La France

Dinsdag 3 mei 2011

Fietsen dwars door Frankrijk van zuidwest naar noordoost, van Auvillar naar Cahors, 84 km. Tot en met vandaag 395 km. 

Om 7:00 uur loopt het alarm van mijn mobiele telefoon af. Gisteravond overlegde ik met mijn kamergenoot, Peter uit Igolstadt (D), over hoe laat we zouden opstaan vandaag met het idee elkaar zo weinig mogelijk te storen. Hij wilde uiterlijk 7:00 uur opstaan en ik vind 7:00 uur een redelijke tijd. Dus het werd 7:00 uur. De gîte d étappe hier is prima. Als alle gîtes er zo uitzien in Frankrijk, dan mogen de wandelaars en fietsers niet klagen.

Als ik de stad weer uit ben, de brug over, volg ik globaal de Garonne in oostelijke richting en later de Tarn, die in de Garonne uitkomt.

In Moissac is het tijd voor een bak koffie. Het weer is niet zo zomers; het is bewolkt en met donkere wolken. Overigens voor ik in Moissac aankwam ben ik al heel wat pelgrims/ wandelaars tegengekomen. Het is steeds bonjour (goedemorgen) en bonjour terug. Wie vindt dat niet gezellig.

Tussen Moissac en de volgende stad is een mooi maar erg rustig land- en tuinbouwgebied. Hier zie je onder meer boomgaarden.

Die volgende stad is Castelnau-Montratier. Het ligt boven op een heuvel. De stad heeft een mooi plein met arcades bijna rondom. Als ik net op een bankje een appeltje en een chocoladebroodje soldaat maakt vallen de eerste regenspatten. Snel zet ik mijn fiets onder de arcades bij de bibliotheek, die hier tot 16:30 uur middagpauze heeft. Dat zijn nog eens tijden voor het personeel. Bij een café neem ik een kannetje thee.

Niet veel later komt ineens de zon weer door. Het is nog geen 15:00 uur en naar Cahors is nog 24 km. Dat moet te doen zijn. Ik neem m′n fiets van de standaard en het begint ineens toch echt te regenen. Ik heb geen zin om zeiknat te regenen als het niet echt nodig is. Er staan in het routeboekje twee hotels bij deze stad genoemd. Hotel Les Arcades lijkt me in de buurt. De mevrouw van het café weet me te vertellen dat dit hotel al jaren geleden gesloten is. Hotel Trois Moulins zal wel een optie zijn. Een klant van het café vertelt me hoe ik daar kan komen. Als ik onderweg naar dat hotel ben, wordt het weer droog. Ik besluit door te rijden naar Cahors. Daar vind ik met behulp van een medewerker van de VVV de jeugdherberg. Nadat de receptionist me heeft ingeschreven – is het programma gebruiksonvriendelijk of is deze meneer een computerkluns? –  sluit hij het loket. De jeugdherberg is in een oud klooster.

Bij een Italiaan in de binnenstad ga ik voor mijn avondmaal. Twee tafels verder zitten twee dames heerlijk vrij Nederlands te kletsen met elkaar met het idee dat niemand ze hier kan verstaan. Men spreekt hier immers Frans.