S

Dag 2, dinsdag 5 mei 2009, Van Morée naar Tours, 95 km.

Vandaag sta ik niet op met een ochtendzonnetje. het kan niet altijd feest zijn. Twintig km verder zit ik in Vendé. Voordat ik het centrum in fiets neem ik het routeboekje even door voor de bezienswaardigheden. We zouden over een voetbrug het oude centrum in kunnen rijden. Nu dat lukt niet, omdat de brug geschilderd wordt en ook aan het wegdek wordt geklust. Het toeristenseizoen gaat bijna beginnen. De kapel van St. Jaques is dicht. Toevallig komt er net een ambtenaar van de stad langs, die vertelt dat er in de kapel geen stempel is. Ik kan even met hem meelopen. Het stadhuis is vlak bij. Daar kunnen ze mij aan de stempel helpen. Koffie drink ik een een barretje annex wedkantoor. Er staan vandaag geen stoelen op het terras in Vendé.

Onderweg zie je hier en daar oude kastelen en landhuizen. Meestal met muren of hekken erom heen. Je ziet ze dus enkel van een afstandje. Zo’n twintig km voor Tours komen de eerste wijngaarden en verkooppunten voor de lokale wijnen. Het is hier geen Noord-Frankrijk meer. Verder zijn het hier vooral rustige gebieden met slechts enkele dorpjes en een enkele stad.

De hele route is het niet zonnig totdat ik Tours binnenkom rijden. Richting de binnenstad gaat de route over een ideaal weggetje voor fietsers. Hier rijden bijna geen auto’s, alleen aanwonenden. Dan over twee oude hangbruggen over de rivier (over twee rivierarmen). Hier kunnen alleen fietsers en wandelaars over. Lekker ontspannen rijd ik de drukke binnenstad in. Vlakbij aan de andere kant is de kathedraal. Ik wip even naar binnen voor de stempel. Daarna weer snel naar buiten.

Overal zie ik terrasjes in de binnenstad als ik op zoek ben naar de jeugdherberg. Na wat vragen vind ik de grote jeugdherberg van vier verdiepingen. Ik krijg een kamer op de tweede. Er zijn erg veel gasten. Ook diverse Nederlanders. Ik praat nog even met een gepensioneerde vrachtwagenchauffeur. Hij doet op zijn fiets 120 á 130 km per dag. Hij gaat nog even op de fiets naar een truckers-restaurant aan de rand van de stad. Die mensen kent hij van zijn werkzaam leven als vrachtwagenchauffeur door Europa.

Op het terras in de wijk St. Martin, waar de zon nog schijnt pak ik een paar biertjes en een pizza. Een Frans setje vraagt mij hen op de foto te zetten. Nadat ik dat gedaan heb, vraag ik direct ook maar of ze zo goed willen zijn mij op dit terras vast te leggen op de plaat. Tours lijkt op Maastricht, maar dan niet met twee bekende pleinen maar tientallen.

Omdat er wifi is in de jeugdherberg kan ik vanavond weer het een en ander bijwerken op de blog en mijn e-mail lezen.

Fietsen naar Santiago in 2009