Woensdag 29 december 2021

Maandag 20 december 2021

Dicht bij de Olmenhorst net buiten het dorp Lisserbroek begint het Langepad. Dit fietspad in het groen meandert min of meer langs de Driemerenweg in het westen van de Haarlemmermeer. Een deel gaat het pad tussen of om de hoogspanningsmasten, 380 kV, heen. We fietsen vervolgens door de VINEX-locatie Floriander en langs het Spaarne Gasthuis. Na een fieftstunnel onder de N201 door komen we in het Haarlemmermeerse bos. Er lopen hier heel wat moeders en vaders met jonge kinderen, die nu in hun verlengde kerstvakantie zitten.

We komen bij de Groene Carré. De Groene Carré is een buffer rondom Schiphol en de Polderbaan. Hij zorgt voor recreatieve en ecologische verbindingen met andere groengebieden in de Haarlemmermeer en omgeving. De groenzone bestaat uit een combinatie van waterlopen, waterberging, grondwallen, een baggerdepot en een kaarsrecht fietspad.

De N201 is de weg van Heemstede naar Hilversum. In de jaren 2013 en 2014 werd het deel tussen Hoofddorp De Hoek en Amstelhoek omgeleid. Het oude stuk door Aalsmeer en Uithoorn kreeg een nieuwe naam, N196, en is en wordt geherstructureerd. Er zijn hier nu nieuwe brede fietspaden. In Aalsmeer en omgeving zien we menig vliegtuig laag ‘overscheren’.

Bij Uithoorn, waar verderop nog volop aan de weg wordt gewerkt, buigen we af en gaan naar Vrouwenakker. We fietsen over een smal pad langs het Amstel-Drechtkanaal. Voorbij Bilderdam gaan we langs de Drecht naar Leimuiden. Nu volgen we de Ringvaart van de Haarlemmermeer tot de Kaagbrug. Aan de andere kant van de brug zijn we terug in de Bollenstreek.

Fietsen met zus Margo, 65 km.

Maandag 13 december 2021. Op de fiets tussen Noordwijk aan Zee en Katwijk aan Zee. Behalve het fietspad langs de kust zijn er in de Coepelduijnen geen andere paden. In dit duingebied kan je lopend alleen struinen. Het maakt deel uit van het Natuurgebied Hollandse Duinen, een deel valt onder Natura 2000. In Katwijk aan Zee nemen zus Margo en ik een kop koffie in een café met uitzicht op het strand.

Over het duinfietspad gaan we verder naar Scheveningen. Voor het fraaie hotel Kurhaus aan het lelijkste plein van Nederland staat een tent, waarin een ijsbaantje kan worden aangelegd. Vanaf 1818 stond op deze plek een houten paviljoen met een badhuis. Tien jaar later kwam hier een stedelijk badhuis met de naam Grand Hôtel des Bains. In de jaren 1884-1885 werd op deze plek het Kurhaus gebouwd. Kurhaus ging in 2014 failliet. Het maakt nu deel uit van de Amrâth Hotelgroep. Bron Wikipedia.

Vandaag gaan we verder over Voorburg en Leidschendam. We fietsen een stuk langs de Vliet. Joke d’r oma en tante woonden jaren geleden in een huis aan de Vliet met uitzicht op de houtzaagmolen. We fietsen verderop door nieuwbouwwijken van Leiderdorp en Leiden.

Fietsen met zus Margo, 86 km. Katwijk, Scheveningen, Voorburg, Leidschendam,  Leiderdorp, Lisse.

Dinsdag 7 december 2021

Bij Noordwijkerhout neem ik de rustige Leeweg naar de sportvelden van SJC aan de rand van Noordwijk. Pas bij Katwijk pak ik vandaag het fietspad door Natuurgebied Hollands Duin. Ergens onderweg tussen Katwijk en Wassenaarseslag staat Palviljoen De Duinen. In augustus 2016 stopte de Spaanse eigenaresse met deze koffie- en lunchzaak met terras. Nu staat het al vier jaar onaangeroerd. Er is nog geen nieuwe uitbater gevonden.

Hier in de duinen kom je geen kip tegen. Alleen bij Fletcher Hotel Duinoord staan veel auto’s geparkeerd. Verder fiets ik naar de watertoren bij Scheveningen. Linksaf ga ik het duingebied uit. Er staan talloze beveiligingscamera’s bij gebouwen met stevige hekken. Iets verder naast het gebouw van TNO is nog niet zo lang geleden een nieuw groot NAVO-gebouw neergezet. Het is goed omheind met hekken en rollen prikkeldraad.

