Paard van Troje in Amsterdam
Amsterdam, dinsdag 26 februari 2013.
Troje, Stad, Homerus, Turkije, van 7 december 2012 t/m 5 mei 2013.
In Amsterdam aan de Oude Turfmarkt in het Allard Pierson Museum is een tentoonstelling over de stad Troje. In Ilias beschrijft Homerus de laatste episode van de tienjarige oorlog om Troje tussen de Grieken en de Trojanen.
Heinrich Schliemann en zijn opvolgers hebben de geheimen van de stad Troje blootgelegd. Als is er ook nog veel onduidelijk en veel mythe. Verschillende staatslieden in de geschiedenis lieten zich inspireren door Troje, zoals Alexander de Grote, de Romeinse keizer Augustus, sultan Memhet II en Atatürk.
Ook de permanente collectie van het museum is de moeite waard om te bezoeken:
Omloop Het Volk
Zaterdag 23 februari 2013.
Het wielerseizoen begint ieder jaar met Omloop Het Nieuwsblad, voorheen Omloop Het Volk. Op zo’n dag begint de lente een beetje. Het is behoorlijk koud maar het is droog. Goed weer voor de wielrenners. Binnen voor de buis heb je geen last van de kou. Vandaag kijken we op het Belgische TV Eén. De Nederlandse televisie zendt het niet.
De fietsen ketsen over de kasseien, afgewisseld gaan ze over wegen voorzien van asfalt. Rabobank is er dit jaar niet meer bij, wel Team Blanco. Deze renners worden nog steeds betaald door Rabo maar zijn op zoek naar een nieuwe sponsor.
Rondje Kamerik
Maandag 18 februari 2013.
Kamerik, een oud plattelandsdorp ten noorden van Woerden, heeft een beschermd dorpsgezicht. Al snel wandelen we over de Hollandse Kade, een smal pad met aan beide zijden water, van het pad gescheiden door bomen en struiken. Deze winter zijn aardig wat bomen tot een kleine meter vanaf de grond omgezaagd. Snoeien is groeien.
Na een stukje over een fietspad langs een min of meer drukke weg te hebben gelopen steken we een bruggetje met klaphek over om daarna dwars over een weiland te wandelen. De Houtkade ten noorden van Kanis is er weer een pad, zoals de Hollandse Kade. Als we bijna bij de Grecht uitkomen is het even een modderzooi, daar waar een oude brug is weggehaald en een nieuwe brug zal worden gemaakt.
Op het Jaagpad langs deze waterloop loopt een senior met een fiets aan de hand. Hij vertelt dat hij z’n zoon op de boerderij heeft geholpen. Zelf heeft hij vóór zijn pensionering hier geboerd, aanvankelijk op de kleine boerderij pal aan de andere kant van het water, waar maar plaats was voor twaalf koeien Na een ruilverkaveling werd een weg aangelegd zodat de boerderij bereikbaar werd voor auto’s. De te kleine boerderij is verkocht aan een artsenechtpaar. Er werd een grotere boerderij gebouwd naast de oude.
Hij vertelt dat destijds vóór de nieuwe weg, met de toepasselijke naam De Toegang, alles over water moest worden aangevoerd. De melk moest hij ook een stuk verder brengen om te kunnen worden afgehaald. Er kwamen op het jaagpad alleen maar schippers en zo nu en een bedelaar. Die kreeg bij hem dan wat te eten en mocht in de schuur slapen. Hij vroeg zo’n zwerver ook wel eens binnen op de bank te slapen, maar dat wilde die man dan niet. Hij lag liever in de schuur, ondanks dat het daar in de winter behoorlijk koud was.
Bij een verwijsbordje naar ‘De Boerinn’ gaan we weer een stuk door een weiland, dat verderop is omgetoverd tot boerengolfterrein. Het café-restaurant van ‘De Boerinn’ is open. Hier gaan we voor een kop thee, respectievelijk koffie. We zijn weer op tijd terug bij ons beginpunt.
Wandelen met Margo, Leo en Bert Rondje Kamerik uit Toeractief nummer 1 van 2013, 20 km. Start en finish in Kamerik, provincie Utrecht.
Textielmuseum Tilburg
Zondag 17 februari 2013.
Tilburg is met meer dan 200.000 inwoners de zesde gemeente van Nederland. Deze stad in Brabant is vooral bekend om de textielindustrie die hier in vroeger tijde was. Daarom is hier ook een textielmuseum gevestigd. In een vroegere textielfabriek waar onder andere AB-Dekens werden gemaakt zijn verschillende antieke en moderne machines opgesteld. De moderne machines draaien deels ook vandaag. Verder zijn er een paar tijdelijke tentoonstellingen in het museum. Samen met Tineke en Gerard bezoeken we het museum.
