Dinsdag 14 juli 2015.

Het is 14 juli en daarmee een soort zondag in Frankrijk. We eten de door ons bij de bakker gekochte chocoladebroodjes op aan de bar in het café-restaurant in Le Chesne, waar we  gisterenavond ons avondmaal gebruikten.

Op een weggetje staat een koe op het wegdek. Een Fransman maant het weinige verkeer dat hier langs komt langzaam te rijden en probeert in dezelfde tijd telefonisch de eigenaar van de witte koe te vinden.

Een stuk rijden we eerst over het jaagpad langs het Canal des Ardennes. Op een bospad verderop worden Bert en ik gestoken door agressieve dazen. In Grandpré doen we onze boodschappen en eten onze broodjes op een bankje midden in het dorp.

We zien de prominenten uit het dorp (de burgemeester, leden van het gemeentebestuur, hoofden van de plaatselijke politie en leden van de vrijwillige brandweer) zich verzamelen bij het monument van de gevallenen uit de Grote Oorlog. Een mevrouw heeft een muziekafspeelapparaat meegenomen, zet die op de grond en drukt op een knop. Het Franse volkslied schalt over het pleintje. Iedereen staat stram in de houding. Bert en ik zien het aan en houden ons samen met de Franse notabelen plus enkele aanwezige gewone burgers aan de vijf minuten stilte.

Als we in het café nog een kopje koffie nemen zien we de militaire parade in Parijs zich voltrekken op het grootbeeld tv-scherm. De cafébezoekers maken zich niet druk om de beelden en de begeleidende woorden van de tv-presentatrice. Niemand kijkt naar de tv.

We komen langs enorme monumentale begraafplaatsen waar Franse of Amerikaanse soldaten liggen begraven. Ook zien we sobere plekken waar Duitse graven zijn. De kruizen zijn hier kleiner en simpeler uitgevoerd.

In Dun-sur-Meuse komen we eerst een Nederlandse man tegen die op de fiets onderweg is naar Spanje. Even later spreken we een andere Nederlander die de zelfde route als wij fiets. Hij moppert dat er zo weinig campings langs de route zijn. Ook was hij vandaag weinig voorzieningen tegengekomen. Daarom had hij ook zijn rustmomenten niet genomen. Hij wil maar maximaal zo’n 75 á 80 km per dag fietsen. Dat is voor hem de limiet. Dat komt ook omdat hij bijna zijn hele leven heeft gerookt. Nu rookt hij een elektrische sigaret. Ik suggereer om dan zo nu en dan een kamer met ontbijt of een hotelletje te nemen. Dat is tegen zijn principes, zegt hij.

In Montmédy gaan we naar de camping hoog boven de stad. Hier staan aardig wat Nederlandse fietsers. Ze fietsen o.a. naar Santiago of volgen het boekje Langs Oude Wegen. We gaan voor een warme maaltijd naar de benedenstad. In het leuke Italiaans restaurantje was ik eerder tijdens andere fietstochten. Het centrum van Montmédy ziet er erg verpauperd uit.

Fietsen van Le Cesne (F) naar Montmédy (F), 107 km. Dit is dag 8 van de Groene Valleien Fietsroute.