Home » 2008 Fietsen Bregenz – Florence (Pagina 2)
Categorie archief: 2008 Fietsen Bregenz – Florence
Dag 4, Hans Reitsma
Vrijdag, 23 mei 2008. Fietsen van Nauders naar Merano, 93 km
Het is vandaag zonnig, echt Italiaans weer.
In Sankt Valetin ten zuiden van de Reschensee lopen we Reitsma, de schrijver van het routeboek, tegen het lijf bij een terras van een restaurant. Hij is een maand onderweg om boekje 2 te updaten.
Gezicht ten zuiden van Nauders
Hier in noord Italië zien we veel fietsers. Na een kilometerslange afdaling gaan we oostwaarts richting Merano. De weg wordt goed aangegeven met bruine bordjes.
Drie keer steekt een slang het fietspad over. Ze zijn hier ongeveer 1 m lang. Later horen we dat deze slangen levensgevaarlijk zouden zijn. In het dal richting Mernano hebben we een lang stuk tegenwind, maar we gaan geleidelijk naar beneden. Dat compenseert voor een deel.
Piet met Hans Reitsma, de schrijver van het routeboek
De jeugdherberg is volgeboekt en de VVV is dicht. We komen na wat zoeken terecht in een hotel-pension met drie sterren, waarvan de prijs wat aan de hoge kant is. We besluiten hier toch maar te overnachten.
Na een douche bezoeken we de binnenstad met veel mooie gebouwen. Merano is een mondain kuuroord. Langs de Passer is een mooie promenade.
Boer met koeien
Piet ziet vleermuizen vliegen boven de rivier, maar ook in de wijk waar ons pension staat.
’s Avonds zitten we nog een paar uur in de tuin van het pension samen met de eigenaar, zijn vrouw en enkele andere gasten.
Dag 0. Vertrek van huis
[Bericht van Roel]
Maandag de 19e zijn Piet en Dick vertrokken voor hun fietstocht van Bregenz (Grens Oostenrijk – Duitsland) naar Florence (Italië).
Vertrek Dick en Piet
Piet in de trein op weg naar Bregenz
Op 5 juni 2008 verwachten de broers weer terug te zijn in Lisse
Dag 3. Processies
Donderdag 22 mei 2008. Fietsen van Landeck naar Nauders, 62 km
Processie op katholieke feestdag in Landeck
Het is vandaag een katholieke feestdag. Dat wordt gevierd met processies, de pastoor, de schutterij, enz. In het centrum van Landeck is daarom onze weg afgesloten. We moeten hier een tijdje wachten.
Later komen we onderweg langs een dam van een energiecentrale. Die zullen we de komende dagen meer tegenkomen. Het fietspad gaat er hier dwars overheen. Bij een brug staat een monument ter herinnering aan de vrijheidsoorlog van 400 jaar geleden. Tirol bevrijdde zich toen van Beieren.
Om 11 uur in Prudz wordt onze weg weer geblokkeerd door een processie. Daarom doen we alvast een bakkie in de Konditorei van dit dorp. Daar zien we dat niet alle dorpelingen meedoen aan de processie.
We rijden langs de Inn. De weg is hier een onderdeel van de Via Claudia Augusta, de oude Romeinse weg. In Pfunds zoeken we de plek waar de postbus met aanhanger moet aankomen om ons naar Nauders te vervoeren. We spreken een mevrouw aan. Ze legt uit waar de postbus moet aankomen. We moeten daar nog bijna twee uur wachten. De bus gaat maar drie keer per dag. Volgens de mevrouw is het best te doen met de fiets. Overigens heeft ze een kennisje in Warmenhuizen in Nederland wonen, vertelt ze nog, als ze hoort dat we uit Holland komen.
Waterkracht bij een stuwmeer
We rijden een stuk door Italiaanssprekend Zwitserland. We nuttigen een paar broodjes kaas in een restaurant en moeten daar eigenlijk met Zwitserse franken betalen, maar gelukkig kan het ook in euro’s. Ze hebben geen euro’s terug.
