S

Vrijdag 25 januari 2019

Het is even na 10.00 uur nog rustig bij de Burger King in winkelcentrum Maxis. We zijn de enige klanten. We beginnen hier onze wandeldag met een kopje koffie. In het wandelboekje is een stuk wandeling opgenomen over de Diemervijfhoek. Leo en ik waren daar een paar jaar geleden (augustus 2016). Dit is een ruig stukje verwilderd rietlandschap. Vandaag gaan we deze uitdaging niet aan. We kiezen ervoor om over de Overdiemerweg voor de NUON-centrale langs te gaan, richting Diemerzeedijk en IJburg. Na 500 meter zien we dat de weg is afgesloten met een stevig hekwerk. Dat wordt teruglopen.

Bij de receptie van de energiecentrale vragen we of je ook over het fabrieksterrein op de Fortdiemerdamweg kan komen. De receptioniste weet het niet. We mogen in elk geval niet over het bedrijfsterrein lopen. We lopen verder terug richting Maxis en gaan op een fietspad achterlangs om de centrale heen. Het is vandaag vooral zaak om op de besneeuwde randjes van het pad te lopen. Het pad zelf is hier en daar glad op het door fietsen aangereden sneeuw of door nattigheid van smeltend sneeuw.

Na een wandeling in het vandaag rustige nevelige witte landschap van het Diemerpark komen we op het juppeneiland IJburg. Bij een haventje begint het licht te sneeuwen. Er zijn hier wel vier of vijf horecabedrijven. Bij één van die koffietenten gaan we naar binnen. De ober klaagt over het weer. “Ik wou dat ik vandaag in Australië was. Daar is het pas lekker weer”.  Hij vertelt dat hij in Amsterdam-West woont en vanavond op zijn brommertje met blauwe nummerplaat naar huis moet. Hij ziet op tegen de gladheid, sneeuw en regen. Het volgende wooneiland heet Steigereiland. Verder gaan we over de Nesciobrug, de langste fiets/wandelbrug van Nederland.

We wandelen door het Flevopark, over de Balistraat en langs het badhuis dat is verbouwd tot restaurant. Onze route slingert door het Oosterpark en langs verbouwde pakhuizen bij Artis. We komen langs het Scheepvaartmuseum en Nemo. Als we op Station Amsterdam-Centraal zijn hebben wij, Margo, Leo, Piet en ik, 20 km gewandeld. Met de metro gaan we naar Station Amsterdam-Amstel en stappen daar over op een bus die ons terugbrengt naar Winkelcentrum Maxis in Muiden.

S

Vrijdag 18 januari 2019.

Bij Café Keijzer aan de Dorpsstraat van Leimuiden houden ze niet van opsmuk of dikdoenerij. Ze hebben hier één soort koffie, gewone koffie. Daarbij kan je als je wil nog melk en/of suiker doen. Op het raam prijkt een kleine poster van de Drechtloop die komend weekend wordt gehouden.

De zuidzijde van de Drecht houden we aan naar het dorpje Bilderdam. Hier aangekomen volgen we de Generaal van Merleweg, een bewust smal gehouden weg voor auto’s met een fietspad ernaast. De weg gaat langs de Geerpolderplas. Op de plas voeren twee futen een baltsdans uit.

In Langeraar is het gesticht voor oude lieden omgebouwd tot een fraai appartementencomplex. Het beeld van Sint Antonius prijkt nog aan de gevel. Aan de Strooplikker, het straatje aan het begin van het Kerkepad is een klein winkelcentrum met een bakker en een kleine Spar. Het Kerkepad kruist de Langeraarse Plassen. Aan de andere kant ligt Papenveer.

Op een smal pad lopen we langs de Leidsche Vaart naar Woudse Dijk en vandaar naar het Braassemermeer. Over een baggerpaadje langs dit grote meer met verschillende overstapjes komen we uit op de Herenweg in Rijnsaterwoude. Bij de Heilige Geestweg gaan we rechtdoor naar ons startpunt in Leimuiden.

Rondje Leimuiden wandelen met Margo, Leo en Piet, 20 km.

S

Woensdag 9 januari 2019.

‘Heb je een verrekijker bij je?’ vraagt de mevrouw van de Kiosk op Station Almere Muziekwijk, als ik haar verteld heb welke wandeling ik ga maken. Nou die heb ik niet bij me. Het is wellicht een idee voor een volgende keer.

In het Pampushout wandel ik op wat blubberige bospaden. Twee dames laten een niet al te grote hond uit. Het beest loopt niet aan de lijn. Als de dames linksaf willen gaat de hond rechtdoor met mij mee. Ze roepen of ik de hond wil vastpakken. ‘Hij bijt niet’.  Ik sta stil en wacht totdat de hondenbezitsters het beestje hebben opgehaald. De ene mevrouw tegen mij: ‘Hij loopt vandaag voor het eerst los’.

Op de dijk van het IJsselmeer, de Oostvaardersdijk, heb ik de frisse noordoostenwind pal in mijn gezicht. Mij capuchon doet lekker warm aan. Na 1 ½ km verlaat ik de dijk en kom op het Lepelaarspad. Al snel zie ik een bord met de tekst ‘Doorgaand fietsverkeer Lepelaarspad gestremd’. Altijd lastig wat je dan moet doen. Ik kies ervoor om door te lopen. Een stukje verder komt een man met een Stella e-bike mij tegemoet. Hij zegt dat er ergens een kanaal is gegraven en dat het pad rond de Noorderplassen niet meer kan worden gevolgd.

Hij vertelt dat als ik terug ga naar de dijk en daar de weg vervolgd richting het gemaal, ik voorbij dat gemaal wel weer ergens naar het pad rond de Noorderplassen kan komen. Ik volg zijn advies op . Ruim vier km verder ligt het gemaal De Blocq van Kuffeler. Aan de andere kant van de weg is een bezoekerscentrum met koffiehoekje. Dit centrum is echter in deze tijd van het jaar alleen in het weekend open.

Niet ver van het gemaal aan de rand van een bos met uitzicht op een kanaal met een houten fiets- en voetgangersbrug staat een bank in de zon en uit de wind. Een uitstekende plek voor een rustmomentje met mijn boterhammen en mijn dopper met karnemelk.

In het Wilgenbos huizen grote hoeveelheden aalscholvers. Ze vliegen met veel gekletter op als ik in de buurt kom.  Verderop op de Grote Vaartweg ben ik bijna in Almere Buiten. Ik schat in dat ik aardig wat km’s en tijd nodig heb om bij de Noorderplassen uit te komen. Daarom loop ik naar het centrum van Almere Buiten en neem daar de trein terug naar Nieuw-Vennep.

De Groene Wissels-wandeling heet Almere-Muziekwijk: De Noorderplassen. Deze Noorderplassen heb ik vandaag niet gezien.