Amsterdam. Wandelen in de binnenstad
Zondag 28 oktober 2012.
Volgend weekend organiseert Dagblad De Telegraaf een wandeling vanaf het Centraal Station naar Station Muiderpoort. De beschrijving van deze wandeltocht is als NS-wandeltocht te downloaden vanaf internet. Als niet-lezers van de krant van wakker Nederland lopen wij vandaag deze route.
De 9 Straatjes is een verzamelnaam van de negen schilderachtige winkelstraatjes in de, op de Unesco Werelderfgoed geplaatste, Amsterdamse grachtengordel, tussen Raadhuisstraat en Leidsestraat. Het buurtje met haar monumentale winkelpandjes heeft niet alleen de uitstraling maar ook de gezelligheid van het verleden behouden. Aanvankelijk , in de 17e eeuw was het een leerbewerkerswijk.
We gaan over en langs bekende plekken, zoals het Thorbeckeplein, het Rembrandtplein, de Stopera en het Waterlooplein en de Hermitage. De ‘Dokwerker’ staat stoer op het Jonas Daniël Meijerplein. In het Wertheimpark ligt het monument met de gebroken spiegels van Jan Wolkers. De Hollandsche Schouwburg is verbonden met de deportatie van Joden in de Tweede Wereldoorlog. Hier in de buurt zijn ook Artis en de Hortus Botanicus. De Henri Polaklaan is een verrassend mooie rustige laan. Aan het eind ligt een ingang van de Amsterdamse dierentuin.
Bij het Tropenmuseum staat bij een zijingang een beeld van een blinde Afrikaan die wordt begeleid door een landgenoot. Op de hoek van de Linnaeusstraat staat in grote letters I AMSTERDAM. De letters zijn zo groot dat een slechtziende het ook goed kan zien. Via de Wijtenbachstraat gaan we naar Station Muiderpoort, een station dat eigenlijk bestaat uit twee stations heel dicht bij elkaar.
Hartelkanaal [R-19]
S
Vrijdag 26 oktober 2012.
‘Wat kost een brood?’ Niet zo lang geleden zond de VPRO op de tv een aflevering uit van het programma ‘De rekenkamer’ met deze titel. Bert, Leo en ik wandelen door Schipluiden op het tegelpad langs de Vlaardingervaart. Aan de overkant is de bakkerswinkel van Theo Hoek. Ja zonder s. De etalage is getooid met herfstattributen. Twee grote rode paddenstoelen met witte stippen zijn tegen het raam geplakt. Als de winkel zo mooi versierd is mag een brood ook wat meer kosten dan in de supermarkt.
Voorbij het dorp komen we via een simpel trapje op de brug waar in vroeger tijden de tram over reed. Aan de andere kant van de brug gaan we over een nog eenvoudiger trapje weer naar beneden om via een graspad langs de vaart onze weg te vervolgen. Het gras is nog behoorlijk nat op deze herfstmorgen. Na tweeënhalve kilometer, een stukje voor de Vlaardingse Schouw, heeft een boerin een tafeltje neer gezet met koffie- en theespullen. Geld kan worden gestopt in een trommeltje en is bestemd voor een goed doel in Afrika.
Maasland doen we niet aan. We gaan er alleen langs bij de Oude Veiling. We gaan wel dwars door het centrum van Maassluis, een historische visserij- en sleepvaartstad. Als we het pont over de Nieuwe Waterweg over zijn komen we in Rozenburg. Eerst lopen we nog langs een rustig woonwijkje en een kinderboerderij om daarna uit te komen bij het Calandkanaal met zicht op de opslagtanks van Vopak. Dicht op elkaar gaan we over drie bruggen, de Calandbrug, de Harmsenbrug over het Hartelkanaal en de Brielse Brug.
Zwartewaal en Heenvliet zijn leuke dorpjes. Je bent niet ver van Rotterdam verwijderd maar dat realiseer je niet als je door het centrum van zo’n dorpje loopt. In Heenvliet staat onze auto. Vanmorgen gingen we vanuit die plaats met achtereenvolgens bus, trein, metro en minibus naar de start in Schipluiden.
Vandaag liepen Bert, Leo H en ik een etappe van het Grote Rivierenpad, deels via de noord-variant en deels via de hoofdroute, 23 km.
De piramide van Austerlitz [AA-3]
Dinsdag 23 oktober 2012.
Eerst een bakkie in theater-hotel-café-restaurant Figi aan het Rond in Zeist. We krijgen onze koffie met een glas water en een speculaasje geserveerd door een beeldschone zwarte serveerster in dit chique restaurant tegenover het fraaie gemeentehuis met luiken rond de ramen. We komen langs Slot Zeist als we onderweg zijn naar het Zeisterbosch.
De herfstkleuren zijn vandaag op zijn mooist. Bij het minste zuchtje wind fladderen er boombladeren naar beneden. We komen paddenstoelen tegen van allerlei soort en kleur.
