Zondag 19 juli 2015.

Omdat het vanmorgen regent, ontbijten we in de tent. Het is droog als we de tent opbreken, maar het regent al weer snel als we eenmaal onderweg zijn. De regenkleding gaat aan.

Het dorp Abenden ziet er gezellig en knus uit. Er zijn veel vakwerkhuizen. We kunnen om half negen koffie drinken in een hotel waar Nederlandse gasten aan het ontbijt zitten. De serveerster is ook Nederlandse.

Het is de eerste uren nog behoorlijk heuvelachtig. We zijn nog in de Eifel. Verderop naar het noorden worden de heuvels steeds lager totdat we min of meer vlak rijden langs het riviertje de Roer. In Duitsland heet deze stroom de Rur, niet te verwarren met de Ruhr.

De route gaat langs de weinig indrukwekkende steden Düren, Jülich en Linnich. In Düren gaan we van de route af om boodschappen te doen en voor koffie. De weg is hier en daar afgezet. Waarschijnlijk is er een hardloopwedstrijd georganiseerd.

Bij Jülich komen we langs grote militaire gebouwen, die nu grootscheeps worden opgeknapt. Volgens de borden die bij een hek staan gaat het om opslagmagazijnen en een opleidingscentrum.

In Vlodrop zijn we in Nederland. We bestellen een puntje Limburgse Vlaai bij de koffie. Daarna gaan we door naar Roermond. Net als op de heenweg is er weer trammelant bij de NS. Nu heeft het te maken met gepland onderhoud. Rond middennacht ben ik thuis in de Bollenstreek. Bert ging die avond naar Helmond en was om rond 22 uur daar.

Het was weer een mooie fietstocht. We reden in verschillende landen, te weten: Nederland, België, Frankrijk, Luxemburg en Duitsland.

Fietsen van Heimbach (D) naar Roermond (NL), 115 km. Dit is dag 13, onze laatste dag van de Groene Valleien Route.

Zaterdag 18 juli 2015.

Als we van Müllenborn terug naar beneden fietsen naar Gerolstein ligt er een aangereden dode vos op de weg. Hij zal kort hiervoor zijn doodgereden, want hij was nog niet geplet door de wielen van auto’s die er overheen reden.

Aan de rand van de stad wippen we binnen bij bakkerij Clemens, een prima georganiseerd bedrijf waar je kan ontbijten. Ze hebben goede koffie en lekkere koeken. Het loopt hier als een trein.

Eerst volgen we nog een tijdje het stroomgebied van de Kyll om later met veel bochten en hoogteverschillen deels over asfalt- en deels over grindpaden langs de grillige randen van twee grote stuwmeren in het Nationale Park De Eifel te fietsen.

Het Jugendstilwasserkraftwerk bij Heimbach ziet er mooi uit. Het lijkt wel een kathedraal.  Heimbach  is erg toeristisch. Er zijn heel wat hotels, restaurants, enz. Maar er is ook leegstand in de horecagebouwen.

Wij eten bij ‘Zum alten Mühle’, het drukste restaurantje in de stad. Het terras staat op een pleintje of doodlopend straatje tegenover het Rathaus. We zitten hier al in de regio Keulen. Op de muur van een boekwinkel staat met grote letters ‘Kölnische Rundschau verkauf hier’.  Op de bierviltjes staat ‘Universitas Coloniae’.

Fietsen van Gerolstein (D) naar Heimbach (D), 98 km. Dit is dag 12 van de Groene Valleien Fietsroute.

Vrijdag 17 juni 2015.

Afgelopen nacht hadden we onweer en ook vanmorgen regent het nog even . We volgen vandaag een route langs het riviertje de Kyll. Veel water drinken we vandaag en we stoppen regelmatig, want het is een warme dag. Bij een stationnetje bestellen we een groot glas fris en een goulashsoep.

16 juli 2015 ’s middags en ’s avonds.

Vanuit Luxemburg Stad gaan we weer terug naar de camping in Elzingen. We hadden de tent met de bagage daar laten staan. We breken de boel op en gaan bepakt weer verder richting de Moezel. Aan de andere kant van de rivier zijn we in Duitsland. We rijden langs wijngaarden en hebben uitzichten op dorpjes en druivenhellingen aan de Luxemburgse kant.

