Dinsdag 17 februari 2015.

Het Noordzeekanaal

Het Noordzeekanaal uit 1876 loopt dwars door de gemeente Velsen. Oud-Velsen, een onderdeel van Velsen-Zuid, bestaat uit een paar straatjes en is een beschermd dorpsgezicht. Het is het hart van het oorspronkelijke dorp. Door een aantal verbredingen van het Noordzeekanaal is er in de loop van de tijd het een en ander afgeknabbeld van de dorpskern.

Naar de overkant 

Auto’s en treinen, van zuid naar noord of omgekeerd, gaan hier door de Velsertunnel. Tegenwoordig gaan ook veel auto’s door de iets naar het oosten gelegen Wijkertunnel. Wandelaars en fietsers zijn aangewezen op de pont of de sluizen. Wij nemen de pont. Twee kolossale vrachtauto’s moeten een grote bocht nemen om goed op het vaartuig te komen. Wij komen net aanlopen en zijn de laatste passagiers voor de vaart naar de Hoogovenkant van het kanaal.

Staalfabrieken

Tata Steel, voorheen Corus, voorheen Hoogovens IJmuiden. Het is hier niet het mooiste stukje Nederland. Daarbij komt nog dat het weer licht druilerig is. Een lange trein met rollen staal komt aanrijden als we net de overweg zijn gepasseerd. Het Park Westerhout oogt als een behoorlijk bos. Als je op de kaart kijkt zie je dat het een bescheiden parkje is ingeklemd tussen Beverwijk en Velsen-Noord. De weg naar Wijk aan Zee is aan weerskanten voorzien van een groene zone. Daarachter liggen de grote terreinen van de staalgigant.

Het Paasduin bij Wijk aan Zee

Via een duingebied in eigendom van Tata Steel komen we op het Paasduin. Van hieraf kijk je zo bovenop het dorp Wijk aan Zee. Het dorp heeft nog een grote dorpsweide. Even later lopen we het duingebied naar Castricum binnen. Nog even een kaartje kopen. De betaalautomaat aan de Meeuwenlaan accepteert onze pinbetaling. Daarna verschijnt op het schermpje van het apparaat een tekst die aangeeft dat de automaat niet goed werkt. Gevraagd wordt een bepaald telefoonnummer te bellen.

Dat laatste vinden we te veel van het goede. We gaan zonder geldige toegangsbewijzen verder op stap over vooral zandpaden. In tegenstelling tot de Amsterdamse Waterleidingduinen hebben veel wegen een naam, die ook wordt weergegeven op grote stenen bij kruispunten.

Zonnig weer in rustig duingebied

Het weer wordt steeds beter. De zon gaat schijnen. Bij een meertje zitten we een broodje te eten op een zandvlakte met uitzicht op een kudde hier uitgezette paarden. We lopen nu door een duingebied wat verder weg van de dorpen. Het is daarom hier lekker rustig. Op en rond het zweefvliegtuig zijn er deze tijd van het jaar geen activiteiten.

Bij het bezoekerscentrum van de PWN en restaurant Johanna’s Hof aan de Zeeweg van Castricum eindigt voor Leo en mij onze wandeling van vandaag. Piet is er vandaag niet bij. Die is een weekje in het buitenland.

Wandelen van Velsen-Zuid naar Castricum, 21 km. Dit is een onderdeel van het Hollands Kustpad.

Als u wilt reageren op dit bericht, dan kan dat door hierboven onder de titel te drukken op Reageren.