Home » 2008 Fietsen Bregenz – Florence
Categorie archief: 2008 Fietsen Bregenz – Florence
Dag 14. In Florence
Maandag, 2 juni 2008. Rustdag in Florence.
Onze fietsen in de Ostello Santa Monaca
Het is een raar idee dat we vandaag niet gaan fietsen en onze bikes gewoon aan de trap in de gang van de hostel kunnen laten staan. We hebben nog bronwater over van afgelopen avond. Het is goed water drinken in een warme stad. Ons ontbijt nemen we bij een cafeetje in de buurt van de Ostello. Italianen nemen meestal een betrekkelijk eenvoudig ontbijt: koffie met één of twee broodjes met boter en jam. Dat is overigens genoeg, zeker als je twee keer per dag warm eet, zoals de Italianen doen.
Terras koffiebar in Florence
De straten in de binnenstad worden schoon gespoten. Er is veel politie op de been. Het is immers een nationale feestdag, de Dag van de Republiek. Om 9.30 uur is de Duomo nog niet open voor publiek. Enige uren later zal blijken dat hij dan wel open is maar dat er dan een rij staat tot ver in de zijstraat.
Daarom bezoeken we de Duomo alleen even een heel klein stukje bij de uitgang. De bewaking houdt ons tegen.
Ponte Vechio
Florence is een schitterende stad. Je ziet er veel prachtige beelden en gebouwen. Op de straten lopen vanzelfsprekend veel buitenlandse toeristen, een beetje te vergelijken met Volendam, De Zaanse Schans, Rome en Venetië. Er is veel te kopen, zoals Italiaans ijs, kleding, schoenen. tassen. Er is daar ook een soort P.C. Hooftstraat met allemaal heel bekende dure zaken. Ik zag schoenen voor meer dan 1.000 euro per paar. Overigens zie je op straat ook veel Afrikaanse verkopers met een kleed met allemaal damestassen. Als de politie komt, vouwen ze alles snel op en verdwijnen in een zijstraat om tien minuten later hun plek weer in te nemen.
Het Giardino di Boboli, de mooie tuin aan de zuidkant van de Arno, zou blijkens een mededeling op een poster vanaf 8.30 uur open zijn op deze feestdag, maar is echter toch de hele dag niet open. We pikken een paar terrasjes om cappuccino te drinken en naar de mensen te kijken. Aan de zuidkant van de rivier zie je minder toeristen en is het daarom gezelliger tussen de echte mensen. Natuurlijk lopen we ook een paar rondjes door de stad en zitten op een stenen rand rond een beeldengroep en verbazen ons over de soms erg dikke Amerikanen. Overigens zien we ook broodmagere typetjes.
De was hangt uit aan de Via Maffia
We vonden vanavond een leuk restaurantje aan het Piazzo Santo Spirito (Het Heilge Geestplein). Het is hier niet zo erg toeristisch en het ziet er erg gezellig uit. Vooraf krijg je stukjes stokbrood in een oud klein vergiet. Meestal nemen we bij het avondeten een liter water en een flesje wijn. Vanavond kiezen we rode wijn van het huis. De duurste wijn op de kaart is € 200. Die verkopen ze vast niet zo vaak.
Verderop op het plein zitten wat zwervers. Ze maken lol met elkaar en schreeuwen tegen elkaar. Eén heeft een hond. Die loopt zo nu en dan op eigen houtje over het plein. De lijn bungelt achter hem aan. Als de politie langs komt, zijn de zwervers ineens verdwenen.
In de hostel praten we nog even met een rugzaktoerist uit Argentinië. Gisteren hadden we in de JH contact met een backpacker uit Amerika en één uit Mexico. In de hostel kan je gratis internetten. Van je gebruik moet een registratie worden gemaakt, zoals overal in Italië. Je ziet ook veel gasten met een eigen laptop. Die hebben ze mee in hun rugtas. In de Ostello kan je draadloos internetten.
Morgen gaan we weer met de trein richting huis eerst naar Milaan en daarna vandaar naar Amsterdam met de nachttrein.
