[R 14] Nijmegen
S
Maandag 28 november 2011
Grote Rivierenpad, LAW 6, van Hoek van Holland naar Kleef. Etappe 14, wandelen van Oosterhout (Gld) naar Wyler (D)19 km. Tot en met vandaag 296 km.
Zij staarde in de Waal. Mooi hè? Toen leunde ze haar bovenlijf uit het raampje en keek naar Nijmegen, dat daar lag op de heuvels aan de rivier, zoo on-Hollandsch, zwak romantisch, huizen boven huizen en boomen boven boomen, en zong tegen de wind en ’t gerammel van den trein over de brug. [Nescio]. Deze tekst staat op de brugleuning bij het fiets/voetgangersgedeelte van de spoorbrug over de Waal.
Het was nog een beetje fris toen ik vanmorgen van start ging in Oosterhout. Rond 9.00 uur vroor het hier nog aan de grond. Voordat de route weer naar de Waaldijk gaat, mag ik van de samenstellers van het boekje een wandelingetje maken door het bos rond Huis Oosterhout. Verderop bij de Waal wordt een nieuwe brug, de Oversteek gemaakt. Die moet een extra verbinding gaan vormen van Nijmegen ten zuiden van de Waal met de over zo’n jaar of tien te maken grote Nijmeegse woonwijk bij Lent, de Citadel. De naam De Oversteek/The Crossing verwijst naar de oversteek van Amerikaanse militairen op 20 september 1944. Die luidde de bevrijding van de stad in.
Een oud gedeelte van de binnenstad krijg ik op deze maandagmorgen te zien, het gebied rond het oude stadhuis en de Grote Markt. Via trapjes gaat mijn wandeling door de Keumegas (gas is steeg) weer naar de Waalkade. Bij Holland Casino, een lelijk modern gebouw in deze prachtige stad, ga ik weer omhoog naar de Valkhofheuvel. Eens stond hier een burcht uit 1155. De in geldnood verkerende provincie Gelderland verkocht de burcht in 1796 aan voor 90.400 gulden. De St. Nicolaaskapel uit omstreeks 1000 staat nog wel op de Valkhofheuvel. Vlak hierbij staan de tentjes van de Occupybeweging.
Bij Ubbergen en verderop tussen de kernen van Beek en Berg en Dal door, loop ik dan weer eens hoog en dan weer een wat lager. Het landschap lijkt absoluut niet op dat van het westen van het land. In het gebied van de Wylerberg raak ik de aangegeven route kwijt. Omdat ik min of meer naar het oosten loopt, ga ik ervan uit dat ik vanzelf wel weer ergens de wit-rode paaltjes zal zien. Een stukje voor de Duivelsberg blijkt dat inderdaad het geval. Het café-restaurant daar is op maandag gesloten. Als ik inmiddels de Duitse grens over ben is het niet ver meer naar Wyler. Na de Tweede Wereldoorlog is dit gebeid een tijdje Nederlands geweest. Van een ouder Duits stel hoor ik dat het gebied rond de Duivelsberg ook Duits was, maar dat kwam in handen van Staatsbosbeheer en is nooit teruggegeven aan de Duitsers. In de bus van Wyler naar Nijmegen kan je de ov-chipkaart gebruiken maar je kan ook een Duits buskaartje kopen.
Het was vandaag prima weer, veel zon en een blauwe hemel. Ook kwam ik diverse andere wandelaars tegen en dit leidde tot leuke gesprekken.
De route: Oosterhout (Gld), het bos van Huis Oosterhout, Lent, Nijmegen centrum, Ubbergen, Berg en Dal, Beek, Wylerberg, Wyler (D).
Bomen in de duinen
Vrijdag 25 november 2011.
Amsterdamse waterleidingduinen, boom tussen afstervende varens
Een boom tekenen. Dat moest jij wellicht ook weleens bij een test. Psychologen kunnen aan de hand van je tekening van die boom je karaktertrekken, je gemoedstoestand of je intelligentie aflezen of ze doen alsof ze dit kunnen. De één tekent een boom met veel blad, de ander met alleen takken en hier en daar een blad. Ook gaat de één voor een dunne boom en de andere voor één met een forse stam. Je kunt voor symmetrie kiezen of toch maar niet. Veel mensen zetten hun boom in het midden van het vel papier, maar hij kan ook wat meer naar links of naar rechts of helemaal voorop of een stuk naar achteren op je tekenblad. Je kunt na een paar streken tevreden zijn. De andere heeft er wellicht een uur
of langer voor nodig.
