S

Maandag 28 november 2011

Grote Rivierenpad, LAW 6, van Hoek van Holland naar Kleef. Etappe 14, wandelen van Oosterhout (Gld) naar Wyler (D)19 km. Tot en met vandaag 296 km.

Zij staarde in de Waal. Mooi hè? Toen leunde ze haar bovenlijf uit het raampje en keek naar Nijmegen, dat daar lag op de heuvels aan de rivier, zoo on-Hollandsch, zwak romantisch, huizen boven huizen en boomen boven boomen, en zong tegen de wind en ’t  gerammel van den trein over de brug. [Nescio]. Deze tekst staat op de brugleuning bij het fiets/voetgangersgedeelte van de spoorbrug over de Waal.

Het was nog een beetje fris toen ik vanmorgen van start ging in Oosterhout. Rond 9.00 uur vroor het hier nog aan de grond. Voordat de route weer naar de Waaldijk gaat, mag ik van de samenstellers van het boekje een wandelingetje maken door het bos rond Huis Oosterhout. Verderop bij de Waal wordt een nieuwe brug, de Oversteek gemaakt. Die moet een extra verbinding gaan vormen van Nijmegen ten zuiden van de Waal met de over zo’n jaar of tien te maken grote Nijmeegse woonwijk bij Lent, de Citadel. De naam De Oversteek/The Crossing verwijst naar de oversteek van Amerikaanse militairen op 20 september 1944. Die luidde de bevrijding van de stad in.

Een oud gedeelte van de binnenstad krijg ik op deze maandagmorgen te zien, het gebied rond het oude stadhuis en de Grote Markt. Via trapjes gaat mijn wandeling door de Keumegas (gas is steeg) weer naar de Waalkade. Bij Holland Casino, een lelijk modern gebouw in deze prachtige stad, ga ik weer omhoog naar de Valkhofheuvel. Eens stond hier een burcht uit 1155. De in geldnood verkerende provincie Gelderland verkocht de burcht in 1796 aan voor 90.400 gulden. De St. Nicolaaskapel uit omstreeks 1000 staat nog wel op de Valkhofheuvel. Vlak hierbij staan de tentjes van de Occupybeweging.

Bij Ubbergen en verderop tussen de kernen van Beek en Berg en Dal door, loop ik dan weer eens hoog en dan weer een wat lager. Het landschap lijkt absoluut niet op dat van het westen van het land. In het gebied van de Wylerberg raak ik de aangegeven route kwijt. Omdat ik min of meer naar het oosten loopt, ga ik ervan uit dat ik vanzelf wel weer ergens de wit-rode paaltjes zal zien. Een stukje voor de Duivelsberg blijkt dat inderdaad het geval. Het café-restaurant daar is op maandag gesloten. Als ik inmiddels de Duitse grens over ben is het niet ver meer naar Wyler. Na de Tweede Wereldoorlog is dit gebeid een tijdje Nederlands geweest. Van een ouder Duits stel hoor ik dat het gebied rond de Duivelsberg ook Duits was, maar dat kwam in handen van Staatsbosbeheer en is nooit teruggegeven aan de Duitsers. In de bus van Wyler naar Nijmegen kan je de ov-chipkaart gebruiken maar je kan ook een Duits buskaartje kopen.

Het was vandaag prima weer, veel zon en een blauwe hemel. Ook kwam ik diverse andere wandelaars tegen en dit leidde tot leuke gesprekken.

De route: Oosterhout (Gld), het bos van Huis Oosterhout, Lent, Nijmegen centrum, Ubbergen, Berg en Dal, Beek, Wylerberg, Wyler (D).