Het is erg heet als we op de camping in Trier aankomen. Na het opzetten van de tent en het douchen, brengen we een bezoek aan de stad. We genieten van de terrassen en van de beroemde gebouwen van de stad. Het is een mooie stad.

Fietsen van Alzingen (Lux) via  Luxemburg Stad naar Trier (D), 80 km. Dit is dag 10 van de Groene Valleien Fietsroute.

Donderdag 16 juli 2015.

Er is een fietsroute van Elzingen naar Luxemburg Stad. Het grootste deel is het een vrij liggend fietspad dat een riviertje volgt. Vliegtuigen vliegen hier laag over. Het is een aanvliegroute naar de luchthaven van de hoofdstad. Niet ver voor de stad is er een omleiding gemaakt voor ons fietsers. BAM is hier bezig aan een enorm bouwwerk. De hoge toevoer-autoweg naar de stad moet worden verbreed.

Met een lift gaan we naar de hoger gelegen binnenstad. Het is nog vroeg. We zien de stad wakker worden. Dat de meeste winkels nog dicht zijn deert ons niet. We komen niet om te winkelen. Van de binnenstad krijgen we een aardig beeld. We zien het stadhuis, de kathedraal, diverse statige pleinen en het feit dat de ene straat een stuk hoger of lager ligt dan de andere.

Woensdag 15 juli 2015.

De eerste twee bakkerswinkels waar we in Montmédy langskomen zijn dicht, zoals er nog veel meer winkeltjes leeg staan weg te rotten. De derde bakkerswinkel, naast café ‘L ‘industrie’, is nog wel open. Bert houdt de deur open voor de mevrouw die haar bestelwagen vult met brood uit de  bakkerswinkel om in de omliggende dorpen te gaan bezorgen.

We zijn in België als we in Meix-devant-Virton aan de koffie gaan. In het centrum vroeg ik in een winkel of hier ergens een café is waar je koffie kan drinken. We zagen er namelijk geen. De man in deze winkel zei me 200 meter verder op deze weg te rijden en daar aan de linkerkant moet je koffie kunnen drinken. We zouden dit gebouw niet aangezien hebben voor een koffietent. Het ziet er uit als een verouderd hotel dat een verzorgingshuis voor ouderen is geworden. Maar we zijn hier welkom voor een heerlijke kop koffie. De kok verlaat de keuken even om voor onze koffie te verzorgen.

Verder hier in Wallonië vinden we geen voorzieningen meer die open zijn. Pas in Messancy, drie km voor de grens met Luxemburg, is een café met terras open. Wij kiezen ervoor om binnen te gaan zitten, omdat we genoeg zon op onze bolletjes krijgen tijdens het fietsen. Een hond loopt hier binnen constant onrustig heen en weer. Is het de luide muziek, die hier op staat, dat hem nerveus maakt? Als onze bestelde tosti’s klaar zijn, gaat de mevrouw van het café de hond uitlaten. Daarom was hij dus zo onrustig. Hij moest nodig.

Als we in het land Luxemburg fietsen, valt ons op dat de wegen hier veel beter zijn dan in Frankrijk en België en er zijn fietspaden. Ook de huizen zien er hier stukken beter uit.

Wij zetten onze tent neer op de camping in Alzingen ten zuiden van Luxemburg Stad.

Δ  Fietsen van Montmédy (F) naar Alzingen (Lux), 96 km. Dit is dag 9 van de Groene Valleien Fietsroute.

Dinsdag 14 juli 2015.

Het is 14 juli en daarmee een soort zondag in Frankrijk. We eten de door ons bij de bakker gekochte chocoladebroodjes op aan de bar in het café-restaurant in Le Chesne, waar we  gisterenavond ons avondmaal gebruikten.

Op een weggetje staat een koe op het wegdek. Een Fransman maant het weinige verkeer dat hier langs komt langzaam te rijden en probeert in dezelfde tijd telefonisch de eigenaar van de witte koe te vinden.