Dag 13. Naar Firenze
Zondag 1 juni 2008. Fietsen van Monte di Fo naar Florence
Pleintje in San Piero a Sieve
Om half acht zitten we aan ons ontbijt van een chocoladebroodje met cappuccino. Vandaag gaan we meer omlaag dan omhoog. De eerste kilometers is het nog druk met motorrijders in verband met de Motor-GP in Mugello. Op diverse kruispunten regelt de politie het verkeer. Sommige binnenwegen zijn afgezet voor motorrijders.
Om tien uur nemen we ons eerste bakkie onderweg met een appelgebakje. Het ontbijt was vanmorgen immers wat sober. Het is vandaag prima weer. We hebben om 12 uur lunchpauze op een terras van een dorpsbar in Mulinaccio, vlak voor het hoogste punt van het midden van de etappe. Aan de overkant tapt een vrouw zo’n 40 flessen bronwater uit een kraantje aan de kant van de weg. Ze kan er weer tegen voor een week.
Fiésole met in de verte Florence
Om half een wordt het wat rustiger op de weg. De ruime middagpauze begint voor de Italianen. Als we in Firenze binnenrijden is het erg rustig in de buitenwijken. Het is zondag vandaag. Pas in de buurt van het station Santa Maria Novelle lopen veel toeristen in de straten.
We hebben vooraf geboekt voor de Ostello Santa Monaca aan de zuidkant van de Arno. Dat is niet te ver van het station SMN. De hostel zit in een nogal oud gebouw. De fiets mogen we binnen met het kettingslot aan de trap naar de eerste verdieping vastzetten.
Tekening op straat in Florence
Daarna gaan we een biertje drinken in het centrum. We zien daar op tv een deel van de individuele tijdrit van de Giro d’Italia. Na vandaag is de Giro afgelopen.
De Duomo in Florence
De Duomo, de kathedraal, is niet meer open voor bezoekers. Alleen hen die de mis van 18.00 uur willen bijwonen worden binnengelaten. We lopen wat straatjes door en gaan o.a. over de Ponto Vechio, de brug met de winkeltjes. De brug is niet zo mooi als je er over loopt, maar wel als je er vanaf een eindje verderop van de zijkant naar kijkt.
De hostel is Spartaans: dikke muren, stenen vloeren, stalen deuren, aftandse stapelbedden, douches met smalle plastic gordijnen, maar verder prima. Er heerst een vriendelijke ontspannen sfeer en er is ook een living room, waar je kunt lezen, je meegenomen zaken kunt opeten, water, frisdrank en koffie uit een automaat kan trekken en kunt babbelen met anderen. Er zijn veel verschillende nationaliteiten, zoals Amerikanen, Duitsers en Spanjaarden.
Dag 12. Motorrijders
Zaterdag, 21 mei 2008. Fietsen van Loiana naar Monte di Fo, 29 km
Onze fietsen stonden afgelopen nacht in de bar van het hotel. Die was toch niet in gebruik.
Loiano
We zitten hier op 720 m boven zee. Eerst even boodschappen doen (brood en kaas) en internetten bij de videotheek.
Motorfietsen en onze fietsen op de Passo di Raticosa
Om 12 uur zijn we op de Passo di Raticosa (968 m). Er zijn erg veel motorrijders onderweg. Richting Florence, in Mugello, is morgen een Motor GP. Dat werkt inspirerend op de gemiddelde motorrijder van hier. In de regio is ook een georganiseerde rit van antieke Lancia’s aan de gang. Het terras op de Passo di Ratocosa is druk met motorrijders. Het valt ons overigens op dat sommige motorrijders netjes rijden, maar velen onverantwoord hard door de bochten scheuren, ook door dorpen, waar je maar 50 mag rijden.
Passo della Futa (rechts op het terras Piet)
Als we om 14 uur op de volgende pas, de Passo della Futa, 903 m, zijn heeft de herberg daar geen kamers meer vrij. Het leek ons leuk om hier te overnachten, gezien de embiance. Het een ouderwetse zaak met foto’s van wielerwedstrijden van lang geleden aan de muur. We nemen hier een thee met citroen.
Omdat we vanaf morgen voor twee dagen hebben geboekt voor Florence gaan we niet zo ver vandaag. In Monte di Fo staat een bord met de tekst ‘Camere Libere’. We boeken hier een kamer. De omgeving is mooi qua uitzicht maar verder is er niks in het dorp. De paar huizen zijn dichtgetimmerd respectievelijk dichtgemetseld.