De elf haarspelden naar Nauders nemen we in de kleinste versnelling met een gemiddelde snelheid van 7 km per uur. Boven aangekomen nemen we een paar slokken water uit de bidon. Het begint hier te regenen. Daarom besluiten we in Nauders een kamer te zoeken en niet verder te rijden.
Biertjes
’s Avond drinken we een biertje in de plaatselijke kroeg. Het regent nog steeds. De vader van de pensionbaas komt ons de groeten doen. Dat wil zeggen. Hij neemt ook een paar bier met een enkele andere oude maten.
Dag 2. Het echte fietswerk
Woensdag 21 mei 2008. Fietsen van Bludenz naar Landeck, 59 km
Het is droog. Vandaag het echte werk. De bergkammen links en rechts komen langzaam dichter bij elkaar. Al gauw wordt duidelijk dat we vandaag alleen nog maar op het kleine voorblad kunnen fietsen. Regelmatig rijden we langs snelstromend water. Ergens is een bassin bij een stuw. Een paar 60-plussers vist hier op een soort forel.
We eten het van ons ontbijt meegenomen fruit op, vlak bij een flink hoge waterval. In Wald bij Klösterle drinken we uitgebreid koffie in een Verlängter Tasse. Het is inmiddels 12 uur. Bij Langen kopen we kaartjes voor de trein door de Arlberg naar Sankt Anton. Het is in Langen 1.128 m boven zee. We hebben ruim de tijd. Daarom eten we onze stokbroodjes, die we vanmorgen in Bludenz bij de Eurospar kochten.
Twee mannen met veel bepakking op de fiets komen het station binnen. Het zijn Nederlanders onderweg van Nederland naar Rome. De ene gaat over de pas en de andere neemt de trein. We zijn de enige drie reizigers die hier opstappen. De conducteur helpt bij het op- en aftillen van de fietsen die in een soort goederenwagon moeten met een flinke opstap. In St Anton is het een stuk kouder. Ik trek een extra trui aan.
Landeck
In Landeck kunnen we onze fietsen in de garage van de eigenaar van het pension zetten. ’s Avonds gaan we even het centrum in. Er valt een paar druppels regen. No problem. Als het morgen maar weer droog is. We eten in een restaurant, waar alleen maar mensen uit het dorp komen. Ze tappen Starkenberger.
Na het eten kijken we in het pension tot aan de verlenging naar Manchester United tegen Chelsea. Gezellig is dat nog twee Duitse motorrijders uit het Zwarte Woud met ons meekijken. Jammer is dat ze zitten te roken.
Dag 1, Vorarlberg
Dinsdag 20 mei 2008. Piet en ik fietsen in twee weken van Bregenz naar Florence.
Vorig jaar fietste ik van Bregenz naar Nederland. Vandaag is het onze eerste etappe. Van Bregenz naar Bludenz, 67 km
Bodensee in Bregenz
Bregenz ligt aan de Bodensee en grenst aan de Duitse plaats Lindau. Zwitserland en Liechtenstein liggen ook vlakbij. In Bregenz gaan we langs de muziektent aan het water en de openluchtschouwburg aan de Bodensee. Ongeveer 30 km langs de Rijn, een deel door Oostenrijk en een deel door Zwitserland.
Later fietsen we langs de Ill. Eerst een stuk door het bos en daarna onder het meer door naar Feldkirch, de grootste stad van de Oostenrijkse Bundesland Vorarlberg (29.000 inwoners).
Milka Koe
Om 15.00 uur zitten we aan de thee in Nofels. Tafels met beklede banken langs de muren. Echt Oostenrijks. Wc’ s in de kelder, waar ook een kegelbaan is. Vijf oudere dames zitten hiet te kaarten. Zo te zien niet erg fanatiek, want ze kletsen er gezellig bij in hun plaatselijk dialect. Piet zit pal onder een flink houten kruisbeeld. Het weer is niet mooi, maar we mogen niet klagen. Het is droog en we hebben de wind mee.
Vlak voor Bludenz begint het een beetje te regenen. Mijn spullen pak ik om, zodanig dat alles in plastic zit in mijn fietstassen. Piet had dit al eerder gedaan. We pikken een B & B en eten een pizza bij de plaatselijke Italiaan (Giovanni).
Gezien 