Fort Vuren
Dinsdag 12 februari 2013.
De stad van de ’Martelaren van’ is ons startpunt. Hoewel de geloofsvrijheid door de protestantse overheersers was vastgelegd in de Unie van Utrecht werden 19 katholieke geestelijken uit Gorkum in 1572 om hun geloof gemarteld en vermoord door de watergeuzen.
We wandelen langs de stadswallen en komen via de Waterpoort weer de oude binnenstad binnen. We drinken een bakkie koffie in de Dalempoort. Rechts van ons liggen de uiterwaarden en de rivier de Merwede. Aan de overkant van het brede water ligt Woudrichem met Slot Loevestein. Hier ontsnapte ooit Hugo de Groot in een boekenkist uit het kasteel . Loevestein ligt op het punt waar de Maas en de Waal samenkomen.
Bij Fort Vuren wordt volop achterstallig onderhoud gepleegd aan de buitenmuren. Ook worden in een deel hiervan vakantieappartementen gebouwd. Op het bord aan de weg staat aangegeven dat het café-restaurant gesloten is. Wij lopen toch even op het terrein om wat rond te kijken. We zien mensen zitten in het café. Aan de deur hangt hier een bordje ‘Ben dicht’. We vragen of wij als wandelaars hier toch een kopje koffie kunnen gebruiken. Even later zitten we voor de brandende openhaard.
De Molenweg voert naar Kedichem. We maken onderweg nog een ommetje door het Lingebos. Het pannenkoekenhuis hier is op maandag en dinsdag gesloten en gaat overigens de andere doordeweekse dagen pas aan het eind van de middag open.
Het Natuurgebied Nieuwe Zuiderlingedijk is een moerasachtig gebied. Bij nat weer kan het hier behoorlijk drassig zijn. Nu zijn de paden hard bevroren. Het is alleen oppassen om niet uit te glijden. Het kan weleens een beetje glad zijn op sommige plekken. We steken verschillende smalle loopbruggetjes over.
Verderop lopen we langs en rond een paar grote plassen. Een paar jaar geleden stikte het hier van de ganzen. Die zijn er vandaag niet. Het is akelig stil op deze voor het grootste deel van een dun laagje ijs voorziene watermassa’s.
Niet ver voorbij een bunker uit de Tweede Wereldoorlog wandelen we het stadje Asperen in. Van hieruit is het nog een paar kilometer naar de glasstad Leerdam.
Wandelen van Gorinchem via Vuren naar Leerdam met zwager Leo, 25 km. Dit is een NS-wandelroute. Eerder wandelde ik deze route op 30 juli 2008 en op 30 december 2008.
Open dag Paleis van Justitie
Amsterdam, zaterdag 9 februari 2012.
Schoonzus Annie en ons nichtje Anne sliepen de nacht van donderdag op vrijdag samen met 48 andere mensen in de Haarlemse vestiging van IKEA. Joke en ik bezoeken vandaag de open dag van het Paleis van Justitie in Amsterdam. Hier zijn veel meer dan 50 mensen op afgekomen. Waarschijnlijke enkele duizenden mensen bezoeken het nieuwe gebouw aan de IJdok in Amsterdam niet ver verwijderd van het Centraal station.
Het Gerechtshof zit nu nog in drie verschillende gebouwen in de binnenstad. In april verhuizen ze naar het Gebouw IJdock. Deze nieuwbouw heeft € 165 miljoen gekost. Op 16 april a.s. worden de eerste zittingen gehouden in dit met veel marmer versierde gebouw. Het zijn eigenlijk twee gebouwen. In het ene gebouw werken de ambtenaren en in het andere gebouw zijn de zittingszalen en de cellenruimten.
Vanuit het Paleis van Justitie heb je een mooi uitzicht op de omgeving, vooral het IJ met Eye en het Centraal Station en omgeving. Voor de gasten is er gratis koffie, thee en erwtensoep. Dat laatste is niet zo gek, want het is vandaag koud. Als we terug gaan naar CS sneeuwt het in Amsterdam.
Spaarndam [J-028]
Vrijdag 8 februari 2013.
Bij Busch en Dam wordt gewerkt. Brede rioleringsbuizen van PE of GVK gaan oude versleten stukken riolering vervangen. De riolering ligt niet in het dijklichaam maar onder in het talud tegen de sloot aan. We komen op onze route verschillende forten, kruitmagazijnen en andere werken van de Stelling van Amsterdam tegen. Deze forten e.d. werden in de periode 1880-1920 aangelegd om Amsterdam te verdedigen.
In de buurt van Beverwijk wandelen we over een mooi pad tussen een golfterrein en een groot aardgasstation. Je hoort hier het gas brommen. Over de Noorder IJ- en Zeedijk komen we bij het Noordzeekanaal aan. Grote zeeschepen zien we hier vandaag niet.
