[9] Digoin
S
Maandag 7 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Bourbon-Lancy naar Paray-le-Monial, 63 km. Tot en met vandaag 641 km.
Bourbon-Lancy. Eerst maar even de stad bezoeken. Dat heb ik nog niet gedaan. Op een dwars door het park aangelegd fietspad kom je bijna bij de oude binnenstad uit. Je moet dan wel wat omhoog rijden. Er is een speciale fietsparkeerplaats vóór het centrum.
Deze bovenstad begint met de Tour de l’Horloge, een stadspoort uit 1389. Het kleine Quartier de l’Horloge is de moeite waard en nu nog erg rustig. De toeristen komen pas later op de dag.
Na een bezoek aan de supermarkt zit ik al gauw weer op de voie vert (het toeristisch fietspad). Een Franse oudere man met een fiets, vraagt uit welk land ik kom. Ik zeg ‘Nederland’. Hij: ‘O, Holland’. Ik zeg tegen hem dat Hollande (Holland) de nieuwe president van Frankrijk is. ‘Dat maakt niet uit, Sarkozy is een Roemeen’, antwoordt ie.
Vandaag zie ik heel wat salamanders, meer dan alle andere dagen hiervoor. Over zien gesproken. Er naderen me op het fietspad twee wandelende mannen met blindengeleidehonden. Ze gaan pas aan de kant als ik met mijn bel klingel. Ze zijn dus echt blind.
Om even over elf ga ik aan de koffie in een klein dorp. Bijna alle tafeltjes zijn al weer gedekt, want straks vanaf 12.00 uur komen de eters. De Fransen eten twee keer per dag warm.
In het gebied van de zuidelijke Bourgogne zie je veel meer boten in de kanalen, dan ik de afgelopen dagen zag. Het straalt ook meer welvaart uit. Het zal ook te maken hebben met het feit dat je hier veel minder sluizen hebt. De sluizen onthaasten de bootbezitters, anders gezegd: Het schiet niet op. Paray-le-Monial heeft een mooie basiliek. Die sla ik nu over. Het is mooi zonnig weer vandaag, al heb ik toch steeds mijn trui met lange mouwen aan. Het is niet echt te warm.
In een soort motel net iets ten noorden van de stad neem ik een kamer. Het hotel uit het boekje in het centrum van de stad is maandag gesloten.
[7] Sluizentrap
S
Zaterdag 5 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Tannay naar Châtillon-en-Bazois, 55 km. Tot en met vandaag 470 km.
In Dirol staat een koe in zijn eentje op het gras bij de kerk. Wat zij hier doet is mij een vraag. Zij staat niet vast en kan bijvoorbeeld ook de weg oplopen. De zijweg naar Corbigny ben ik voorbij gereden voor ik er erg in had. Roel was vorige maand in de buurt van deze stad. Ik laat het maar zo, want ik ben van plan vandaag een rit van tussen de 80 en 90 km te fietsen naar Carcy-la-Tour. Ik wil daar niet zo laat aankomen op zaterdag.
Na 25 km ben ik bij Ecluse (sluis) 16 met volgens een bord multiservices o.a. @point-net, maar ze zijn vandaag niet open. Pas in het hoogseizoen? Het dorp Epiry ligt op drie km van het kanaal. Daar zouden voorzieningen zijn. Er is hier in een straat vlak bij elkaar een bakker en een café. In het café kan je ook asperges, fruit, loten en streekproducten kopen. In een kooi, die nodig een keer schoongemaakt mag worden, zit een papagaai. De drie kilometer terug naar het kanaal gaan stukken sneller dan naar het dorp toe.
Een sluizentrap van 16 sluizen overbrugt een hoogteverschil van 40 meter. Over een groot stuk is het kanaal diep uitgehakt en loopt in een soort spleet in de rotsen, door de begroeiing bijna niet te zien vanaf het fietspad. Ook zijn er drie tunnels voor het kanaal op een rij uitgehakt.
Een meer, genaamd Etang de Baye, werd in de 18e eeuw gegraven als waterreservoir voor het kanaal. Hier is bij een plezierbotenhaven een nette picknickplaats onder een afdak. Een mooie plek voor mijn lunch. Enkele kilometers vóór Châtellion-en-Bazois komt het riviertje de Aron het kanaal vergezellen en krijgt het Canal de Nivernais een kronkelige loop.
Als ik Châtellion binnenrijd is het theetijd. Omdat de lucht er behoorlijk donker uitziet besluit ik niet alleen voor de thee te gaan maar ook gelijk een hotel te zoeken, hoewel het nog vroeg is. Na deze stad volgt een dunbevolkt gebied met zeer waarschijnlijk de eerste 35 km weinig of geen voorzieningen. In Auberge de l’Hôtel de France hebben ze een kamer voor me. Alleen kan ik morgen pas vanaf 8.00 uur ontbijten omdat het dan zondag is. Ik was toch niet van plan om – net als de eerdere dagen – vroeger dan tegen 9.00 uur te vertrekken. Dat komt dus goed uit.