We proberen nog een blokje om te lopen maar we komen niet ver. Aan de overkant van de weg is een soort parkeerpleintje gemaakt met uitzicht op het dal en op een ander parkeerterrein ligt een grote hoeveelheid hout voor de pizza-oven van het restaurant. We praten nog even met een Nederlander wiens zonen naar de training zijn kijken van de Motor-GP. Die zijn met de motor daarheen. De familie staat op de camping naast ons hotelletje. Het valt ons op dat daar meer Nederlands staan en vandaag aankomen.
Dag 11. In de Apennijnen
Vrijdag 30 mei 2008. Fietsen van S. Lazzaro naar Loiano, 38 km
Het is droog. Het ontbijt bestaan uit 2 beschuiten met jam en een cappuccino. We gaan met de bus naar de binnenstad van Bologna. Omdat we vandaag geen grote etappe hebben en we gisteren niets van de stad zelf hebben gezien, lijkt ons dat geen verkeerde optie.
In Bologna beklimmen we de toren van 100m. Een andere toren naast deze staat behoorlijk uit het lood.
In de Apennijnen
Op het Piazza del Nettuno is van alles te zien. Ze zijn hier stellages aan het opbouwen voor een of ander optreden in het weekend. Grote kisten met kostuums worden naar het plein gebracht.
Vergezicht in de Apennijnen
Na de middag gaan we weer met de fiets op weg, richting het zuiden naar de Apennijnen. Aardig wat klimmetjes vanmiddag. We schuilen ook een paar keer voor de regen. De Apennijnen zien er wel erg mooi uit. Veel kale rotsen.
Donkere luchten in de Apennijnen
Bar in Loiano
In Loiano is het happy hour op deze vrijdag en daarom treedt er een diskjockey op in een plaatselijke bar. Als we binnen zijn, zegt hij in het Engels: Welkom in onze regio. Het is erg gezellig. Piet zegt weer eens: ‘ Genieten moet je leren’ . Het wisselgeld kan je in een spaarvarken voor de missie doen.
Dag 10. De laatste vlakke etappe
Donderdag 29 mei 2008. Fietsen van Ferrara naar Bologna, 71 km
Na de regen van gisteren is de straat in Ferrara al droog. Vandaag de laatste vlakke etappe. Onderweg staan regelmatig verlaten boerderijen weg te rotten. Deze zijn, zo te zien, al jaren verlaten.
Herder zonder hond
We komen een herder tegen met zo’n 80 schapen. Hij heeft weinig tanden in zijn mond en een shirt aan dat zeker drie maanden niet gewassen is. Ik vraag hem: ‘Non cane? (Heb je geen hond?)’, Die heeft hij niet. Wel een stok die hij met twee handen op zijn schouders houdt. Hij informeert van waar wij komen. Als hij Olanda hoort, schrijft hij 1978 met zijn vinger in het stof van het wegdek. Nederland tegen Duitsland. Cruijf, Van Rensenbrink, Van Hanegem, Neeskens, Rep. Ook noemt hij nog Van Basten. Wij wensen hem een goede dag. Hij moet zijn schapen in de graskant van de redelijke drukke weg houden. Het gaat hem goed af, zo te zien.
Barretje onderweg
In Búdrio zitten we tussen de oude mannen van dit dorp onder een bogengalerij aan de thee, Een koopman verkoopt horloges aan de cafégasten.
Dagboek bijhouden
Aan het eind van de middag gaat het regenen en onweren. We wachten totdat het onweer ver genoeg is weggetrokken en gaan daarna verderop. Het is niet ver meer naar Bologna. Bij de jeugdherberg annex camping in San Lazzaro di Savena, een voorstad van Bologna, is plek. We krijgen een soort appartement voor ons tweeën. Het is wat oud en staat slecht in de verf. Verder is het netjes en de mensen zijn behulpzaam. Omdat het regent en in de naaste omgeving geen eettent is, eten we in het restaurant van de JH/camping. Een man en vrouw uit Cruquius, die op de camping staan, zitten het tafeltje naast ons. Zij gaan naar Rome.
Dag 9. De Po
Woensdag, 28 mei 2008. Fietsen van Lendinara naar Ferrara, 45 km.
