Woensdag 20 juli 2016.

Het stadsplein van Litomenice is de moeite van een bezoek waard. Het restaurantje waar we aan de koffie gaat ziet er chique uit. In het Duitse deel van de Elberadweg kan je veelal aan twee kanten van de Elbe (veilig) fietsen. In het Tjechische deel loopt de fietsroute steeds aan één zijde van de rivier.

We fietsen via diverse dorpjes. Roudnice nad Labem is de volgende stad van deze etappe. In een stad heb je meer last van de warmte dan op de wegen over de velden en door de dorpjes. We besluiten de stad daarom maar zo vlug mogelijk weer te verlaten. Met zonnebril en helm op ga ik onder een viaduct door. Bert roept ‘Dick’.  Ik denk dat hij wil zeggen dat we links- of rechtsaf moeten gaan of dat hij iets bezienswaardig heeft gezien. Ik ga op mijn snufferd omdat er een kuil van ruim tien cm diep en een omtrek van een halve meter in het wegdek zit. Het loopt allemaal goed af. Ik kruip weer overeind en houd er alleen een blauwe plek aan over op mijn bovenbeen.

Bij Nelnik verlaten we de Elbe en gaan verder langs de Moldau. Een stuk verderop in een dorpje moeten we met een fiets/voetveer over naar de andere kant. Bij het pontje staat aangegeven dat bovenaan de trap een belletje is om aan te geven dat we over willen. Als ik op de bel heb gedrukt steekt een man zijn hoofd uit het raam van het huis ernaast. Hij roept zoiets als ‘Ik kom er aan’. Het pontje ligt aan kabels en werkt zonder motor.

Ongeveer 25 km vóór Praag gaat de weg omhoog over een pad met een slecht wegdek. Het wordt drukker, Praag nadert. Bij een groepje wielrenners vraag ik of iemand Engels spreekt. Eén van deze racefietsbezitters kan me goed uitleggen waar een camping is. Het is nog geen kilometer van deze plek. De camping ligt in de stadswijk Troja.

Fietsen van Wittenberg naar Wenen. Dag 4 van Usti nad Laden naar Praag, 106 km. Tot en met deze dag 397 km.