In Wassenaar gaat een fietstunnel onder de N44 door. Nu kom je langs weilanden met natuurlijke oevers en de achterzijde van De Horsten. Een waterrijk gebied, de Vlietlanden, trekt ’s zomers veel watersporters aan. Nu is het hier erg stil. Aan de andere kant van de A4 fiets ik naar Stompwijk. De dorpsstraat heeft aan de linkerkant een sloot. Alle huizen aan deze kant hebben bruggen. Het klinkerwegdek is in slechte staat. De gemeente heeft posters opgehangen met het verzoek niet harder te rijden dan 15 km per uur.

Voorbij het dorp spreekt een mevrouw mij aan. Ze heeft gehoord dat de Intratuin in Zoetermeer erg mooi is in deze kersttijd. Zij vraagt of verderop in Stompwijk een links een fietspad is dat naar de skipiste in Zoetermeer gaat. Dat is het geval. ‘Ik zit maar in een stoffig huis; ik moest nodig voor een fietstochtje naar buiten’.

Over een kilometerslang smal pad, met links en rechts weilanden, rijd ik naar Zoeterwoude. De dorpsstraat is al weken afgesloten in verband met werkzaamheden aan riolering en wegdek. Op een geel bord staat dat dit tot en met 7 december is. Dat is vandaag. Aan een verkeersregelaar vraag ik of ik verder kan. ‘Als je maar op de stoep blijft, dan kan je verder’. Bij La Place aan het eind van het dorp ga ik aan de koffie.

In Leiden volg ik een deel van de Singels en verder de Haarlemmertrekvaart. Dan langs een rits woonboten en het woonwagenbuurtje. Bij Warmond weer eens over de tijdelijke fietsbrug terug naar de bollenstreek.

Fietsen naar Wassenaar en terug over Stompwijk, 71 km.

Fietsen van Bregenz naar Nederland in 2007, deel 2. In 2007 was er nog geen smartphone en de tablet was nog niet uitgevonden. Voor het thuisfront hield ik mijn weblog bij. Bijna iedere dag ging ik naar een internetwinkel om te bloggen. Sommige café-restaurants hadden al wifi.

Dag 7. Naar Koblenz, 94 km. Vanmorgen eet ik op de binnenplaats van het hotel samen met het eigenaarsstel. Ik ben de enige gast. Bij het afscheid wenste de hotelbaas mij ‘goede spaken’. Bingen ligt weer helemaal aan de Rijn. Het is een fraaie panorama: de rivier, de spoorbaan, de heuvels en de druivenplanten. Veel kastelen staan er op de rotsen langs de rivier, o.a. de beroemde Lorelei. Voorbij Sankt Goar ga ik naar Koblenz. Er steekt een flinke wind op en het gaat regenen. Hier in Koblenz komen de rivieren de Moezel en de Rijn samen. De jeugdherberg is gevestigd in een enorme vesting, Ehrenbreitstein. Het is wel even goed mijn best doen om op de 100 meter hoogte te komen.

Dag 8. Naar Miel, 98 km. Gisteren stak ik de Rijn over met een boot. Nu ga ik over een brug die een stukje verderop ligt. Ook moet ik nog de Moezel overbruggen. Bij Achternach gaat de fietsroute wat van de Rijn af. Deels fiets ik onder een weg gebouwd op palen door. Remagen is bekend omdat hier de geallieerden de Rijn overstaken. De vernielde brug is nog te zien. Verder is het een rustig dorp met veel winkelleegstand. Vandaag is het klimmen en weer afdalen. Ik maak de doorsteek van de Rijn richting de stad Düren. De omgeving spreekt hier niet tot de verbeelding. In een piepklein dorpje, Miel, vind ik een slaapplaats in Hotel Zur Post. Daar kan ik vanavond ook eten. Als ik morgen weg ga moet ik het kamerraam op de kantelstand zetten en de sleutel van buiten naar binnen gooien.

Dag 9. Naar Roermond, 137 km. Om 7 uur zit ik al op de fiets. De route gaat met een bocht om Euskirchen heen. Diverse hazen passeren mijn pad. Tarwe, maïs, vlas, suikerbieten en graszoden. Ik maak een rondje door het dorp Zülpich. De stad heeft vier poorten. Vanaf Düren fiets ik langs de Roer. De route heet RUR, Rur Ufer Radweg. Eenmaal in Nederland neem ik de doorgaande weg naar Roermond.