Donderdag 9 augustus 2012.

Vandaag  fietsen we  van Nijlen naar Mechelen en van Mechelen via een andere route weer naar Nijlen. Onderweg van Turnhout naar onze startplaats krijgen we te maken met files in verband met werkzaamheden aan de snelweg. Daarom zijn we meer dan een uur later op de fiets.

Net als gisteren beginnen we hier met  een kop koffie. We krijgen er beiden een glas advocaat bij. Dat vinden we een beetje te veel van het goede. Die laten we staan. De heenweg, in dit geval de groene route, de route die niet langs een kanaal of riviertje gaat, komt door Bavel en St. Katelijne-Waver. Het eerste stuk rijden we op een fietspad langs een doorgaande weg, maar voorbij Berlaar stappen we over op een knooppuntenroute en rijden hier op rustige weggetjes. Het valt ons wel op dat lang niet bij ieder knooppunt een bord met een overzichtskaart hangt, waarop je je volgende knooppunt(en) kan plannen.

De Mechelse Steenweg voert naar de stad Mechelen. Daar waar het fietspad ophoudt zijn we binnen de gemeentegrens van deze mooie stad. De Rombouttoren is al van verre te zien. Deze kerktoren heeft geen spits. Daar kwamen ze nooit aan toe. Er is een grote Grote Markt met veel terrassen. Het heeft wel wat weg van het Vrijthof in Maastricht maar dan een stuk mooier. Dit centrale plein en de naaste omgeving is versierd met bloeiende planten, die aan de straatlantaarns hangen.

We zoeken het pleintje op bij het congrescentrum, daar waar vroeger een brouwerij was. Hier zijn ook veel terrassen. Joke herinnert zich nog dat wij daar samen ongeveer tien jaar geleden warm eten in restaurant De Akker en er ’s avonds op een terras wat dronken. Nu is vanaf dit punt een vlondervoetpad langs de kade boven de rivier.

Duffel laten we voor wat het is. We gaan hier alleen naar de andere kant van het Netekanaal. De gebreide versieringen die Bert  en ik een paar maanden geleden nog aan de trapleuningen zagen zijn  verwijderd. Er zijn wel allemaal bakken met bloemen aan de leuningen gehangen.

In Lier was ik meerdere keren, maar Joke komt hier voor het eerst. De binnenstad komen we binnen bij de Zimmertoren en het Zimmerplein. Vlakbij is het Begijnhof. Aan de Grote Markt staat een imposant stadhuis en net als in Mechelen zijn hier veel mooie huizen met allerlei soorten dakgevels.

Van deze stad naar Nijlen is het nog zo’n 12 km. De weg gaat voor een groot deel langs het water. De spits is voorbij als we met de auto terug gaan naar Turnhout.

Woensdag 8 augustus 2012.

We hebben een korte vakantie in België. Iedere dag fietsen we een route. We gaan met de auto naar de startplaats en komen hier aan het einde van onze fietsdag weer terug. Van hieruit gaan we naar ons overnachtingshotel, in principe iedere avond een ander onderkomen.

Op deze eerste dag beginnen we in Ulvenhout, een dorp ten zuiden van Breda. Vandaag staat het riviertje De Mark op het programma. We fietsen naar het zuiden de grens over naar België. Soms fietsen we aan de rechterzijde en een andere keer  weer aan de linkerzijde van het stroompje. Er groeien heel veel grote struiken met rood/roze bloemetjes.

Het fietscafé van Meer, het eerste dorp in Vlaanderen, is nog dicht om 11 uur. Op een hoek even voorbij dit café is een frituur met de naam De Vredesboom. Hier schenken ze koffie met een glaasje slagroom met op de  bodem een beetje advocaat erbij.

Hoogstraten is ons keerpunt. Van hieruit gaan we door een stukje Nederland dat aan de zuid- en aan de noordkant grenst aan België, eigenlijk een soort Nederlands schiereiland. Niet zo vreemd  een vreemde grens, want we zijn hier in de buurt van  Baarle-Nassau/ Baarle-Hertog, een dorp met Nederlandse en Belgische huizen schijnbaar lukraak door elkaar neergezet. Zo nu en dan gaat het een beetje regenen. Dat was niet afgesproken. We gingen uit van een droge dag.

