S

Fietsen naar Santiago. Dag 20, zaterdag 23 mei 2009. Van Sahagun naar León, 67 km

Gisteren en eergisteren zag ik in bijna ieder dorp ooievaars op nesten op de plaatselijke kerk en andere hoge gebouwen. Ook vandaag zal ik er nog vele zien. Het gebied na Sahagun is uitgestrekt. In het verleden dienden de pelgrims hier op te passen voor wolven. De fietsende pelgrims hebben vandaag de wind mee.

Het is of in deze regionen de tijd is blijven stil staan. In 1993 zijn platanenboompjes gepland langs het caminowandelpad, dat langs de gewone weg loopt. Ze zijn nog niet erg groot. Hier op deze weg kom je bijna geen auto’s tegen.

Om kwart voor elf zit ik voor de tweede keer aan de koffie. Nu in Reliegos. De muren van het café zijn volgekladderd met teksten. Achter de bar door de eigenaar, neem ik aan. Verder door de gasten/pelgrims. Veel Spaans, Duits en Nederlands. Er staat traditionele Spaanse muziek op. Natuurlijk staat de tv ook aan, maar zonder geluid, als een soort schemerlamp in de hoek van de zaak. De wc is in het schuurtje.

Na een kleine 40 km kom ik in een dorp met winkels. Dat is in Marsilla de los Mulas. Hier koop ik brood voor mijn lunch voor onderweg.

Verderop staat een Vlaamse foto’s te nemen van klaprozen. Ik rijd met haar op naar León.  Ze werkte bij een fotocentrale waar veel kiekjes uit Nederland worden afgedrukt. Ook Extrafilm is een onderdeel van dit bedrijf. Omdat het nu minder gaat in die branche, zit ze inmiddels zonder werk en heeft de tijd om fietstochten te maken. Ze zegt nog bijna geen Nederlands te hebben gesproken tijdens haar camino. alleen maar Frans en Spaans. Ze heeft meestal het voetpad genomen, hoewel ze ook hetzelfde routeboek als ik bij zich heeft.

Als we in León komen zien we dat er veel te doen is. Er zijn ook veel voetbalfans in de stad. Ze zingen en dansen. Er wordt op straat van alles en nog wat te koop aangeboden en veel mensen drinken op straat bij de cafés. Het is nu ongeveer 20 graden C. , heel wat minder dan gisteren rond deze tijd.

Door een broeder in T-shirt wordt ik ingeschreven in een Benedictijner klooster, dat als albergue dient. Dit is in de binnenstad. Als ik later weer richting de kathedraal wandel, zijn er nog steeds veel voetbalfans van Cijon, die steeds luidruchtiger worden. De kathedraal is net als die van Burgos gotisch (ja Tineke), zoals je in Frankrijk tegenkomt, bijvoorbeeld in Chartres en Tours. Ik loop een rondje door de kerk. Hij is erg groot,.

Joke zegt door de telefoon dat het morgen erg slecht weer zal worden in deze regionen. Er zitten nu al donkere wolken in de lucht. Het is daarom niet uitgesloten dat er straks al een fikse bui zal vallen.

s Avonds gegeten in een restaurantje vlak bij de albergue. Hier hoef je niet te wachten tot 20:00 uur voor het avondeten. Het is niet groot en er zijn geen lege tafels, zodat ik aanschuif aan een tafeltje waar twee Italianen zitten, die ik vaag ken van de albergue. Die zijn bijna klaar met eten en ze hebben nog een halve fles rode wijn over. Die schenken ze me. Ik vertel hen nog even over mijn fietstocht van vorig jaar van Bregenz naar Florence. Dan ben je zeker ook via Verona gekomen, zegt de ene. Daar woon ik vlak bij.

Vandaag 67 km- Vanaf Chartres 1.484 km.