AWD bij De Zilk, berk
Ik moet eraan denken als ik verschillende soorten karakteristieke bomen tegenkom in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Vandaag is het een thuiswedstrijd voor mij. Na een kopje koffie bij café De Ruigenhoek halverwege tussen Noordwijkerhout en De Zilk wandel ik de wind en een miezerig regenbuitje in. Het is weer eens wat anders dan dagen mist en weken geen regen.
Ik kan het niet laten om de witrode markering van het Hollands Kustpad een stuk te volgen. Ter hoogte van het Panneland kies ik ervoor om weer terug te wandelen. Hierbij volg ik min of meer de oostelijke kant van het duingebied, langs het Engelse bos, over de Berg van Doris en het Paardenkerkhof naar de uitgang Ruigenhoek.
Rondje wandelen in de AWD 14 km.
[R 13] Basje loopt weg
S
Woensdag 23 november 2011
Grote Rivierenpad, LAW 6, van Hoek van Holland naar Kleef. Etappe 13, wandelen van Dodewaard naar Oosterhout (Gld) 21 km. Tot en met vandaag 277 km.
De ramen van veiligheidsglas van de abri op station Hemmen-Dodewaard zijn weer gerepareerd. Niets wijst meer de amok van jonge dronken Gelderlanders. Het is nog wat mistig of moet ik zeggen nevelig.
De heerlijkheid Hemmen straalt vandaag op dit moment van de dag – rond 10.00 uur – veel rust uit. Er is een B&B en ook een terras vlak bij het plaatselijke kerkje. Alles is dicht. Of het terras gaat vandaag later open of helemaal niet. Ik vermoed het laatste. Een paar schilders zetten een herenhuis opnieuw in de verf. De toegang tot het park is afgesloten omdat er een nieuwe duiker in het slootje moet worden gemaakt. Met wat kunst- en vliegwerk lukt het me om toch via deze ingang het park in te komen. Er zijn mooie vijvers en er de funderingen van een oud kasteel zijn zichtbaar. Er worden hier nogal wat honden uitgelaten.
Het volgende dorp is Zetten. Hier zie je winkels van de bekende merken, zoals Hema, Trekpleister, Albert Heijn en C1000. Bij deze laatste winkel holt een moeder naar buiten en roept: Bas blijf staan. Een ventje rent tussen de geparkeerde auto’s het plein op. Als de peuter bij zijn kraag is gepakt wordt hij door zijn geschrokken moeder de winkel weer ingesleurd. Bij de bakker een stukje verderop is een mooie en ruime koffiehoek ingericht. Geïnspireerd door het reclamebord bij de deur bestel ik een koffie met warme apfelstrüdel. De mevrouw van de bakkerszaak zegt dat ze niet weet of dat wel gaat. De waterleiding is gesprongen. Ik zie inderdaad een monteur in een kelderluik staan. Over vijf minuten is er weer water. Dat lijkt me niet erg. Ik krijg in elk geval verse koffie.
Tot nu waren de wegen en paden prima begaanbaar, maar aan de andere kant van de A50 is het wat modderig op de eenzame weg richting kasteel Loenen. In de boskant langs de weg vliegt een fazantenhaan op. Later kom ik nog meer fazanten tegen. Uitgezet voor de jacht?
Bij Landwinkel De Grote Doorn ga ik voor een kop thee. Het is inmiddels 13.00 uur. Met de eigenares praat ik over het boekje van het Grote Rivierenpad, door haar nog het Lingepad wordt genoemd. Zijn vind het jammer dat niet in het boekje is vermeld dat wandelaars bij haar koffie of thee kunnen drinken. Ik kan haar vertellen dat op de site van het boekje dit inmiddels wel is aangegeven. Ze vraagt me of het slim is om een bord met een grote kop en schotel bij het hek neer te zetten. Het lijkt mij een goed idee. Ze vraagt of ik uit de buurt kom. Als ik zeg dat ik uit de Bollenstreek komt, vertelt ze me dat haar broer in Lisse woont en getrouwd is met een dochter van L, de eigenaar van een bekende beddenspeciaalzaak in Lisse. Voorbij Slijk-Ewijk gaat de route een stuk over de Waaldijk.