In Chaam, bekend van de Acht van, is niet echt een spannend dorp. Het dorpsplein bestaat uit alleen naoorlogse panden en wordt gedomineerd door een AH-vestiging. We nemen een kopje koffie met, bij de warme bakker op de hoek van dit plein.

Als we terug zijn in Ulvenhout gaan we met de auto en de fietsen op de drager naar Turnhout. Hier staat ons hotel voor vandaag (en morgen). Turnhout heeft dit jaar 800 jaar stadsrechten en is in 2012 Culturele Hoofdstad van Vlaanderen.

Aan de rand van de Grote Markt staat een mooie grote kerk. Deze wordt vandaag voor een deel aan het zicht onttrokken door de kermis die al opgebouwd is en op 10 augustus geopend wordt. Ons hotel staat vlak bij het station. Dit is weer niet ver van de watertoren van deze Vlaamse stad. De lampen van de bovenste verdieping gaan ’s avonds achtereenvolgens aan en uit, als ware de watertoren een vuurtoren.

Zaterdag 28 juli 2012.

Deze oudste brug van Leiden – hij werd in zijn huidige vorm gebouwd in 1637 – verbindt de beide oevers van de Nieuwe Rijn tussen de Hoogstraat en de Aalmarkt. De brug dankt zijn naam aan de vissers uit Katwijk en Noordwijk die hier hun waar kwamen verkopen.

In de buurt van de Visbrug zijn diverse terrassen, waarvan verschillende op platte schuiten. De bekendste is wellicht Annie’s.  Ook zijn er  leuke winkeltjes aan de Nieuwe Rijn en omgeving.  Hier is ook de V&D en de Waag. De bekende winkelstraten Haarlemmerstraat en Breestraat zijn vlakbij.

Wij zijn vandaag op de fiets naar Leiden. Het warme weer is tijdelijk voorbij, maar als we vlak bij de Visbrug een terrasje pikken, is het nog steeds goed toeven.

Terug fietsen we door het oude centrum van Warmond. Het is er niet erg druk, maar wel  zijn bijna alle winkeltjes en restaurantjes open.

Donderdag 26 juli 2012.

Het spiksplinternieuwe bezoekerscentrum van Meijendel in de duinen bij Wassenaar staat nieuw te zijn, maar is nog niet open. Wij, Joke en ik,  spreken een man die met grote dozen brochures onder z´n  arm het gebouw inloopt. Pas half september 2012, ruim op tijd voor het zomerseizoen 2013, wordt het officieel geopend. Volgende week gaan ze proefdraaien, wat dat ook mag voorstellen.

Café–restaurant De Boerderij is wel open. Dus doen we op deze warme dag eerst maar een glas thee voor we in de duinen gaan wandelen. Het valt op dat in dit duingebied geen gekleurde paaltjesroutes zijn uitgezet, die je bijvoorbeeld wel ziet in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Misschien komt Dunea hier nog mee.

We wandelen eerst richting het strand. Op een bepaald moment voelen we het beetje frisse briesje dat vanaf zee het land op komt. Lekker. We nemen het fietspad richting de watertoren bij Scheveningen. Het briesje is nu helaas verdwenen. Er is ook niet veel beschutting van bomen. Gelukkig zijn we de laatste dagen aardig aan het zonnige weer gewend. We besluiten het eerste pad linksaf te nemen. Dat is voorbij de watertoren, maar dat weten we nu nog niet.

Bij de watertoren staat een Italiaanse ijskar. Joke neemt een ijsje met cakesmaak, dat is iets nieuws volgens de ijsboer. Ik houd het bij aardbeismaak.

Over een smal wandelpad met aan weerskanten bomen komen we een stuk verder op de Van Alkemadelaan. Achter de pas gesloopte Alexanderkazerne langs –  een stuk verder staat de bekende kruik op een rotonde −  en het TNO gebouw komen we een paar kilometer verder langs het monument van de Waalsdorpervlakte. We nemen er even een kijkje, we zijn niet de enigen. Een paar honderd meter verder heet het duin weer Meijendel. Vanaf hier staat De Boerderij aangegeven op nieuwe roestige bordjes met uitgefreesde letters.