In Oud London rusten we even uit. Een stukje verderop is het KNVB-centrum. In de tuin staan beelden van voetballers in actie. Ze hebben hier overheerlijke appelgebak. De Baggelweg, in de eerste helft van de 20e eeuw geplaveid met veldkeien, is een prehistorische weg die in vroeger tijden de Oude Woudenbergsezandweg heette.
De route loopt langs de Piramide van Austerlitz. In 1804 is de piramide gemaakt door Franse en Bataafse soldaten. In de die periode waren er 18.000 soldaten hier in de bossen in een kampement gelegerd. Ze oefenden voor een eventuele invasie van Engeland. De Bataafse Republiek, zoals Nederlands toen heette, was een trouwe vazal van Frankrijk. De Franse tijd (1795-1813) met Napoleon bracht Nederland het burgerlijke wetboek de burgerlijke stand, het kadaster, het metrieke stelsel en nog veel meer. Niet ver van de piramide is een ouderwetse speeltuin met alles d’r op en d’r aan.
Als we de snelweg van Utrecht naar Arnhem zijn gepasseerd zijn we bij de Maarnsche Berg. Het landgoed dat we passeren heet Stameren. Ten oosten van de bebouwing van Doorn komen we langs een marinierskazerne en een militair nazorgcentrum. Pannenkoekenrestaurant De Wensput oogt gesloten, maar is open. Hier nemen we nog een glaasje fris op één van de laatste betrekkelijk warme en zonnige herfstdagen van 2012. Bij een school en een kerk in Doorn staat onze auto op het parkeerterrein.
Vandaag wandelden Joke en ik etappe 3 (van Zeist naar Doorn, 22 km) van de onlangs door Op pad opnieuw uitgebrachte oude ANWB-wandelroute van Amsterdam naar Arnhem.
Wandelroute Amsterdam-Arnhem
Zondag 21 oktober 2012.
Binnenkort in dit theater. De oudste ANWB-wandelroute is door ‘Op Pad’ opnieuw in kaart gebracht en dit jaar op internet gepubliceerd. Het voorwoord van het boekje uit 1914 begint als volgt:
‘Wandelen. Is dit reactie? …… In het moderne jaar 1914 verschijnt een handboekje, waarin de beschrijving voorkomt van een weg, welke moet worden bewandeld! En we slaan met een hyper-nerveus gebaar van allermodernste verbazing, de handen boven ons hoofd samen, en richten de oogen met een languisanten blik naar onze voeten, – wàt! Wordt er nog gewandeld in deze wereld, en waagt men het in de twintigste eeuw, onze aandacht te vragen voor zoo iets barbaarsch als het zich voortbewegen per voet?’
Verderop in dit boekje:
‘Schoeisel. Dit moet goed ingeloopen zijn, van stevige zolen voorzien, goed sluitend om de wreef, doch van voren breed, zoodat de tenen ruimte hebben. Hiervan hangt zeer veel af; de kleinste verwonding aan den voet door drukken of schuren van het schoeisel, is in staat de gehele voetreis te bederven. Veel voetreizigers zijn gewoon de voeten ’s morgens en ’s avonds met brandewijn of ander alcohol te wasschen’.
De 150 kilometer onder andere door het Gooi, over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe is ook beschikbaar op GPS. Ik zie er naar uit om ook deze tocht dwars door de Nederland op te pakken.
Tanthofkade [R-18]
S
Vrijdag 19 oktober 2012.
Vanaf Station Rotterdam-Noord voert mijn route langs statige herenhuizen aan de Straatweg naar de Bergsche Achterplas. Als ik richting Overschie wandel is Rotterdam Airport niet ver weg, kleine en wat grotere vliegtuigen zie je hier hoogte maken. Voordat ik de A13 onderdoor ga loop ik nog een tijdje langs de Rotterdamse Schie.
Hangjongeren (en hangouderen) hoeven hier nooit nat te regenen, want er is een hangplek onder de snelweg. De blauwe banken daar zijn wat ondergekladderd maar zien er al met al netjes uit. Mijn bakkie koffie wordt iets verder op een bankje aan de Kleinpolderkade genuttigd. Het is inmiddels zonnig. In de Rotterdamse deelgemeente Overschie vallen met name de Grote Kerk uit 1901 op en de Hoge Brug. In september 2012 werd de 350e verjaardag van deze brug gevierd.
Voorbij Overschie loop ik langs de randen van Schiedam (Spaanse Polder, ’s Graveland en Kerkbuurt). Het is herfstvakantie. Jongens van de basisschoolleeftijd zitten te vissen bij het begin van de Groeneweg. Ze klagen dat de vissen vandaag niet willen bijten. Op het Octave de Conickpad liggen mijn voetstappen van een eerdere wandeling (vorig jaar of eervorig jaar). Bij een boerderij staat een bordje Natuurcamping De Grutto 700 meter vanaf het fietspad. Dat moet wel een heel rustig plekje zijn. Vandaag zijn veel lieveheerbeestjes in de lucht. Ze gaan in mijn haren en nek zitten.