Aan de andere kant van pont Buitenhuizen gaat onze tocht over een enorm golfcomplex in het recreatiegebied Spaarnwoude. Een ekster eet het klokhuis van m’n appel op als we hier op een bankje in de zon zitten. Het golfterrein loopt ook door aan de zuidkant van de A9. Nu begint het ineens flink te hagelen. De weg is snel wit. Een kwartier later is het weer droog.
In Spaarndam maken we een uitstapje door het dorp. De route in het boekje gaat er grotendeels langs. De auto’s rijden op de weg boven op de dijk, terwijl aan één kant van de weg de huizen onderaan de dijk liggen, van de dijk gescheiden door een smal voetpad. We passeren een paar antieke sluizen en het beeld van Jantje Blinkers, het jongetje met zijn vinger in de dijk.
De Boezemkade voert langs het Fort Bezuiden Spaarndam. We komen langs woonboten met hier en daar wat rommelige bouwsels op de kade van de Noorderbuitenspaarne. In de bebouwde kom bij Haarlem-Noord met aan de andere kant de Waarderpolder is een soort promenade gemaakt langs de stadsrivier. Op Haarlem Station nemen we de trein naar het beginpunt.
Jacobswegen in Nederland. Vandaag wandelen Leo, Bert en ik de zesde etappe van het traject Den Oever – Haarlem. Van Krommenie naar Haarlem, 27 km.
100 jaar
Dinsdag 5 februari 2013.
Honderd jaar geleden werd mijn vader geboren. Het was de tijd van de Eerste Wereldoorlog. Hij was nog jong toen zijn vader overleed. Hij groeide op met zijn moeder en twee oudere broers en een jongere broer en zus in armoede. Op zijn twaalfde jaar ging hij met alleen zes jaar lagere school werken als loopjongen bij een bloembollenbedrijf.
Toen hij zo’n jaar of 20 was was er een grote economische crisis. Veel mensen in Nederland waren werkloos en moesten dagelijks stempelen om recht op een uitkering te kunnen krijgen. Hij was ook een tijdje (hoe lang weet ik niet) werkloos en heeft in die moeilijke tijd ook nog in Julianadorp bij Den Helder gewerkt om bij te dragen aan het gezinsinkomen van zijn moeder, broers en zus.
Hij trouwde in de Tweede Wereldoorlog toen hij 30 jaar was. Zijn vrouw Margo en hij kregen hun eerste kind in de hongerwinter van 1944. Er zouden er nog acht volgen.
Rond de datum van de verjaardag van onze vader hebben we een familie-etentje. Die zal ook dit jaar nog plaatsvinden.
Vanmiddag maak ik een wandeling door de Amsterdamse Waterleidingduinen.
Haagse Toren
Zaterdag 2 februari 2013.
Op een steenworpafstand van station Hollands Spoor staat de Haagse Toren. Het is de op vier (*) na hoogste toren van Den Haag. Hij is 132 meter hoog en heeft 42 verdiepingen. Deze toren is gebouwd door woningcorporatie Vestia – waar hebben we die naam meer gehoord? – en werd in 2007 opgeleverd.
In de volksmond heet de woon- en werktoren het Strijkijzer naar de top, de kroon, van de toren. Deze kroon maakte aanvankelijk bij harde wind een hoge fluittoon. Het probleem werd verholpen door het aanbrengen van multiplexplaten die begin 2010 werden vervangen door doorzichtige lexaanplaten. Het zal wat gekost hebben.
Het is vandaag vrij goed zicht en door de tijd van het jaar niet druk. Een kaartje kost 6 euro per persoon ( voor 65+- ers € 3). Daarvoor krijg je ook nog een consumptie in het café-restaurant op de hoogste verdieping.
Het is een leuke ervaring om zo over Den Haag te kijken. Je kijkt over diverse buurten en gebouwen. Ook is goed te zien dat Den Haag een stad achter de duinen is. Als je goed kijkt kan je Kurhaus van Scheveningen zien.
De afgelopen jaren bezocht ik onder meer de volgende torens (in willekeurige volgorde) :
- Fernsehturm Berlijn, 207 m.
- Maastoren Rotterdam, 164 m, 44 verdiepingen
- Tour Montparnasse Parijs, 225 m, 58 verdiepingen
- Empire State Building New York, 320 m, 86 verdiepingen
- Delftse Poort Rotterdam, 151 m, 41 verdiepingen
——————————————————————————————
(*) Hogere torens in Den Haag:
- Ministerie van Justitie en Veiligheid, 146 m
- Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties, 146 m
- De Hoftoren, 142 m
- New Babylon, 142 m
Gezien 