Het was warm maar toch een aangename wandeling, zo op de grens van Wassenaar en Den Haag.

Woensdag 25 juli 2012.

De Braassemroute uit de ANWB-VVV-Fietsgids, 4^e herziene druk van 1997, is niet overal meer bewegwijzerd. Ik start bij Oude Wetering bij het pontje. Het oude routeboekje heb ik mee en verder volg ik mede de knooppuntkaarten. Rond de eeuwwisseling, wat klinkt dat lang geleden, fietste ik regelmatig deze route.

De fietspaden tussen Hoogmade, Leiderdorp en Koudekerk aan de Rijn liggen tussen prachtige weilandgebieden. Voor iemand die hier nog nooit was: ga eens kijken.  Het is ook hier dan de HSL onder het Groene Hart doorrijdt. In Koudekerk staat een stukje van de weg af een oud poorthuis dat ooit deel uitmaakte van het Slot Groot Poelgeest. Dirk van Poelgeest vestigde zich hier in 1326. Omdat Gerrit van Poelgeest in 1417 zich achter Jacoba van Beieren schaarde, vernielde Jan zonder Vrees zijn kasteel. Het werd weer opgebouwd en later nog een paar keer vernield. In 1717 werd het slot behalve het ene poorthuis definitief gesloopt.

De dijk van de Wijde Aa is en wordt versterkt. Je ziet tegenwoordig veel dijkversterkingen en –verhogingen. Vandaag wordt door kinderen en jongelui in dit water gezwommen. Op een grasveld in de laagte liggen moeders te zonnen terwijl de ukkies zonder uit te kijken het smalle fietspad naar het water oversteken.

De brug van Woubrugge is een keerpunt in de route, eerste rijdt je aan de westkant en daarna aan de oostkant van de Woudwetering. Restaurant Disgenoten doet goede zaken. Overigens het bakkertje aan de andere kant van de wetering schenkt tegenwoordig ook koffie met of zonder gebak. Vroeger kochten we daar onderweg nog weleens krentenbollen. Als het erg mooi weer was, waren ze dikwijls uitverkocht. Vandaag neem ik ice tea op het terras van Disgenoten.

Bij Rijnsaterswoude fiets ik richting Leimuiden om bij de kerk de Heilige Geestweg te nemen naar het pontje van Oude-Wetering. Het meest oostelijke deel van de route, over het Kerkepad van Langeraar en langs de Drecht bij Vriesekoop laat ik even voor wat het is.

Zondag 22 juli 2012.

Bij bezoekerscentrum Schaep en Burgh van Natuurmonumenten in ’s Graveland starten we een mooie fietstocht langs plassen zoals de Ankeveense Plassen en de Loosdrechtse Plassen. Ook fietsen we een stukje langs de Vecht en gaan we met een pontje over naar Nigtevecht om na een rondje door het centrum weer met het veerbootje terug te gaan.

De Spiegelplas is meer dan 35 meter diep. Hier wordt onder meer gedoken. De Wijde Blick is een plas die gebruikt wordt voor de watervoorziening van Amsterdam. Dus niet al het Amsterdamse water komt uit de duinen bij Vogelenzang en De Zilk.

Op een pad door een stiltegebied moeten we een tijdje de mond dichthouden omdat er hier veel muggen vliegen. Ze steken niet, maar ze smaken rauw ook niet echt lekker.

Een aanrader is deze niet al te lange fietstocht. Hij is ongeveer 28 km. O ja, we kwamen in Ankeveen ook nog langs een nest met ooievaars. Op internet zijn deze vogels ook te volgen.

Vandaag op zondag met dit zeer fraaie weer zijn er aardig wat mensen met de fiets of te voet hier onderweg. Door de week zal het wel iets rustiger zijn.

Donderdag 19 juli 2012.

Een mooie bestemming voor een regenachtige dag: Naturalis in Leiden.