Ik kom op een bochtig graspad tussen twee sloten. Je komt geen kip tegen, ook geen hond overigens. Helemaal aan het begin stond een bordje ‘verboden voor honden’. Hier en daar zitten ganzen; ook vliegt een koppel van die zwemvogels rondjes over de weilanden.
Vlak voor Delft gaat het graspad over in een schelpenpad. Het kruist dan een fietspad. Op de kruising staan twee fraaie banken met tafel. Hier eet ik om half twee nog twee boterhammen. Er zit ook nog koffie in m’n thermos. Diverse fietsers wensen me ‘smakelijk eten’.
In de buurt van waar de snelweg A4 bij Delft ophoudt zijn netten over de wegen gespannen onder de hoogspanningsdraden. Waarom, dat weet ik niet. Op de golfbaan ‘Delfland’ wordt genetwerkt. Inmiddels wordt het steeds beter weer. Het lijkt wel zomer. Vanmorgen vroeg regende het nog. In Schipluiden eindigt m’n wandeling.
Vandaag liep ik een etappe van het Grote Rivierenpad, variant Rottemeren (langs de noordkant van Groot-Rotterdam). Van Rotterdam-Noord naar Schipluiden, 21 km. Op 15 juni 2012 liep ik met Leo H de vorige etappe.
Koekoekendijk [J-22]
Maandag 8 oktober 2012.
Vanaf station Dordrecht steken we recht over richting de binnenstad. Vanaf de Lange IJzeren Brug hebben we een mooi uitzicht over de haven met niet al te grote oude binnenschepen en de toren van de Grote of Onze Lieve Vrouwenkerk. Er staat geen spits op deze toren, maar aan vier kanten zijn er uurwerken opgezet. Langs de Nieuwe Haven staan veel panden uit de 17e eeuw. Het zijn voormalige pakhuizen of woningen van notabelen uit de Gouden Eeuw.
Groothoofd biedt uitzicht op drie rivieren, de Oude Maas, de Merwede en de Noord. De Groothoofdspoort is een nog bestaande stadspoort, De kern van de poort stamt uit de 14e en 15e eeuw. De toren is er in 1618 opgezet. Boven de ingang van de poort zie je de Maegd van Dordrecht.
In Dordrecht staat een beeld van twee broers die in Dordrecht werden geboren, Johan en Cornelis de Witt, ze werden op de zelfde dag vermoord in Den Haag. We komen door de Hof, ooit onderdeel uitmakend van een groot kloostercomplex waar in 1572 de Eerste Vrije Statenvergadering werd gehouden.
Voorbij de Wieldrechtse Zeedijk – ja daar heb je weer een Zeedijk – wandelen we op een hooggelegen fietspad en komen aan de rand van natuurgebied de Elzen, dit is een deel van de Biesbosch. Op het fietspad Langs den Engel komt er een dame op een racefiets ons tegemoet. Het lijkt wel of ze ons wilt aanrijden. Het laatste moment knijpt ze in de remmen. Ze vertelt in het Engels dat het belachelijk is dat we aan de linkerkant van het fietspad lopen. Ooit zou ze in Nederland bijna zijn aangereden omdat ze voetgangers die links liepen met bocht moest passeren. Als ze steeds onvriendelijker wordt wensen we haar goede dag.
De Moerdijkbrug is ongeveer een kilometer lang. Eigenlijk zijn het drie bruggen. Wij lopen op een fietspad aan de zijkant van de autobrug. Je voelt het wegdek wiebelen tijdens het wandelen, zeker als je even stil staat. Verder is er nog een gewone spoorbrug en een HSL-brug. Het oude dorp Moerdijk is maar klein. Bij een complex woningen voor ouderen staat een beeldje van een wandelaar met een knapzak. Onze route loopt verder langs de rand van de nieuwbouw en industriecomplexen.
Het laatste stuk naar Zevenbergen gaat over de Koekoekendijk, een weg de langs de Roode Vaart ligt. Hier is geen voet- of fietspad langs. Het is een weg met veel bochten. Wandelen hier is constant opletten. Op een boom is een wit kruis geschroefd met de tekst ‘Ronald 15 november 1972-17 november 2005’. Een fietser of wandelaar, of een automobilist die tegen een boom reed? We denken het laatste. Enkele bomen hebben hier aardig wat stukken bast verloren.
Zevenbergen doet gezellig aan, een echt Brabants dorp met een leuk plein en veel horeca. Hier stappen we weer op de trein.
Jacobswegen in NL. Vandaag wandelen zwager Leo en ik de derde etappe van het traject van Schipluiden naar Kapelen, 30 km. Tot en met vandaag 82 km. Op 11 juli 2012 liep ik met Piet de tweede etappe van dit stuk. Zie J-12.