Dag 5. Van Grötzingen naar Weinheim
Heidelberg / Weinheim 20 mei 2007
Fietsen van Bregenz naar Nederland
Aan het ontbijt uitgebreid gebabbeld met de collega-fietser uit Capelle. Hij maakt ieder jaar een fietstocht. Twee jaar geleden heeft hij in Zuid-Amerika zijn huidige vrouw leren kennen. Ze komt uit Peru. Hij is bedrijfstrainer en heeft een paar weken vrij. Zijn vrouw woont nu in Nederland en moet werken.
Triathlon aan de Heidensee
Vandaag is het weer prima weer. Ik fiets al de hele dag in mijn fietskleding zonder een jack of lange broek. Er zijn vandaag veel Duitsers een stukje rijden in de bossen. Hele gezinnen. Nu ben ik in Heidelberg. Ik ga waarschijnlijk nog zo′n 20 km verder en zoek daar een slaapplaats.
Onderweg naar Bruchsal verkopen ze nog asperges. Dat lijkt me nogal laat in het seizoen. Bij een meer zie ik mensen in duikuitrusting. Zij liever dan ik. Ik zou daar geen zin in hebben. Laat mij maar fietsen.
In het centrum van Bruchsal wordt een cart-race gehouden. De rijwegen van de belangrijkste straten zijn afgezet. Over de stoep kan ik erom heen. Na het eind van de afzetting staat een stand van de ADAC met een kanariegele Ferrari. Een medewerker staat hem nog een beetje op te poetsen. Volgens mij kan hij niet meer glimmen dan hij nu al doet.
Voorbij Forst wordt de Heidensee Triatlon gehouden. Dat wordt weer een lekker stukje omrijden voor mij.
Om 12 uur zit ik aan de lunch in het bos met de van gisterenavond overgebleven broodjes kaas, banaan en ice tea.
In Sankt Leon maak ik een foto van de Wallgraben Strasse. Volgens mij hebben ze onze naam een beetje verkeerd geschreven.
Heidelberg is een grote stad. Daar werk ik mijn weblog bij. Op 11 km verder ligt Ladenburg. Dat stadje is een juweeltje en staat geheel onder monumentenzorg.
Op een terras in Ladenburg
Ik raak daar op een terrasje in gesprek met een Duitse en Engelse medewerker van Leica. De Duitser spreekt Engels tegen de Engelsman en de Engelsman Duits tegen de Duitser.
Ik kom door Leutershausen. Dat klinkt al een stuk beter dan Leuter, dat in België ligt. Ergens tussen Ladenburg en Weinheim spitst een haas zijn oren en maakt daarna dat hij wegkomt.
In Weinheim krijg ik een bed op een eigen kamer in de jeugdherberg. Inclusief ik zijn er maar drie gasten. De binnenstad van Weinheim bezoek ik ’s avonds nadat ik bij de Griek heb gegeten. Het marktplein is de moeite waard. Een lekker ijsje gegeten bij een goede Italiaan.
Weinheim ’s avonds
Vandaag 94 km, tot en met vandaag 473 km.
Dag 4 Van Tübingen naar Grötzingen (bij Karlsruhe)
Grötzingen, 19 mei 2007
Fietsen van Bregenz naar Nederland
Vanmorgen heb ik een regionale krant gelezen. De weersverwachting voor vandaag is mooi weer. Vanuit het westen kan een enkele bui komen. Als ik naar buiten kijk, ziet alles er goed uit. In Tübingen blijkt het internetcafé vandaag pas om 10.00 uur open te gaan in plaats van om 9.00 uur. Ik heb geen zin om nog een uur te wachten.
In natuurpark Schönbuch, het vroegere jachtgebied van de koningen van Würtenberg,kom ik veel wandelaars tegen met rugzakken, vooral padvinders. Het is immers zaterdag scoutingdag.
Ik kom een stel uit Hillegom tegen. Die zijn onderweg van Hillegom naar Venetië. Terug gaan ze met het vliegtuig.