Vandaag doen we rustig aan. We zitten anderhalve dag voor op het schema. Daarom maar eerst een cappuccino op een terras met oude mannen op het dorpsplein.
Mijn armen zijn gisteren tijdens het fietsen een beetje verbrand. Daarom heb ik nu een shirt aan met een stukje langere korte mouwen dan gisteren.
Toren van de Duomo Santa Sofia in Lendinara
Als we onze siësta houden aan de oever van de Po fietsen de vier Friezen bovenop de dijk langs. We groeten ze en ze groeten terug. Later zullen we ze niet meer tegenkomen.
Ferrara, 12e eeuwse dom
Vanaf ons hostel in Ferrara lopen we door het historisch erfgoed, veel grote gebouwen, naar het gezellige centrum. In de avond nog even een glaasje droge witte wijn en even na 8-en warm eten. We zitten daar naast een Engels stel dat voor een half jaar op weg is van Londen naar Griekenland en gaan dan terug via Frankrijk.Ze ontmoetten elkaar ongeveer een jaar geleden, hadden wat geld en kochten een stokoude VW-camper en namen een soort sabbatical op.
Avond in Ferrara
Op onze kamer in het student hostel is een Italiaan uit het zuiden die goed Engels spreekt. Met hem babbelen we nog wat voordat we in slaap proberen te komen. Het hostel is erg luxe, maar ondanks de airco op onze zolderkamer is het flink warm. De anti-muggenolie komt dan ook goed van pas.
De regen, die in de nacht valt, brengt niet veel verkoeling.
Dag 8. Italiaans eten bij de Chinees
Dinsdag 27 mei 2008. Fietsen van Verona naar Lendinara, 96 km
We krijgen een eenvoudig ontbijt in de jeugdherberg. ‘Broodrolletjes met maximaal 2 boter en 2 jam per persoon’ staat op een bord aan de muur van de kantine. We eten natuurlijk wel wat meer. De koffie moet je hier met een soeplepel opscheppen uit een stalen gamel.
Iedere morgen zoeken we een klein plaatselijk koffiebarretje op. Daar zit je dan uitsluitend tussen de Italiaanse mannen, die een krantje lezen of wat nieuwtjes uitwisselen. We nemen meestal cappuccino. De opgeklopte melk wordt voorzichtig vanuit een kannetje op de koffie gedrapeerd.
Het landschap is vlak. We zien appelboomgaarden, druiven, mais, aardappelen en tarwe. Koeien staan op stal en hier en daar liggen grote stapels stalmest. Dan kan je ook ruiken.
Ommuurde stad Mantagna
Het is middag. Montagna is een ommuurde stad. Daar zitten twee Friese stellen aan de cola. Ze zijn onderweg van Nederland naar Rome. We nemen ook een cola op hun terras. Ze zijn net als wij vanmorgen vertrokken uit Verona. Ze blijven hier overnachten. Wij besluiten om nog 30 km verderop te gaan naar Lendinara.
Bijna alle boerderijen en tuinderswoningen hebben een of meer honden. Ze zijn er gek op en wij worden gek van het geblaf als we langs de woningen komen. De honden lopen gelukkig niet op de weg. Ze hollen meestal blaffend op het erf van de boer in onze rijrichting mee tot aan de rand van het erf en kunnen dan niet verder. Eén keer ging een hond precies de andere kant op. Die was waarschijnlijk wat in de war.
Cypressen in Toscane
We gaan in Lendinara naar het pension dat door Reitsma op internet wordt aanbevolen. De dochter des huizes woont nog niet zo lang in Maastricht met haar man die daar een baan heeft. Ze is een paar dagen over. Ze spreekt een aardig woordje Engels. Het huis is een echte aristocratenwoningen met veel schilderijen, geschilderde borden en dikke boeken. We worden hartelijk ontvangen en de overnachting is vrij goedkoop.
Lendinara is niet toeristisch en heeft een mooi plein met oude kerken, ijs-, drink- en koffiebars. De toren van de Duomi Santa Sofia is een van de hoogste torens van Noord-Italië. Restaurants zijn er weinig. De twee in het centrum zijn allebei vanavond dicht. Na veel vragen, wandelen en zoeken vinden we een Chinese Italiaan. Het Chinese meisje dat daar bedient kan een paar woorden Engels en vindt het mooi dat er buitenlanders eten. Ze ziet zichzelf niet als buitenlanders, maar als Italianen.