In Oosterhout (Gld) vind ik snel de bushalte. Een groep van meer dan 150 zwanen vliegt over. Omdat de bus pas over 25 minuten gaat heb ik nog even de tijd om hier wat rond te kijken. Tegenover de bushalte staat een kerk met het een beeld van het Heilig Hart. Het café naast de kerk ziet er wel erg rustig uit. Of het is helemaal gesloten of wordt alleen nog gebruikt voor bruiloften en partijen. Zo te zien is er verder niets te beleven in dit dorpje grenzend aan een grote nieuwbouwwijk van Nijmegen.
Al met al was het vandaag weer een mooie wandeling. Helaas had ik voor het weer niet naar Geldeland hoeven te gaan. Ik zie vandaag voor het eerst even de zon als ik bij Utrecht in de trein zit. In het westen van het land was het de hele dag zonnig.
Het traject van vandaag:
Station Hemmen-Dodewaard, Hemmen, Zetten, Herveld Noord, Herveld Zuid, Loenen, Slijk-Ewijk, Oosterhout.
Dagje Amsterdam
Woensdag 9 november 2011
Vandaag doen we een dagje Amsterdam.
Amsterdam, Centraal station
De hoofdingang van station Amsterdam Centraal is sinds twee weken weer open. Meer dan zeven jaar was deze toegang niet te gebruiken in verband met werkzaamheden aan de Noord/Zuidlijn.
Aan de oostkant van het station, Stationsplein 7, is een informatiecentrum over de bouw van deze nieuwe Amsterdamse metrolijn. In maquettes is te zien hoe de lijn door de Amsterdamse binnenstad gaat lopen. Er is informatie over de boortechnieken en de uitdagingen die moesten en moeten worden overwonnen. Leuk om eens te gaan kijken.
Amsterdam, Bijenkorf met Pieten
Aan het Beursplein staan nog de tentjes van de Occupy Amsterdam- beweging. De meeste tentjes staan op pallets. Dat scheelt veel tegen de kou, lijkt me. Over enige weken valt de winter in. Zullen vele actievoerders dan vertrekken of wachten ze op het sein van de gemeente om de zaak af te breken?
De Bijenkorf is al in de Sinterklaassfeer. Zwart pieten hangen aan touwen in de hoge vide van het warenhuis. Na ons kortstondig bezoek aan dit chique warenhuis gaan we met de tram in de richting IJburg. We stappen uit ter hoogte van de Czaar Peterstraat. In dit stukje van Amsterdam kwamen we niet vaak. Er zijn hier veel panden opgeknapt. Als je een winkel in de binnenstad wil begingen is er hier nog wel een te huren.
Amsterdam, Scheepvaartmuseum
Via de Oostenburgerstraat, de Wittenburgergracht en de Kattenburggracht komen we uit bij het pas opnieuw geopende Scheepvaartmuseum. Een stukje verder is de Nemo te zien bovenop de ingang van de IJtunnel. Van hieruit is het niet ver meer naar het Centraal Station.
[R 12] Flipje Tiel
S
Zondag 6 november 2011
Grote Rivierenpad, LAW 6, van Hoek van Holland naar Kleef. Etappe 12, wandelen met Bert van Tiel naar Dodewaard 25 km. Tot en met vandaag 256 km.