In de buurt van Weil der Stadt praat ik met een oude Duitse dame over de Krieg en dergelijke. Haar moeder had twee Nederlandse Arbeitseinsatz-mannen in huis genomen. Eén had deze mevrouw na de oorlog gevraagd met hem naar Australië te gaan. Dat heeft ze maar niet gedaan. Ondanks dat deze Nederlandse man, Corneles Verheijen, van goede huize was.
Brugje over de Lauchert
In Weil der Stadt neem ik nog een paar foto’s van de binnenstad. Langs een riviertje ga ik naar Pforzheim. Daar moet ik dwars doorheen. Het is druk met auto’s en het is behoorlijk klimmen. Een rotstad voor fietsers. Voorbij de stad zijn er weer leuke weggetjes en dorpjes. De zon is volop aanwezig. Ik bel naar het natuurvriendenhuis in Bruchsal of er nog plek is. Alles is er vol. Een ander hotelletje neemt niet op.
Stevige en lange afdaling
Ik besluit naar Grötzingen te gaan en daar net zo lang te zoeken dat ik een kamer gevonden heb. Op het dorpspleintje vraag ik naar Gasthof Zur Linde. De twee Duitse Turken weten me het goed uit te leggen. Het is daar vreselijk oud en rommelig, maar de kamers zijn schoon. Een oude vrouw zegt dat der Frans mijn fiets in de schuur zal zetten.
’s Avonds zit ik heerlijk in de zon op een terras een biertje te drinken in mijn T-shirt. Kort na mij is in het hotel nog een Nederlandse fietser aangekomen uit Capelle aan de IJssel. Die is onderweg naar Noord-Italië.
Dag 3. Van Sigmaringen naar Tübingen
Tübingen, 18 mei 2007
Fietsen van Bregenz naar Nederland
Het is droog. Het is alleen een beetje nevelig, maar dat zal wel weer wegtrekken. Om half tien ben ik vanuit Gutenstein weer in Sigmaringen. Alles ziet er een stuk mooier uit dan gisteren. Bij de VVV kan ik internetten. De toetsen gaan erg zwaar. Dat is even wennen voor iemand die normaal met tien vingers tikt.
Bergafgraving bij Jungnau
Vanuit Sigmaringen naar het noorden moeten een paar flinke klimmetjes genomen worden. Bij Jungnau wordt een berg afgegraven, zoiets als bij de Pietersberg maar dan kleinschaliger. Voor Jungnau-dorp raak ik het spoor een beetje bijster. Na vele akkers, heuvelachtige wegen en een paar keer vragen, kom ik toch in Veringenstadt aan. Veringendorf heb ik gemist.
Om 1 uur zit ik aan de koffie met appelgebak. Ik ben nog niet erg opgeschoten vandaag, maar de dag is nog lang. De zon laat zich volop zien en de wolken hebben geen donkere randen meer zoals vanmorgen vroeg. Ik zit weer helemaal op de route. Ineens zie ik een zwarte eekhoorn. Eekhoorn horen toch bruin te zijn?
Kerk met bolletjestoren
In de buurt van Melchingen verlaat ik de Schwäbische Alb. Veel dorpjes hebben bollen op de torens. Ook zie je veel vakwerkhuizen in de dorps- en stadscentra. Na de Alb ga ik met 7 % naar beneden. Het laatste stuk vandaag schiet lekker op.
In Tübingen is het niet makkelijk slaapruimte te vinden. Ik kom bij een hotel terecht zo’n 20 minuten lopen naar het centrum. Na een douche en een telefoongesprek met Joke ga ik in de stad op een terras eten en drinken en bekijk daarna nog een groot aantal interessante gebouwen, zoals het oude raadhuis, het slot en veel vakwerkgebouwen.
Ook kom ik nog een internetwinkel tegen waar ik morgen naar toe kan gaan. Conclusie een mooie tocht, een mooie dag. Tübingen een heel mooie stad met vele terrassen.
Tübingen, vakwerkhuizen
Aantal km’s vandaag 93. In drie dagen 224.
Gezien 