Een stuk rijden we eerst over het jaagpad langs het Canal des Ardennes. Op een bospad verderop worden Bert en ik gestoken door agressieve dazen. In Grandpré doen we onze boodschappen en eten onze broodjes op een bankje midden in het dorp.

We zien de prominenten uit het dorp (de burgemeester, leden van het gemeentebestuur, hoofden van de plaatselijke politie en leden van de vrijwillige brandweer) zich verzamelen bij het monument van de gevallenen uit de Grote Oorlog. Een mevrouw heeft een muziekafspeelapparaat meegenomen, zet die op de grond en drukt op een knop. Het Franse volkslied schalt over het pleintje. Iedereen staat stram in de houding. Bert en ik zien het aan en houden ons samen met de Franse notabelen plus enkele aanwezige gewone burgers aan de vijf minuten stilte.

Als we in het café nog een kopje koffie nemen zien we de militaire parade in Parijs zich voltrekken op het grootbeeld tv-scherm. De cafébezoekers maken zich niet druk om de beelden en de begeleidende woorden van de tv-presentatrice. Niemand kijkt naar de tv.

We komen langs enorme monumentale begraafplaatsen waar Franse of Amerikaanse soldaten liggen begraven. Ook zien we sobere plekken waar Duitse graven zijn. De kruizen zijn hier kleiner en simpeler uitgevoerd.

In Dun-sur-Meuse komen we eerst een Nederlandse man tegen die op de fiets onderweg is naar Spanje. Even later spreken we een andere Nederlander die de zelfde route als wij fiets. Hij moppert dat er zo weinig campings langs de route zijn. Ook was hij vandaag weinig voorzieningen tegengekomen. Daarom had hij ook zijn rustmomenten niet genomen. Hij wil maar maximaal zo’n 75 á 80 km per dag fietsen. Dat is voor hem de limiet. Dat komt ook omdat hij bijna zijn hele leven heeft gerookt. Nu rookt hij een elektrische sigaret. Ik suggereer om dan zo nu en dan een kamer met ontbijt of een hotelletje te nemen. Dat is tegen zijn principes, zegt hij.

In Montmédy gaan we naar de camping hoog boven de stad. Hier staan aardig wat Nederlandse fietsers. Ze fietsen o.a. naar Santiago of volgen het boekje Langs Oude Wegen. We gaan voor een warme maaltijd naar de benedenstad. In het leuke Italiaans restaurantje was ik eerder tijdens andere fietstochten. Het centrum van Montmédy ziet er erg verpauperd uit.

Fietsen van Le Cesne (F) naar Montmédy (F), 107 km. Dit is dag 8 van de Groene Valleien Fietsroute.

Maandag 13 juli 2015.

Het is hier het gebied van de versterkte kerken. Ieder dorp heeft er één. De streek-VVV heeft hier een route voor automobilisten uitgezet. Wij komen regelmatig de aanwijsbordjes hiervan tegen. Het is een beetje druilerig weer. Daarom drinken we aan de Grote Markt van Liart uitgebreid koffie. We zijn hier in Frankrijk maar de grens van België (Wallonië) is steeds dichtbij. Er zijn hier vooral velden met tarwe en andere graansoorten. De meeste velden zijn nog niet geoogst.

Inmiddels is het ’s middags helemaal droog geworden, al zijn er nog wat grijze wolken te zien. Het is vijf uur als we in Le Chesne aankomen bij een camping aan het Lac de Bairon. Het is hier mooi ruim opgezet en er zijn nog heel veel lege plekken. Voor het avondeten moeten we terug naar het dorp. Dat is heen en weer 10 km. We doen ons tegoed aan forel.

Fietsen van Signy-le-Petit (F) naar Le Cesne (F), 89 km. Dat is dag 7 van de Groene Valleien Fietsroute.

Zondag 12 juli 2015.

We gaan terug naar Bousis, waar gisteren in de namiddag een wielerwedstrijd werd gehouden. De kermisattracties staan nog op de pleintjes van het dorp. De bakker is wel open. Dus kopen we hier onze pains au chocolat. We zien daarna dat het café aan de andere kant van de poort naast de bakker juist open gaat. Wij zijn de eerste klanten. Al heel snel schuiven lokale bezoekers naar binnen. Sommigen geven je een hand.