Dag 7. Verona
Maandag 26 mei 2008. Fietsen van Bardelino naar Verona, 40 km
Brug in Verona
In Bardelino zien we al gauw een fietsenmaker. Deze corrigeert mijn derailleur. Ook stelt hij de versnelling goed af. De rit gaat over niet al te hoge heuvels naar Verona. Het is daar behoorlijk druk met toeristen.
Doorkijkje in Verona
De jeugdherberg ligt in een oud kloostercomplex in een deel van de stad aan de andere kant van de rivier tegen een heuvel op. We worden ingeschreven zonder computer. Die hebben ze hier nog niet. Overdag zijn de jeugdherbergen in Italië in principe dicht. De fietsen kunnen alvast in de tuin binnen het afgesloten hek worden gestald. Daar staan ze redelijk veilig.
De Arena van Verona
We trekken een lange broek aan en een ander T-shirt en gaan de Arena, de oude straatjes en de pleinen bezoeken.
Bloemenzaak in Verona
Op advies van het boek van Reitsma zitten we ’s middags een uurtje in een tuinterras achter Cappe Café vlak bij de Ponte Pietra (de Pietersbrug), de stenen brug uit de eerste eeuw van onze jaartelling. Hier hebben we uitzicht op de rivier en een oud Romeins theater, het Teatro Romano.
Dag 6. Naar het Gardameer
Zondag 25 mei 2008. Fietsen van Trento naar Bardolino, 80 km
Binnenplaats van het Castello in Mattarello
’s Morgens komen we Henri Goverde uit Nijmegen tegen. Hij is per fiets onderweg van het zuidelijkste puntje van Italië naar huis. Het vertelt ons zijn ervaringen. Bij hem zijn wij maar kleine jongens.
Het is vandaag “Fietsen voor leven” in deze regio, een soort nationale fietsdag. Er zijn veel wielrenners onderweg. Bij een speciaal fietscafé doen we een bakkie.
Oud Mattarello
’s Middags krijgen we wat tegenwind en het regent ook een beetje. Er is hier een wielerwedstrijd gaande. Die heet de Eddie Merkxs Race.
De etappe van de Giro d’ Italia startte gisteren in Verona. Dus aardig in de regio.
Om 14.00 uur drinken we koffie in een klein dorpje in de buurt van Belluno Verosse. De koffie in Italië is erg lekker. Daar kan geen DE tegenop.
Bellen met het thuisfront
We nemen een pension vijf kilometer voor Bardolino met een prachtig uitzicht op het Gardameer drie kilometer verderop. Daarna gaan we zonder bepakking naar het meer. Daar fietsen we op ons gemak wat over een promenade en nemen we een biertje en nuttigen ons avondmaal.
Dag 5. Wijn drinken in Trento
Zaterdag 24 mei 2008. Fietsen van Meranno naar Trento, 114 km
We nemen het fietspad naar Bolzano. Daar voert onze tocht door St. Michele. We moeten wel wat klimmen en gaan twee keer door een tunneltje. We vragen in St Michele een toevallige passante waar we ergens koffie kunnen drinken. Ze adviseert ons Heidy net om de hoek en dan 100 m verder. Hier zitten alleen (Duitssprekende) Italianen. Heidy zelf hebben we niet gezien. We worden geholpen door een man. In St. Michele is het “Bei Heidy” goed koffie drinken.
Kaltener See
De Kalterer See, het Lago di Caldaro, trekt erg veel toeristen. We komen hier dan ook aardig wat wandelaars tegen.
Herder met schapen en honden
Later fietsen we een heel stuk stroomafwaarts langs de Adige/ Etsch. In Trento verwijst de VVV ons naar een kamer een stuk buiten de stad. Na veel zoeken en vragen en een lange en pittige klim komen bij een prachtig landhuis/wijnchateau in Mattarello, een voorstadje van Trento.
Castello van wijnboer in Mattarello bij Trento
De eigenaar, een tandarts, maakt wijn in zijn vrije tijd. Er is ook een fraai restaurant bij. Het huis is omgeven met wijngaarden. Een prachtig uitzicht. Het is de behoorlijke klim waard.