Van Berlijn naar Winterswijk fietsen. Dag 7. Van Holzminden naar Detmold, maandag  4 september 2017, 77 km. Tot en met vandaag 625 km.

Voordat ik na het ontbijt in het pension echt op pad ga, neem ik nog even een kijkje in de binnenstad van Holzminden. Zo ’s morgens ziet het er altijd weer anders uit dan ’s avonds. Als ik eenmaal buiten de stad ben en langs de rivier de Weser rijd, merk ik dat het nog redelijk koud is. Ik vis m’n trui uit één van de achtertassen en trek die aan. Ik kom niet ver weg van de stad langs een schuilhut voor fietsers. Hij is beklad met schimpende teksten richting vluchtelingen en pro de politieke partij AfD.

In Höxter ben ik zo’n uur onderweg. De zon kom door. Omdat er vandaag alleen maar dorpen op mijn route liggen, ga ik in deze stad uitgebreid een bakkie koffie drinken op een terras in de zon.

In de loop van de middag zit ik weer in een heuvelachtig gebied, ten zuiden van Horn. Hier kom ik voorbij de Externsteine. Dit zijn omhoogstekende rotsen zo maar in het niks. Je kan een kaartje kopen en daarna via een ijzeren trap omhoog lopen. Over een brug kan je zelfs van de ene rots naar de andere lopen. Ik hoef niet zonodig.

Om 14.00 uur gebruik ik op het zonnige terras een warme lunch bij een min of meer deftige zaak, Waldhotel Bärenstein. Aan de zuidkant van Detmold ligt de jeugdherberg op een behoorlijk hoog gedeelte van deze plaats. Ik kies ervoor om me in te schrijven voor de warme avondhap hier. Het blijkt zeer eenvoudige kost te zijn: aardappelsalade met onooglijke worstjes en schijfjes wortel. Daarbij mag je een schaaltje met groene sla en plakjes tomaten vullen. Er staan drie bakjes met sausen. Hieruit kan je een keuze maken om over de sla te gieten.

Na deze eenvoudige maar voedzame maaltijd ga ik nog even de binnenstad bezoeken. Ik kies er nu voor om met de fiets heen en weer te gaan. Detmold is een mooie stad.