Dag 1. Van Bregenz naar Pfullendorf, 87 km. Het is mijn eerste meerdaagse fietstocht alleen in het buitenland. Gisteren kwam ik met de trein aan bij de Bodensee. Eén slaapplaats had ik besproken bij de jeugdherberg in Bregenz (Oostenrijk). Tegen de klok in fiets ik vandaag om de Bodensee terug naar Duitsland. Als ik afscheid neem van het meer, is het best wel even klimmen om uit het dal te komen. Ik had het idee om in het dorp Echbech te overnachten. Als ik daar aankom zie ik dat het dorp niks voorstelt. Ik rij door naar een grotere plaats, Pfullendorf. In het internetcafé daar wordt waterpijp gerookt.

Dag 2. Naar Sigmarinnen, 44 km. Het is vandaag een echte regendag. Onderweg bezoek ik daarom uitgebreid een kasteel. Mijn fiets kan hier onder een afdakje staan. Het wordt een korte fietsdag. Na ruim 40 km vind ik het welletjes. In Gutenstein, niet ver van Sigmarinnen, vind ik een slaapplaats.

Dag 3, Naar Tübingen, 93 km. Ik fiets terug naar Sigmarinnen. Daar bij de VVV is internet en een computer om mijn weblog bij te werken. De toetsen gaan erg zwaar; best lastig voor iemand die gewend is om met tien vingers te typen. Bij Jungnau wordt een stenen berg afgegraven, zoiets als bij de Pietersberg, maar dan kleinschaliger. In de buurt van Melchingen verlaat ik de Schwäbische Alb. Hier zijn veel dorpjes met bollen op de torens. In Tübingen vindt ik onderdak zo’n twee kilometer vanaf het centrum. Na een douche en met andere kleren aan bezoek ik te voet het centrum. Het oude centrum heeft veel interessante gebouwen.

Dag 4, Naar Grötzingen bij Karlsruhe. In het Natuurpark Schönbuch, het vroegere jachtgebied van de koningen van Würtenberg, kom ik veel wandelaars tegen, vooral scoutingleden. In de buurt van Weil der Stadt raak ik in gesprek met een oudere vrouw. Ze vertelt over de oorlog. Haar moeder had twee Nederlandse Arbeitseinsatz-mannen in huis genomen. Eén van hen vroeg na de oorlog aan deze vrouw of zij met hem mee wilde gaan naar Australië. Dat deed ze niet. Dit ondanks dat de man, Cornelus Verheijen, van ‘gegoede huize’ was. ’s Avonds drink ik op een terras een biertje met een fietser uit Capelle aan den IJssel, die ook in Gasthof Zur Linde overnacht. Hij is onderweg naar Noord-Italië. 

Dag 5. Naar Weinheim, 94 km. Aan het ontbijt heb ik uitgebreid gebabbeld met de fietser uit Capelle. Hij is bedrijfstrainer en heeft een paar weken vrij om te fietsen. Zijn vrouw die uit Peru komt, moet werken. Het is nu prima weer. Er zijn vandaag veel mensen onderweg om een stukje te fietsen in het bos. Bij Heidelberg besluit ik om nog twintig kilometer door te fietsen. In Bruchsal wordt een cart race gehouden. Over de stoep kan ik erom heen. Voorbij Forst is er een triatlon aan de gang. Dat wordt een stuk omrijden voor mij. Ladenburg is een prachtig dorpje. Verder in Weinheim krijg ik een kamer in de jeugdherberg. Het is zondagavond. Er zijn maar weinig gasten. Het dorp heeft een mooi marktplein.

Dag 6. Naar Schwabenheim. Het gebied waar ik nu ben heet de Bovenrijnvlakte. De Rijn zelf had ik tot vandaag nog niet gezien. In Gerheim is het zo ver. Allemaal vieze fabrieken langs de Rijn. Ik fiets door het landelijk gebied bij Stockstadt am Rhein. Nu kan ik de bordjes van de R2 volgen. In Schwabenheim kom ik terecht bij Hotel Stadt Mainz. Het eigenaarsechtpaar vertelt over twee Nederlandse fietsers die hier twee weken geleden waren. Ze waren onderweg naar Rome, omdat daar een Nederlander heilig verklaard ging worden.

Dag 7 en verder. Die publiceer ik later onder deel 2.