spaanse Santiago. De geschiedenis herhaalt zich.

Plan voor woensdag of naar St. Juan de Ortega (60 km) of naar Burgos (90km). Het zal waarschijnlijk het eerste worden.