Naturalis heeft een eigen parkeerterrein. Het is niet al te groot. Vandaag staat er een rij en op een display staat het woord VOL in rode letters. Een stukje verder bij het LUMC, het ziekenhuis, is nog genoeg plek in de parkeergarage.

De brug over het water brengt ons bij het voormalige pesthuis van Leiden. Jarenlang was hier het Nationale Legermuseum. Nu is daar de entree naar Museum Naturalis.

Rond de kassa zijn allerlei prullen en boeken te koop. Aan het toegangskaartje alleen verdienen ze waarschijnlijk niet genoeg. Een brede overdekte brug gaat dwars over de straat naar het hoofdgebouw van Naturalis. Er staan hier twee neushoorns opgesteld om je al vast wat in de stemming te brengen. Op de benedenverdieping, nivo 0, staan de grote voorhistorische dieren uitgestald, zoals dino’s. Verder komen we heel wat botjes, botten, schelpen, insecten, beesten op sterk water, opgezette dieren, stenen en wat dies meer zij, tegen.

Vanaf verdieping 5 gaan we weer met de lift naar beneden. Een vrouw stapt net voor ons deze lift in en houdt nog even de deur voor ons open. Helaas voor haar verliest ze daardoor de wedstrijd met haar kleinkind, die de trappen naar beneden neemt.

De hoge toren van Naturalis die vanaf de verbindingsweg tussen de A44 en de binnenstad te zien is, is voor het publiek niet toegankelijk. Daar zijn nog heel veel zaken opgeslagen, die vooral voor wetenschappelijk onderzoek en het nageslacht worden bewaard.

Vrijdag 13 juli 2012.

De gemeente Lisse pakt uit met kunst. Onlangs is op het raadhuisplein een kunstwerk onthuld gemaakt van blauwe en gele tegeltjes. Ik ben er niet weg van. Maar dat is nog niet alles.

Op 11 juli, eergisteren, is op de hoek van de Heereweg en Ter Beek een kunstwerk van een schelp en een kinderfietsje onthuld. Het heeft de naam Home Sweet Home. De schelp in hoornvorm is vanboven dicht, zodat er geen kinderen in kunnen klimmen en er geen afval ingegooid kan worden. Het is gemaakt door de Rotterdamse kunstenaar Herman Lamers, geboren in 1952 te Bussum.

Het beeld zal regelmatig worden schoongemaakt door leerlingen van groep 7 en 8 van de RK Basisschool Beekbrug.  Het is een aanwinst voor het buurtje bij de Engelbewaarderskerk tussen De Engel en Sassenheim.

Smederij en scheepsreparatiebedrijf Oldenhage

Dinsdag 10 juli 2012.

Aan de Lisserdijk in Lisserbroek is smederij en scheepsreparatiebedrijf Oldenhage gevestigd. Geen gelikt naambord. Als je hier langs loopt valt op dat er sprake moet zijn van een no-nonsense aanpak, qua PR.  De naam en het telefoonnummer van het bedrijf zijn in stalen letters en cijfers met behulp van schroeven of klinknagels aan de gevel bevestigd. Goed is te zien dat ooit jaren geleden de belettering is aangepast, nadat het netnummer (of heette het toen nog kengetal) wijzigde van 02521 naar 0252 en daarbij het abonneenummer er een cijfer 4 bij kreeg.

Als ik de website van Oldenhage Lisserbroek probeer te vinden via een zoekmachine lukt me dat niet. Ze doen zeker niet aan dat nieuwerwetse gedoe. Oldenhage een bijzonder of eigenzinnig bedrijf?

Woensdag 13 juni 2012

Dijkversterking is niet zo’n sexy onderwerp. Je kunt het vergelijken met het uitbaggeren van de Ringvaart of het vernieuwen van de riolering in bestaande woonwijken. Het kost veel geld en je hebt er wat ongerief aan, maar als het eenmaal klaar is, zie je er direct of na korte tijd niets meer van.

De dijken van de polders tussen Sassenheim en Lisse worden nu onder handen genomen. Het lijkt snel te gaan zo te zien, maar ik heb me laten vertellen dat het nog duurt tot het einde van het jaar.