Maandag, 10 september 2012.
In het centrum van Cothen vallen vooral de okerkleurige molen Oog in ’t Zeil, de kerk aan de erg stille brink en café ’t Molentje op. Over smalle paadjes gaan we op pad naar het vijf kilometer verderop gelegen stadje Wijk bij Duurstede.
Bijna op het terras van een café-restaurant in deze stad staat een stukje van de voormalige stadspoort met de naam Veldpoort. Op de rijbaan is met behulp van een afwijkende klinkersoort aangegeven waar de andere zijkant van deze poort ooit stond. De kerk van Wijk bij Duurstede is kort en heeft geen toren. Als we de winkelstraat door een smalle steeg verlaten komen we op een straat met de naam Mazijk, een vreemde naam.
In een parkje ligt kasteel Duurstede. Het begint hier een beetje te regenen maar het zet niet door. Met een pontveer steken we de Lek over. De man die ons de kaartjes verkoopt heeft een beetje witte verf onder zijn nagels. Leo vraagt of hij aan het verven is. De man vertelt dat hij in het verleden naast zijn werk per jaar wel zo’n zes á zeven schilderklussen per jaar had. Hij hoefde op het pont geen visitekaartjes af te geven. Aan zijn nagels was te zien dat hij schilderde.
Niet veel verder steken we weer een water over. Nu het Amsterdam-Rijnkanaal. Een grote tankduwboot vaart onder de brug door. Nu lopen we op niet echt spannende wegen. Hier komen weinig toeristen. Zo nu en dat slaat een hond aan of gaan tamme ganzen tegen ons tekeer. Bankjes om even op te zitten zijn hier ook niet. Daarom gebruiken we onze lunch op een betonnen plaat bij een waterpompstationnetje.
Vlak voor Buren gaan we over de Aalsdijk. Hier staat op iedere 200 meter een bank voor wandelaars. Buren heeft banden met het huis van Oranje. Er staat voor de kerk een beeld van Anna van Buren met haar man Willem van Oranje en twee kinderen. Het voormalige weeshuis was gesticht door de dochter van Anna van Buren en de Vader des Vaderlands. Nu is hier een museum van de Militaire Politie.
We wandelen in de Betuwe. We zien veel boomgaarden met appel-, peren- of kersenbomen. De korte bomen worden geleid via kabels, die gespannen zijn tussen betonnen palen. Hier en daar worden appels geplukt. In Buurmalsen zijn in de jaren 80 van de vorige eeuw in de dorpskerk muurschilderingen ontdekt. Deze waren tijdens de beeldenstorm als ongewenste graffiti onder witkalk verdwenen.
Geldermalsen in het eindpunt van deze etappe. Het is een grotere plaats met veel groen maar is niet bruisend. Een soort Bloemendaal? Buitenlandse arbeiders leggen hier op grote schaal glasvezelkabels aan.
Jacobswegen in Nederland, wandelen van Haarlem naar Roermond. Vandaag de vijfde etappe van Cothen (provincie Utrecht) naar Geldermalsen (provincie Gelderland) met Leo H, 23 km. Tot en met vandaag 131 km.
Helemaal waar!
Maar het voormalig weeshuis in Buren is ook prachtig!
Beste Jopie,
Bij jou in het dorp staat ook zo’n mooie molen. Helaas heeft hij niet zo’n markante kleur. Groet, Dick
Die okerkleurige molen “Oog in “tZeil”
is prachtig!!!