S

Dinsdag 17 mei 2011

La France 2011, fietsen dwars door Frankrijk van zuidwest naar noordoost. Dag 20 van Varennes-en-Argonne naar Montmédy, 64 km. Tot en met vandaag 1.424  km.

Gisterenavond was er in het ‘gesloten’ hotel een goede maaltijd voor ons georganiseerd door de leiding van het hotel. Het was gezellig met Ineke en Ron. Meer gasten dan wij drieën waren er niet.

Het hotel van Varennes heeft geen sterren maar wel een zekere ouderwetse allure. De eigenaresse van het hotel verzamelt antieke poppen. In het restaurant staat een vitrine vol van die dingen. Op mijn kamer staat ook een exemplaar.

Theo uit Gemert komt vanaf de andere kant aanfietsen. Hij volgt de route van ‘Langs oude wegen’. In Orleon of Lourdes stapt hij over op de Karpatenroute naar de Middellandse Zee om vandaar de Groene weg terug naar Nederland te nemen. Eerder ging hij al op de fiets naar Santiago en ook een keer naar Rome heen en terug. Je hebt sportieve mensen en erg sportieve types. Hij zegt tegen mij: ‘Je kent Gemert toch wel?’ Ik zeg ‘Ja, ik deed daar ooit mee aan een hardloopfestijn voor gemeenteambtenaren. Theo zegt dat hij in 1993 in de organisatie van dat gebeuren zat. Ik vergat te zeggen dat het volgend jaar in Heemskerk wordt gehouden. Maar dat zal hij wel weten.

Vanaf een afstand zie ik Martine aankomen. Ineke en Ron hadden me verteld dat ze onderweg was vanuit Dun. Ze is te herkennen aan haar signaaljack. Martine komt uit Leiderdorp en gaat naar Santiago. Ze kampeert zoveel mogelijk. In Dun ging ze naar een B&B. Ze kon daar haar was laten doen. Ze wil haar tent vanavond opzetten bij een boer. Ze gaat namelijk een gebied zonder voorzieningen tegemoet.

Hier waar ik vandaag fiets zijn verschillende begraafplaatsen van oorlogsslachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog. In Argonne sneuvelden in zes weken 16.000 soldaten. Ik kan me niet voorstellen dat zoiets zinvol geweld was.

In Dun-sur-Meuse neem ik een middagbreak in een eenvoudig café waarin alleen plaatselijke mannen komen. Eén man staat buiten op het terras tussen het lokaal en de Maas te roken. Het is hier absoluut verboden te roken. Op een sticker tegen roken op de deur staat een gasmasker getekend.

Voorbij Dun gaat de route over rustige wegen langs en door mooie dorpjes, langs kleinschalige akkers en door jonggroene bossen. In Murvaux en omgeving heeft de mobiele telefoon geen bereik.

De route in het boekje gaat om de stad Montmédy heen. Ik moet even zoeken om de goede weg voor fietsers naar de stad te vinden. Ik kom halverwege de puist naar de citadel terecht en mag nog even omlaag rijden. Hier was ik vorig jaar zomer ook. Veel dingen komen me bekend voor. Ik kampeerde toen boven bij de Citadel. Montmédy centrum is geen mooie stad ondanks de mooie verhaaltjes in het boekje. Er zijn twee hoofdstraten beide met eenrichtingsverkeer en twee niet spannende pleinen. Het mooie zit in het gezicht daar naar boven naar de citadel en die kerk erbij. ’s Avonds als ik ga eten zie ik een minivliegtuigje, een brommertje met vleugels, in de lucht.

Morgen staan België en de Ardennen op het programma. Ik ben benieuwd. Er worden draconische verhalen over verteld door de collega-fietsers die onderweg zijn naar het zuiden.

Ik slaap in Hotel Le Mady aan het Place Raymond Poincare.  Rond half negen staat er een Morasnackwagen vlak bij de CA-bank aan het plein. Deze soort Rabobank staat naast het hotel. Ze verkopen hier zelfs Nederlandse loempia’s en frikandellen. Gelukkig heb ik al gegeten als ik de rijdende eettent zie.