S

Dinsdag, 29 juli 2020.

De navigatie van de auto hadden wij ingesteld op het adres van een houtzagerij/houthandel aan een parallelweg van de weg naar de Rhenense brug. Een stukje verderop starten we onze wandeling.

“Ga via een klaphek de dijk af. Bij de rivier RA, een graspad tussen draadafzetting. Bij volgende klaphekjes RD. Enz.”. Zo begint de beschrijving van de dagetappe in het boekje van het Romeinse LImespad. Op het scherm van mijn Garmin kan ik zonder beschrijving de route prima volgen.

Evenwijdig gaat het langs de Nederrijn. Bij Opheusden gaan we met het pont over. De bootsman met nog maar alleen twee fietsers aan bord wacht op ons. Hij zag ons aankomen lopen. Nu zijn we op de Grebbedijk niet ver weg van Ouwehands Dierenpark en de erebegraafplaats van de omgekomen Nederlandse soldaten bij de slag op de Grebbeberg van mei 1940. Wij gaan echter de andere kant op over de Afweg, een erg stille weg. Bij het Nudepark komen we uit. Dat klinkt mooi. Het is een industriegebied met onder meer opslaggebouwen voor veevoer. Vrachtwagens rijden af en aan. Hier is ook geen fiets- of voetpad.  Bepaald niet het mooiste stukje Wageningen.

Aan de andere kant van de Rijnhaven komen we eerst langs een mistroostig camperpleintje. Even verder zijn we in de begroeide uiterwaarden van de Nederrijn. Bramen- en mij onbekende bessenstruiken tonen uitbundig hun rijpe vruchten Een mooi stukje van onze dagetappe.

Een oude steenfabriek met toren doet nu dienst als cultureel centrum en als honk voor de kanovereniging. Flarden klassieke muziek komen onze kant op. De kers op de taart is het laatste deel van onze wandeling van vandaag. De Wageningseberg. Dit is het zuidelijkste deel van de stuwwal van de Veluwe. Er is een botanische tuin en er zijn mooie vergezichten. Bij een riant gelegen hotel eindigt onze etappe.

Wandelen met zus Margo en zwager Leo van de Rehensebrug naar de Wageningseberg, 20 km. Het Romeinse Limespad, dag 10.