S
Dag 14, zondag 17 mei 2009. Van Pamplona naar Estella, 58 km
De binnenstad ligt weer achter me. Ik passeer veel pelgrims te voet. Een stuk is er een speciaal fietspad aangelegd langs de wat drukkere straten. Het is nu zondagmorgen. Daarom is het nu overal nogal rustig. Na een paar km passeer ik mijn slaapburen. We wensen elkaar buen camino.
Om 10:00 uur in Campanas heb ik al aardig wat klim achter de kiezen. Inmiddels is mijn anderhalve literfles water bijna leeg. Ik koop een nieuwe fles bij een benzinestation.
Rond het middaguur strijk ik in Ermita de Eunate neer bij een achthoekige Romaanse kapel uit de 12e eeuw. Veel pelgrims stoppen hier even. Ik heb geen haast. Dus kijk ik wat rond en spreek twee Nederlandse fietsers. De ene komt vanuit Nederland via de Ardennen en centraal Frankrijk naar hier. Hij vond de omgeving in Frankrijk naar hier erg mooi. Hij had wel wat pech met zijn fiets. Onder andere zijn voor- derailleur begaf het.
Puenta la Reine is een mooie historische stad. Het is nu nogal rustig vanwege de zondag en omdat het lunchpauze is. Ik maak een mooie foto van de brug als ik het stadje uitga. Wie zie ik daar? Koos en Ben, de mannen uit Zwolle. Ze zitten net aan hun lunch. Ik schuif aan. Ik lust ook nog wel een stukje brood. Ze bieden me een zelfgezette bak oploskoffie aan. Met zijn drieën maken we de trip naar Estella, ongeveer twintig km met een stevige klim voor een deel van het stuk. Koos en Ben gaan naar de camping en ik zoek een pelgrimsherberg. Ik vind onderdak bij de herberg van de parochie. Je kunt je opgeven voor het gezamenlijk diner om 20:00 uur en voor het gezamenlijk ontbijt morgenochtend om 7:00 uur. Ik geef me op voor beide. Alles is hier donotivo. Van mij mogen ze ook gewoon zeggen het kost “zus of zo”. Ze zullen er wel hun redenen voor hebben.
Op het terras op Plaza de los Fueros zit ik aan een San- Miguelbiertje. Het is lekker zonnig. Veel met name oudere mensen zitten in hun zondagse kleren: vrouwen met jurken of mantelpakjes en mannen met stropdas om. De jongemannen zitten hier overigens gewoon in een spijkerbroek.
’s Avonds is het gezamenlijk diner in de tuin van de pelgrimsherberg. Het zou om 20:00 uur beginnen. Je begrijpt het: het is tegen 20:30 uur eer we beginnen. De chef van de herberg bidt voor. Je kan ook een fles wijn kopen voor 2 euro. Dat geld is niet voor de donativopot maar voor de chef himself. Ik koop een fles en schenk mijn beide buren ook in: een Duitser en een Italiaan. Zo kom je vanzelf in gesprek, Duits tegen de Duitser en Engels tegen de Italiaan. Ook zijn hier twee Nederlandse heren, die naar Santiago lopen. In tegenstelling tot andere pelgrimsherbergen hebben zij hier een vrouwenkamer en een mannenkamer.
Fietsen naar Santiago in 2009
Gezien 
Hoi Dick, ik heb zojuist van dag 4 tot 14 zitten lezen. Het is hier maandagavond na een dag hard werken. Ik vraag mij af wat er tijdens deze dagen in je om is gegaan. Regen, geslotem cafe´s en restaurants en vreugde halen uit een slok water en een droog bed. Ik voel iets van een katholiek op pelgrimstocht – de zonde des levens overdenkend, een lesje in bescheidenheid. De materiele wereld lijkt heel ver weg. Beloof je dat je in Spanje aangekomen, je ook eens tegoed doet aan iets meer dan één biertje of een magnetronmaaltijd – immers dit zal je niet in de hemel helpen. Ik ben ervan overtuigd dat je deze ervaringen nooit meer zal vergeten. Ik blijf je volgen, hopelijk heb je vanaf vandaag geen druppel regen meer en elke dag 20/25 graden. Succes broer en tot veilig bweerziens. Je kleinste broertje Leo.