Dinsdag 31 januari 2017

Lith is een Brabants dorpje dat ’s morgens met het openbaar vervoer niet makkelijk te bereiken is. Daarom zijn we vandaag met de auto naar dit dorp aan de Maas gegaan. Vanaf de Markt is het een stukje van niks naar de Lithsedijk. Hier is het Lithse bakkertje gevestigd. Alle dinsdagen is dit zaakje, met stoeltjes en tafeltjes binnen en een terras onderaan de dijk, gesloten. Dus ook vandaag. Het kan ons niet deren. Wij hebben eten en drinken bij ons en de zon schijnt.

De Lithse Ham is een grote recreatieplas, ontstaan door winning van zand en grind. Voor een deel is het voor ons aan het gezicht onttrokken door zomerhuisjes op een groot campingcomplex. We lopen vandaag veel op de dijk. Twee dorpjes Maren en Kessel, samen ook wel Maren-Kessel genoemd, passeren we. Tussen deze dorpjes en Het Wild wandelen we met kluiten aan onze schoenen over zand- en kleipaden in de uiterwaarden van de Maas. Aan de overkant van de Maas ligt Alem. Dat was ooit een Brabants dorp, het ligt nu in Gelderland.

In Oud Empel, in carnavalstijd ’t Slotgat genoemd, is het plaatselijk café-restaurant open. Hiervan maken we graag gebruik. Hierna gaan we weer een stuk over paadjes in de uiterwaarden. Op een zeker moment kunnen we alleen nog verder als we een rivierarm oversteken door van grote kei op grote kei over te stappen. Een beetje eng maar daarom ook erg leuk. We gaan onder het viaduct door van de trein naar Den Bosch. Een kilometer verder zijn we bij een truckerscafé aan het officiële eindpunt van deze etappe. Vanaf dit punt lopen we nog zes kilometer naar de gouden draak bij Station ’s Hertogenbosch.

De trein brengt ons in Oss. Een paar minuten later vertrekt de bus naar Lith. Als we nog maar even in deze bus zitten komen we langs het Titus Brantsma Lyceum. Hier staat nicht Marja voor de klas.

Leo en ik wandelden in de periode oktober 2015 tot en met januari 2017 het Maaspad in etappes van Maastricht naar Den Bosch. Eerder wandelen al een deel van het Maaspad van de hoofdstad van Noord-Brabant naar de Moerdijkbrug. Het laatste deel over de Zuid-Hollandse eilanden hebben we nog niet gedaan.

Wandelen van Lith naar Den Bosch, 26 km met zwager Leo en zus Margo.

Dinsdag 24 januari 2016

Het is ongeveer 17.00 uur als onze trein Station Schiphol Airport binnenrijdt. De conducteur meldt dat reizigers in de richting Leiden verzocht worden om om te rijden via Sloterdijk en Haarlem. Er is een draadbreuk in de buurt van Hoofddorp. Er rijden daarom vanaf Schiphol geen treinen naar Nieuw-Vennep, Sassenheim en Leiden. Als we de roltrappen opgaan naar Schiphol Plaza besluiten we de bus te nemen naar Sassenheim. Een uur later dan gepland zijn we thuis. Vanmorgen misten we al de aansluiting op Schiphol omdat de Sprinter in Sassenheim vijf minuten vertraging had. Is dat allemaal erg? Nou nee. Als je met de auto gaat kan je ook in files terecht komen.

We wandelden vandaag zo’n 23 km van Ravenstein naar Lith. Deels gaat de route door Noord-Brabant en deels door Gelderland. Voorbij Ravenstein kwamen we door de dorpen Demen, Dieden en Megen. Ik had er nog nooit van gehoord. Hier ligt aan de andere kant van de Maas een kleine oude stad, Batenburg. De stad is ’s zomers per pont bereikbaar. Door de mist konden wij er vanaf de Brabantse kant niets van zien. Langs de dijkwegen staan flinke karakteristieke Canadese populieren.

Toen we door Maasbommel liepen waren we in Gelderland. We liepen over rustige dijkwegen naar de pont die ons overzette naar Lith. Een stukje voor het pont zagen we door de mist vaag de stuw van Lith. De gewone lijnbus naar Oss zou pas over ruim een uur komen. Over 20 minuten moest er wel een buurtbus komen. Meer dan tien minuten voordat de buurtbuurt bij onze halte moest zijn, stopte er een buurtbus aan de overkant. De chauffeur wenkte ons en zei dat de buurtbus pas over meer dan tien minuten bij onze halte zou komen. We konden alvast bij hem instappen, dan hoefden we niet in de kou te staan. We reden met hem mee naar zijn eindpunt en gingen vandaar weer terug naar Lith en verder naar Oss, waar we de trein naar Den Bosch namen.

Wandelen met zwager Leo van Ravenstein naar Lith, 23 km. Dit is een etappe van het Maaspad.

