S

Donderdag 19 mei 2011

La France 2011, fietsen dwars door Frankrijk van zuidwest naar noordoost. Dag 22 van Léglise (B) naar Cherain (B), 70 km. Tot en met vandaag 1.550 km

Om half acht haal ik warm brood bij de bakker op de hoek. Vandaag geen stokbroden in de bakkerswinkel maar brood dat in sneetjes wordt gemaakt met een broodsnijmachine, zoals je die ook in Nederland ziet.

Bordje en bestek leen ik van het zomerhuisje en een rondje Franse kaas heb ik nog in mijn tas. Koffie kan ik zetten met het aanwezig koffiezetapparaat. Dat doe ik ook. Na de afwas worden de tassen weer aan mijn fiets gehangen. Daar gaat hij weer. Die hij ben ik.

Ik merk dat ik in Zuid-Frankrijk meer ervaring heb opgedaan met het fietsen tegen hellingen op. Al met al gaat er meer tijd in je kilometers zitten, ondanks dat je neerwaarts soms als een speer gaat.

Net als in Frankrijk zeg ik de mensen aan de kant van de weg netjes goedemorgen (in het Frans). In Frankrijk kreeg je bijna altijd spontaan ‘bonjour’ terug. Hier zijn de mensen wat stuurser. Soms zeggen ze niks terug en soms moeten ze eerst even nadenken voordat ze ook goedemorgen terugzeggen.

Het landschap bestaat vandaag vooral uit kleinschalige landbouwbedrijven, boerendorpjes en niet al te grote bossen, hier en daar met kabbelende riviertjes. Ook kom ik een kerstbomenkwekerij tegen, of iets wat erop lijkt.

Daar waar in Frankrijk de mensen de honden doorgaans achter gaas hadden, liggen ze hier aan kettingen of touwen. Ze rennen een stuk naar voren totdat de ketting het niet verder toelaat. Ze zien er dikwijls nogal vals uit. De dorpjes ogen vandaag minder armoedig dan doorgaans in Frankrijk op het platteland en gisteren zuidelijker in Wallonië. Ook worden er hier en daar nog nieuwe huizen gebouwd.

Bastogne (Bastenaken in het Nederlands) ken ik vooral van de koeken en van de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik. In Bastogne staat een Amerikaanse tank in het centrum van de stad opgesteld ter herinnering aan het Ardennenoffensief van december 1944. De stad werd toen grotendeels verwoest.

Ten noorden van Bastogne kom ik langs een bedrijf dat split maakt van grote brokken steen. Dat is dat grind met die scherpe kantjes. Het is hier wat stoffig.

Vandaag kom ik weer twee Santiago-gangers op de fiets tegen, deze keer twee dames. De ene komt uit Gilze de andere uit Twente. Ze hebben elkaar leren kennen via de Zoekertjes van santiago.nl. De dame uit Gilze is verder dan die uit Twente. Dit komt met name omdat ze onenigheid hebben over de te volgen route. Ik kan ze uit de brand helpen wat betreft de route. Ik bemoei me verder niet met hun onderling gekibbel.

Het gebied voor Cherain voert langs de Ourthe. Op veel stukken ziet het er mooi uit, dan is er weer een camping met sleurhutten die de oevers van het riviertje ontsiert. Twee kilometer voor Cherain gaat het regenen. Hotel Les Écoliers, een voormalige school en gemeentehuis, wordt gerund door een Nederlander, die afkomstig is van de Utrechtse Heuvelrug. Eerder had hij een hotel in Frankrijk.