[8] Decize
S
Zondag 6 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Châtillon-en-Bazois naar Bourbon-Lancy, 108 km. Tot en met vandaag 578 km.
Bij Cercy-la-Tour heb ik 37 km op de teller staan. Bovenop het fundament van de verdwenen donjon staat een groot wit beeld van Onze Lieve Vrouwe van Nivernais. In deze stad heb ik mijn koffiepauze, hoewel ik voor de afwisseling eens thee neem, omdat ik vanmorgen bij het ontbijt al aardig wat van dat wakkermakende donkerbruine vocht naar binnenwerkte. Ik drink de thee in een volkscafé. Eén enorme opgezette kop van een eland hangt aan de spiegelwand. Achter de besnorde barman prijkt een gele nummerplaat van Havana Cuba. Verder ziet Champvert er sjofeltjes uit en het is maar een kleine plaats.
Decize is een stad gelegen aan de Loire en ligt vijf kilometer verder van de route af. Daar ga ik heen ondanks het alsmaar dreigende weer. Richting het centrum gaat een lange stenen brug over de uiterwaarden. De binnenstad ziet er best aardig uit, maar omdat het vandaag zondag is is het niet zo levendig als waarschijnlijk doordeweeks.
Om weer op de route te komen fiets ik terug langs het Canal de Nivernois naar Champvert. Van hieruit tot Cronat gaat dit stuk over autoluwe, boerenwegen voor een deel licht heuvelachtig. Het in het boekje genoemde hotel in Cronat zit potdicht. Daarom besluit ik naar Bourbon-Lancy door te fietsen. Hier is het ook glooiend, dan eens in een lage versnelling, dan weer eens met flinke vaart naar beneden. Er zijn geen dorpen, alleen hier en daar boerderijen. De honden slaan regelmatig aan als ik langs een boerenwoning fiets.
Bourbon-Lancy is aardig toeristisch. Daarom zijn in deze stad overnachtingsmogelijkheden genoeg. Ik ga voor de eerste mogelijkheid die ik in deze stad zie. Een Chinees hotel-restaurant. Ik kan hier alleen slapen, op voorwaarde dat ik mijn verblijf, voor een all-in-prijs, combineer met een Chinese maaltijd. Dat lijkt me geen probleem.
’s Avonds volg ik een tijdje de verkiezingsuitzendingen in Frankrijk op de televisie in mijn Chinese slaapkamer. François Hollande staat om 21.40 uur op afgerond 52 %
[6] Clamecy
S
Vrijdag 4 mei 2012. Fietsen in Bourgondië. Vandaag van Gravant naar Tannay, 65 km. Tot en met vandaag 415 km.
Samen met de vier andere hotelgasten ontbijt ik om 8 uur. De twee Nederlandse stellen boekten een fietsreis via de ANWB-Kampioen. Het ontbijt is vanmorgen meer dan goed. Als ik mijn tassen heb gepakt begint het te druppelen. Gelukkig zet de regen niet door.
Nog maar een paar kilometers onderweg spreek ik twee mannen die een fietstocht door Frankrijk maken van ongeveer zes weken. Ze startten in Zwolle. De ene is doof; hij kan je alleen verstaan als je hem van dichtbij aankijkt. De Ardennen vonden ze zwaar. Nu fietsen we langs het Canal de Nivernais. Net als andere jaren in Frankrijk wordt de landelijke rust een paar keer verstoord door Mirage- straaljagers.
Verder kom ik een Belg tegen die te voet onderweg is vanuit zijn land naar Rome. Hij gaat van hier naar Vézelay, in Italië zal hij via Asissie naar Rome gaan. Tot op heden heeft hij nog geen euro uitgegeven. Hij belt onderweg aan voor onderdak en eten.
Eén van de Nederlands stellen vanuit het hotel in Cravant kom ik onderweg een paar keer tegen. We eten onder meer samen een broodje Camanbert. Deze mensen uit Nieuwegein gaan niet verder dan Clamecy. Morgen vertrekken ze weer naar hun startplaats en gaan daarna met de auto naar huis. Ik ga met de fiets aan de hand de binnenstad in. Er zijn daar leuke straatjes. Een indrukwekkende kerk steekt overal bovenuit. Het is drukkend weer in de stad. Wellicht komt er regen of zelfs onweer.
Het is nog steeds droog en daarom besluit ik nog een stukje verder te fietsen. Ik vind onderdak in een hotel in het plaatsje Tannay. Nog maar net binnen begint het te regenen en ik hoor het ook onweren. Het is hier droger en geriefelijker dan in een tent op een camping. Ik heb net als gisteren geboekt voor de combinatie avondeten, slapen en ontbijt.
Om 19 uur staat de houtkorrelhaard aan in de eetzaal. Dat is niet alleen te zien maar ook te horen. Alles ziet er in het restaurant ouderwets maar netjes uit. Na het avondeten maak ik nog even een wandeling door het centrum van het stadje. De ene winkel ziet er nog armoediger uit dan de andere. Als ik even na negen bij het hotel kom is de poort afgesloten. Omdat ik had gezien dat er ook een andere ingang is, loop ik blokje om en kom via de achterkant het erf van het hotel op.