Maandag 16 januari 2017

Heb jij wel eens koffie gedronken bij de slager? Wij zitten vanmorgen om 8.15 uur aan de koffie bij de Keurslager in Cuijk. Bakker Bart, de winkel hiernaast, is nog niet open. Het begint licht te worden, het is mistig en hier en daar ook een beetje glad. Er is zonnig weer voorspeld en wij wandelen richting Katwijk aan de Maas.

Tussen het fietspad en de rivier staan hier en daar kazenmatten uit de Tweede Wereldoorlog, te vergelijken met de bunkers bij ons in de duinen. Bij het dorp Katwijk is in mei 1940 gevochten met de Duitsers vanaf de overkant van de Maas. Op deze plek staat een monument voor een al jaren leegstaande boerderij. In het dorp bezoeken we de Mariagrot achter de Martinuskerk. In onze provincie hebben we iets dergelijks in Noordeinde.

We wandelen door een natuurgebied dat is ontstaan door zandafgravingen. Het zand werd gebruikt in de beton- en metselindustrie. Onderweg spreken we met een man die hier met zijn hondje loopt. Hij vertelt ons dat hij vanmorgen nog in Amsterdam was en dat het dáár erg zonnig is. Hij gaat kijken bij de werkzaamheden van een aan te leggen tijdelijke dam bij de vernielde sluis van Grave. op een kruising gaat hij rechtsaf en hier wij gaan linksaf.

Grave is een aardig stadje. Daarna komen we in een stil gebied, het natuurgebied Keent. Hier zien we op de velden heel veel ganzen. Ook wandelen we een stuk op met een roofvogel die op een paal zit. Als we weer min of meer bij hem in de buurt zijn, vliegt hij een stuk verder om daar op een andere paal te gaan zitten. Dat gaat een tijd door totdat de vogel geen zin meer heeft in het spelletje en een keer de andere kant opvliegt.

Ravenstein is het eindpunt voor vandaag. Hier stappen we rond 16.00 uur op de trein.

Wandelen met zwager Leo van Cuijk naar Ravenstein, 30 km. Het is een etappe van het Maaspad.

Donderdag 5 januari 2017

Om een uur of negen zijn we Boxmeer al weer uit. Een man loopt met een fiets aan de hand en met twee honden. Hij vertelt ons dat hij op de winterdijk op zijn plaat is gevallen. In Boxmeer kwamen we er al achter dat het hier en daar vandaag spekglad is.

Het is zonnig als we door het dorp Beugen wandelen. Een kunstenares heeft een minimuseum in een voormalige voedersilo die bekleed is met wilgentenen. Waarschijnlijk omdat we nu in de kersttijd zitten zien we in de vitrines achter glas onder meer teenslippers voorzien van een rode bekleding gemaakt van breiwol. Dit geldt ook voor een kroonluchter. Aan het eind van het dorp staat een beeld van een varken. Dit herinnert aan de tijd dat hier veel varkensboeren waren. Nu is er geen één meer.

We wandelen over een natuurpad dat vroeger een spoorbaan was. Hier reed de trein van Boxtel (NL) naar Wesel (D). In 1972 zagen ze hier de laatste goederentrein. In een dorpje verderop vertelt een oudere man ons dat later, tijdens de karnaval als ludieke gebeurtenis, nog een trein over dit traject heeft gereden. Over de Maasbrug mocht de trein toen echter niet. Men ging er vanuit dat die te onveilig was om er nog een trein over te laten rijden. Wij begrijpen dat dit al jaren geleden plaatsvond.

Bij de Maasbrug is goed te zien dat het water hier een stuk lager staat dan normaal. Dit heeft alles te maken met de sluis die een week gelden werd stuk gevaren. Een verzameling fietswrakken is nu zichtbaar. Gennep aan de Limburgse kant van de Maas is een gezellig stadje.

De Niers een riviertje dat 114 km verderop in Duitsland ontspringt komt uit bij de Maas. Hier was het Genneperhuis, een vesting waarom in de loop van de jaren veel gevochten werd. Er is daarom ook ongeveer niets van over gebleven. Als we het natuurgebied verlaten staan we aan de rand van het dorp Milsbeek. Er is hier een theehuisje in een voormalig bakkershuisje bij een gerestaureerde boerderij. Mevrouw Vissers, de eigenaresse, vraagt ons of wij het Pieterpad of het Kreupelpad wandelen. Later komen we langs de gebouwen van een steenfabriek die al jaren niet meer in gebruik zijn.

We wandelen een stuk langs de Mookerplassen richting de Veerweg die leidt naar de pont naar Cuijk. Op een bord is aangegeven dat de veer naar Cuijk niet vaart. Waarschijnlijk hadden we dat kunnen bedenken. We laten Cuijk Cuijk en wandelen deels terug naar Plasmolen waar we de bus naar Nijmegen nemen. Vandaar treinen we terug naar de Randstad.

Wandelen met zwager Leo van Boxmeer via Gennep naar (Cuijk)/ Plasmolen, 25 km. Dit is een etappe van het Maaspad.