De fiets/voetveer bij Tiel gaat – omdat het vandaag zondag is – pas om 10 uur voor het eerst naar de andere kant van de Waal. Dit geeft ons de gelegenheid om gedurende een klein uur de binnenstad van Tiel eens goed te bezien. Natuurlijk zijn de winkels dicht en ook hoegenaamd alle horecagelegenheden. Ineens is het op een pleintje erg druk met Turkse Nederlanders in zondagse pak. Wat is er aan de hand? De moskee gaat zeker net uit. De mannen praten met elkaar en maken weinig aanstalten om snel naar huis te gaan. We vragen het aan één van de mannen. Hij vertelt ons dat het vandaag offerfeest is. Ze zijn de dag hier in de moskee om 7:00 uur begonnen met een gezamenlijk ontbijt, daarna heeft de imam het woord gevoerd en vertelt dat ze goed moeten zijn voor de mensen die het minder hebben, zieken en de buren. Ik zeg tegen hem, dat ik alleen maar mannen zie en geen vrouwen. ‘Hebben jullie geen vrouwen?’. Zijn antwoord is, dat er vandaag ongeveer 1.000 mannen in de moskee waren en er daarom geen plek meer over was voor vrouwen. Normaal komen vrouwen in de bovenzaal om te bidden. Later maken we nog een babbeltje met de Turkse bakker. Hij biedt ons zelf aan om bij hem een croissantje te komen eten.
Er is in Tiel een plein dat Markt heet. Dat is waarschijnlijk het plein waar het in de Middeleeuwen in Tiel een drukte van jewelste was. Nu niet. Er is daar niks te zien of te doen. Een plein met de naam Plein is een echt horecagebied met cafeetjes van allerlei soort. Ook is hier het Flipje- en Streekmuseum. Voor een café-restaurant met de naam Santiago zit een oudere dame aan een bakkie cappuccino. Het is waarschijnlijk de eigenares die vandaag niet kon uitslapen. Even staan we in dubio om bij haar ook een kop koffie te bestellen. Het toeval wil dat we net vijf minuten eerder koffie uit onze thermoskan hebben gedronken op een ander terrasje uit de wind bij een restaurantje wat nog niet open was. We zien een kunstwerk ter herdenking van Joden uit Tiel die hier in de Tweede Wereldoorlog zijn afgevoerd. Als we een gangetje door lopen zien we een gebouw dat waarschijnlijk vroeger de synagoge was. Het is nu een moskee. Hier zien we vooral Afrikaanse vrouwen in feestelijke kleurrijke jurken naar buiten komen. Ook zien we een paar mannen in lange witte jurken naar buiten komen. Ook met deze mensen praten we over de feestdag die zij vandaag vieren.
Op ons gemak wandelen we door de stadspoort naar het pontje. Het is 9:50 uur en hij staat al klaar. De dieselmotor van het vaartuig staat volop te ronken. Precies om 10 uur gaat het veer van wal. Er komt net een grote boot met containers langs. Dat vormt geen obstakel. Het fiets/voetveer gaat met een grote boog naar de overkant. Bij hotel-café het Veerhuis worden de tafeltjes schoon gemaakt. We groeten de ober die een jack over zijn kelneroutfit aanheeft.
Als we langs het dorp Wamel wandelen constateren we dat de zon nog ver te zoeken is. We zullen hem later ook niet zien. Het blijft vandaag een grijze dag. Bij Beneden-Leeuwen gaan we over de Prins Willem-Alexanderbrug weer naar de noordkant van de Waal. Het dorpshuis van IJzendoorn heeft een grindterras met tafeltjes en stoeltjes. Het ziet er niet naar uit, dat ze vandaag nog van plan zijn open te gaan. Op het schoolpleintje van de basisschool naast het dorpshuis eten we onze meegenomen botenhammen op. In het dorp Ochten is een cafetaria aan de route. We gaan hier voor een broodje kroket. Alle klanten zitten binnen in plaats van op de stoeltjes buiten. Het is een stuk frisser dan gisteren.
Hier en daar liggen plassen op de halfverharde weg door de Ochtensche Buitenpolder. Het pont naar Druten gaat niet buiten de zomermaanden. Dat is voor geen probleem, omdat ons pad hier rechtdoor naar Dodewaard gaat. Van hier is het niet ver meer naar het station Hemmen-Dodewaard. Van één wachtlokaal zijn alle ruiten van veiligheidsglas aan diggelen geslagen. Er liggen stapels glaskorrels. Een boemel brengt ons weer naar Tiel waar we overstappen op een NS-trein.
Gezien 