(4) Varken in de tuin
S
Dag 4. Op de fiets naar Mâcon, maandag 19 juli 2010. Van Houyet naar Bertrix, 64 km. Tot en met vandaag 306 km.
Ik verlaat de route om Focant in te rijden. Wellicht is er een bakker. De bakker in Houyet heeft vandaag zijn vrije dag. Dus kon ik daar niet terecht. Er is geen enkele winkel in Focant. Er staan wel borden voor winkels een stad verderop. Ik ga terug naar de route.
In Lavaux-Sainte-Anne maak ik een foto van een mooi kasteel. Vlakbij drink ik koffie in een café. De zonneschermen worden nu uitgezet. Dit betekent dat ze net opengaan.
De mevrouw van het café, eethuis, minicamping en pension te Gembes
In Gembes, een dorpje van niks, zie ik een pand waarop op borden staat geschreven dat ze omeletten, spek met ei, enz. verkopen. Ook verhuren ze nog kamers en hebben een minicamping. Achter moet een tuinterras zijn. Ik loop de gang door naar achteren. Alles ziet er oud en weinig onderhouden uit. Een oude dame, die overigens goed Nederlands spreekt, spreekt me aan. Ik vraag of ik wat kan eten. Dat kan. Ze zegt: ′Ik heb de grote tafel in de tuin gisteren schoon gemaakt. Er zal een enkel blaadje opliggen′. Ze vraagt me om een enkele zaken zelf mee naar achteren te nemen, omdat ze slecht ter been is. Voor mij maakt ze een omelet met spek, tomaten en ajuinen. Als ik zit te eten gaat zij de kippen en het ′zwijn′ voeren. Het varken eet gekookte mais. Dat vindt hij lekker en is ook nog eens goedkoper dan voedermeel voor varkens. Ze zegt tegen me dat ze voor de camping euro 3 rekent plus euro 2 voor het douchen. Ze vraagt of ze in plaats van die euro 3 wel euro 5 kan vragen. Ik adviseer haar dat te doen. Na afloop gaat ze op de foto. Ze vraagt of ze een beetje naar achteren mag staan, omdat ze een beetje dik is. Dat is voor mij geen probleem. Ik kan haar inzoomen met de digitale camera.
Via de VVV van Bertrix vind ik een cambre d′ hote in die plaats bij een logopediste in een mooi huis. Als ik na het douchen terug naar het centrum loop, kom ik een man en zijn zoon uit Barneveld tegen, die bij de VVV op de stoep zitten. Ze proberen een hotel in de omgeving te bellen`aan de hand van een brochure, die ze kregen van de VVV, die nu inmiddels dicht is. Het zijn ook fietsers onderweg naar Frankrijk met het boekje van Benjamins. Het enige hotel in de stad is gesloten (failliet?). Ik verwijs ze naar ′mijn′ chambre d′ hote. De mevrouw is wel het huis uit, maar er staat een GSM-nummer bij de deurbel. Ze kunnen er terecht, horen ze telefonisch. Met zijn drieën eten we in het centrum van Bertrix.
(3) Lesse
S
Dag 3. Op de fiets naar Mâcon, zondag 18 juli 2010. Van Namen naar Houyet, 52 km. Tot en met vandaag 242 km.
Het ontbijt in de JH is vanaf 8.00 uur. Ik ontbijt samen met Bas, de Santiago-wandelaar uit Utrecht. We moeten na het eten onze eigen bordje, bestek, enz. afwassen en schoon weer in de kast zetten. Het is stralend weer als ik om 9:30 uur op de fiets zit.
De route begint vanmorgen langs de Maas. De rivier, die aan de andere kant van de weg voor mijn logeeradres stroomt, is hier behoorlijk breed en om de zoveel kilometer is er een stuw met schutsluizen.
Veel mensen zijn onderweg: wandelaars, (hard-)lopers en fietsers. Het is immers zondag vandaag. Rond het middaguur ben ik in Dinant aan de linkerkant van de rivier. Officieel heet dat de rechterkant. Ik rijd stroomopwaarts. Pal achter de brug bij Dinant is een mooie kerk, de Notre Dame. Deze staat voor de citadel. Die laatste kan je met een kabelbaan bezoeken. Dat doe ik maar niet. Overigens zie ik ook geen mensen omhoog gaan. Wellicht is ie vandaag gesloten. Ik pik een terrasje aan de Maas. Het is er gezellig druk.
Aan de zuidkant van Dinant zit op een bankje een motorrijder uit Antwerpen ribbetjes (spare ribs) te eten. Hij was afgelopen nacht één van mijn kamergenoten. Ik wens hem nog een prettige reis op zijn motor.
Een stukje voorbij Dinant verlaat de route de Maas en moet er zo nu en dan behoorlijk geklommen worden. Met allerlei kronkels kom ik aan in Houyet. Een stel uit Brabant, dat onderweg is naar Salou (Spanje), kom ik voor de derde dag onderweg tegen. Ik merk op dat hun fietstassen nog erg nieuw zijn. De vrouw zegt dat dit pas hun eerste echte fietstocht is. Ze fietsten nooit. Ik stop hier in Houyet en zij gaan nog een stukje verder.
Het viel me vandaag op dat er erg veel motorrijders hier in de Ardennen een ritje maken.
Gezien 