S

Maandag 16 mei 2011

La France 2011, fietsen dwars door Frankrijk van zuidwest naar noordoost. Dag 19 van Châlon-en-Champagne naar Varennes-en-Argonne, 73 km. Tot en met vandaag 1.360 km

Bij wijze van uitzondering neem ik geen ontbijt in het hotel. Bij een bakker hartje stad vlak bij het stadhuis kan je koffie met een soort ontbijt bestellen en dan nuttigen op een barkruk aan een hoge tafel voor de zaak. Heerlijke koffie.

Buiten de stad kruist de route al snel de ringweg van Châlon. Het is weer veel graan wat de klok slaat. Later gaat mijn weg over de Autoroute de L’ Est heen. Je merkt bijna niets van de grote wegen. Er is veel stilte, behalve als er een Mirage overvliegt. Dat gebeurt regelmatig.

Zo nu en dan rijdt er een boer voorbij of iemand in een personenwagen. Een maaimachine maait de graskant. Ik zwaai en de chauffeur zwaait terug. Hij is blij dat hij deze nieuwe week weer werk heeft. Er achter rijdt een wagen van de wegbeheerder met een waarschuwingsbord erop. Ik steek ook voor hem m’n hand op. Hij kijkt stuurs en doet of hij mij niet ziet. Deze man met een vaste baan vindt het waarschijnlijk vervelend dat het weer maandag is en hij weer moet werken.

Een stel uit Naaldwijk rijdt me tegemoet. Ze zijn onderweg naar Santiago. Vorig jaar deden ze dit ook en wel via de westelijke route. De man zegt tegen mij, dat er wel erg weinig cafeetjes onderweg zijn. Ik maak me geen illusies. Zowel het café als het winkeltje in Somme-Tourbe zijn twee jaar geleden gesloten, hoor ik van een inwoner daar als ik ernaar vraag.

In Hans gebruik ik mijn lunch op een bankje bij de plaatselijke jeu de boule-baan. Volgens het routeboekje gaan de sporen van dit dorp terug naar de Gallo-Romeinse tijd. Ik zie ze niet. Het is gewoon een klein Frans dorp met een bijzondere naam.

Het landschap verandert. De akkers verdwijnen stilaan. Zo nu en dan hupt een kolibrie voor me uit op en over de weg. Er voor in de plaats rijd ik nu tussen bossen. Na een rustige klim van 5 % en een dito afdaling kom ik in Varennes-en-Argonne aan.

Het is nog even de vraag of het hotel vandaag gesloten is dan wel open. Bij de deur staat aangegeven, dat het hotel op maandag gesloten is. Een Nederlands stel dat inmiddels ook voor de deur staat heeft van de man in het café aan de andere kant van de weg, gehoord dat het hotel gewoon op maandag open is, maar dat het restaurant dan dicht is. Na diverse keren aanbellen en opbellen meldt de mevrouw van het hotel zich. Van de Nederlandse vrouw hoor ik dat de chambres d’hote 18 km verderop volgeboekt is. Ik ben blij dat ik die gok niet gewaagd heb. Daar in de buurt zijn weinig voorzieningen.