S

Dag 4. Op de fiets naar Mâcon, maandag 19 juli 2010. Van Houyet naar Bertrix, 64 km. Tot en met vandaag 306 km.

Ik verlaat de route om Focant in te rijden. Wellicht is er een bakker. De bakker in Houyet heeft vandaag zijn vrije dag. Dus kon ik daar niet terecht. Er is geen enkele winkel in Focant. Er staan wel borden voor winkels een stad verderop. Ik ga terug naar de route.

In Lavaux-Sainte-Anne maak ik een foto van een mooi kasteel.  Vlakbij drink ik koffie in een café. De zonneschermen worden nu uitgezet. Dit betekent dat ze net opengaan.

De mevrouw van het café, eethuis, minicamping en pension te Gembes

In Gembes, een dorpje van niks, zie ik een pand waarop op borden staat geschreven dat ze omeletten, spek met ei, enz. verkopen. Ook verhuren ze nog kamers en hebben een minicamping. Achter moet een tuinterras zijn. Ik loop de gang door naar achteren. Alles ziet er oud en weinig onderhouden uit. Een oude dame, die overigens goed Nederlands spreekt, spreekt me aan. Ik vraag of ik wat kan eten. Dat kan. Ze zegt: ′Ik heb de grote tafel in de tuin gisteren schoon gemaakt. Er zal een enkel blaadje opliggen′.   Ze vraagt me om een enkele zaken zelf mee naar achteren te nemen, omdat ze slecht ter been is. Voor mij maakt ze een omelet met spek, tomaten en ajuinen. Als ik zit te eten gaat zij de kippen en het ′zwijn′ voeren. Het varken eet gekookte mais. Dat vindt hij lekker en is ook nog eens goedkoper dan voedermeel voor varkens.  Ze zegt tegen me dat ze voor de camping euro 3 rekent plus euro 2 voor het douchen. Ze vraagt of ze in plaats van die euro 3 wel euro 5 kan vragen. Ik adviseer haar dat te doen. Na afloop gaat ze op de foto. Ze vraagt of ze een beetje naar achteren mag staan, omdat ze een beetje dik is. Dat is voor mij geen probleem. Ik kan haar inzoomen met de digitale camera.

Via de VVV van Bertrix vind ik een cambre d′ hote in die plaats bij een logopediste in een mooi huis. Als ik na het douchen terug naar het centrum loop, kom ik een man en zijn zoon uit Barneveld tegen, die bij de VVV op de stoep zitten. Ze proberen een hotel in de omgeving te bellen`aan de hand van een brochure, die ze kregen van de VVV, die nu inmiddels dicht is. Het zijn ook fietsers onderweg naar Frankrijk met het boekje van Benjamins. Het enige hotel  in de stad is gesloten (failliet?). Ik verwijs ze naar ′mijn′  chambre d′ hote. De mevrouw is wel het huis uit, maar er staat een GSM-nummer  bij de deurbel. Ze kunnen er terecht, horen ze telefonisch. Met zijn drieën eten we in het centrum van Bertrix.