Het is rustig onderweg ook in de wat grotere plaatsen, zoals Landries en Avesnes-sur-Helpe. Het is zondag dat is goed te merken. Bij een bank pinnen we nog wat flappen. In Liessies gaan we voor een daghap (plat du jour). Daar moet je ruim een uur voor uittrekken. Een lunch in Frankrijk duurt altijd lang. Je kunt in de tussentijd lekker uitrusten.

Rond 3 uur in de middag komen we door een dorp waar een rommelmarkt wordt georganiseerd. Ze noemen dat hier een brocante. Dat klinkt mooi. Juist als wij hier zijn begint het te regenen. We wandelen door de dorpsstraat langs de ‘kramen’. Je ziet dezelfde soort spullen als bij een rommelmarkt bij ons, zoals kop en schotels, borrelglazen en oude boeken. Een aantal verkopers probeert de spullen droog te houden door er plastic over te leggen of het weer in te pakken. We zetten een paar uur later onze tent op op een grote familiecamping.

Fietsen van Preux-au-Bois (F) naar Signy-le-Petit (F), 87km. Dit is dag 6 van de Groene Valleien Fietsroute.

Zaterdag 11 juli 2015.

Omdat onze camping niet aan de route ligt improviseren we een weg naar de route toe. Omdat ik een Garmin navigatieapparaat met ingeladen traject heb is dat niet echt moeilijk. Voor we bij Arras, een behoorlijk grote stad, aankomen, gaan we voor een bakkie koffie in een dorp onderweg. De uitbaatster van het café heeft een hond, zoals Frits vroeger had, geen doetje. Bert wil daar even plassen en moet daarvoor over een betegeld terrein naar een wc naast een garage. De hond gaat achter hem aan. Hij heeft het overleefd, maar vond de aanwezigheid van die hond geen prettig idee.

Arras is een prachtige ‘Vlaamse’ stad in Frankrijk. Het heeft vooral een mooi groot plein met vandaag een markt en veel drukte. Na ons bezoek aan deze stad gaan we verder de rust in van het Noord-Franse platteland. In een klein dorpje komen we zomaar langs de weg een zaak tegen waar ze fruit verkopen. We kopen wat appels. Dat is nooit verkeerd voor onderweg. Als we langs een lang kanaal fietsen is het wegdek van wisselende kwaliteit, zeg maar niet al te best.

Er gaan Mirages van de Franse Luchtmacht over. Ze vliegen in een bepaalde formatie. Het is vast een oefening voor Quartorze Juillet, de Nationale Feestdag die over een paar dagen wordt gevierd. Uit de uitlaat van het vliegtuig dat precies in het midden van de groep vliegt komen rode uitlaatgassen.

In het dorp Bousis waar we de afslag moeten nemen naar onze camping, is een wielerronde gaande. Na wat aandringen, mogen we doorfietsen als we erg rechts aanhouden en letten op de claxons van de volgauto’s.

De camping gelegen aan de rand van een bos is klein en er zijn eigenlijk bijna alleen maar vooral vaste Franse kampeerders en er is werkelijk niets te doen. Een vrouw komt uit Den Haag en is ieder jaar voor een paar maanden op deze camping. Ze heeft hier een Franse vriend. De vrouw vertelt ons wat over de ins en outs van het kampeerterrein. De beheerster komt pas in de loop van de avond terug op de camping. We moeten haar niet kunnen missen want ze is tonnetje rond.

Wij eten het onderweg om 16 uur gekochte brood met beleg als avondeten. Het lijkt wel thuis. Het is zaterdag. Als we later op de avond een rondje over de camping maken zien we dat er bij de ingang een gebouw staat. We gluren door de vuile ramen. Er staan eenvoudige tafels met eenvoudige stoelen op hun kop erop gezet. Ook is er een keuken in dit gebouw. Alles ziet eruit alsof het al jaren niet meer is gebruikt.

Fietsen van Liencourt (F) naar Preux-au-Bois (F), 115 km. Dit is dag 5 van de Groene Valleien Fietsroute.